برخی افراد تمایل دارند خودشان را به صورت بسیار شور انگیز و دراماتیک ابراز کنند.
چنانچه این تمایلات به صورت افراطی صورت گیرند, مبنای اختلال شخصیت نمایشی (Histrionic personality disorder) را تشکیل می دهند.
برای مثال فردی که به اختلال شخصیت نمایشی مبتلاست امکان دارد در مراسم ازدواج خویشاوندی دور غرق در اشک و شورو شوق شود یا در یک مهمانی , با بغل کردن فرد آشنایی به صورت مبالغه آمیز و فریادهای محبت آمیز جلب توجه کند.
آنچه افراد مبتلا به این اختلال را از آنهایی که هیجان پذیری مناسب نشان می دهند متمایز می سازد.
ماهیت زودگذر حالتهای هیجانی آنها و این واقعیت است که برای فریب دادن دیگران ونه نشان دادن احساسات واقعی شان, از هیجانهای افراطی استفاده می کنند.
این اختلال بیشتر در زنان تشخیص داده می شود, اما معلوم نیست آیا علت آن این است که در زنان بیشتر شایع است یا به این علت که کسانی که این برچسب را مقرر می کنند رفتارهای نمایشی را به صورت کلیشه ای زنانه می انگارند.
آنچه مردم می گویند:
من از کانون توجه بودن لذت می برم و برای اطمینان از وقوع آن می توانم دست به هرکاری بزنم .
به ظاهرم بیش از حد توجه دارم و سعی می کنم توجه دیگران را به خودم جلب کنم.
طوریکه گاهی رفتارم مضحک به نظر می رسد.
اطمینان خاطر, تحسین و تایید دیگران را میخواهم و چنانچه آن را به دست نیاورم عصبانی می شوم دوست دارم نیازهایم سریع و فوری ارضا شود.
با اینکه روابط سطحی دارم آن را صمیمانه تصور می کنم و به آشنایان خود با عنوان دوستان عزیز اشاره می کنم.
میزان شیوع این اختلال
میزان شیوع این اختلال حدود ۲ درصد است. با درجه شیوع بیشتر در زنان
سبب شناسی:
نظریه پردازان شناختی-رفتاری معتقدند افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی از فرضهای اشتباه در برخوردشان با زندگی رنج می برند.
یکی از عقاید اصلی فرد مبتلا به این اختلال این است که” من بی کفایتم و نمیتوانم خودم از پس زندگی ام برآیم” این عقیده باعث می شود که آنها فرض کنند لازم است کس دیگری را بیابند که این کاستی را جبران کند.
نحوه ای که این افراد مردم و شرایط را ارزیابی می کنند نیز خالی از دقت است و در معرض تحریف قرار دارد.
بنابراین عقاید آنها می تواند به نرخ روز از یک حالت افراطی به حالت دیگر تغییر کند.
علایم اختلال شخصیت نمایشی :
-وقتی کانون توجه نیستند ناراحت می شوند
-تعاملهای آنها با وسوسه جنسی نامناسب یا رفتار تحریک آمیز مشخص می شوند
-ابراز هیجانهای آنها به سرعت تغییر می کند و سطحی است
-برای جلب کردن توجه از ظاهر بدنی استفاده می کنند
-گفتار آنها شدیدا کلی (امپرسیونیستی) و فاقد جزییات است
-آنها خود نما و نمایشی هستند و در ابراز هیجان مبالغه می کنند
-بسیار تلقین پذیر هستند
-روابط را صمیمانه تر از آنچه واقعا هستند سوء تعبیر می کنند
