زوج درمانی سیستمیک

اختلاف نظر در زوج هایی که حتی زمینه فرهنگی مشابه ی داشته باشند وجود دارد، آنها در خانواده های متفاوتی بزرگ شده اند و با عادات متفاوتی زندگی کرده اند. بنابراین ممکن است در موارد عادی مانند گذاشتن اشغال در بیرون از خانه و یا موارد مهمتری مثل اینکه چه کسی مسئول چه وظیفه ای است با یکدیگر اختلاف داشته باشند. ممکن است دو نفر انتظارات متفاوتی از یک رابطه داشته باشند و برای مسائل جزئی یا مهم ارزش های متفاوتی قایل شوند. نظریه سیستم های خانواده باون در اصل توسط موری باون در دهه ۱۹۷۰ مطرح شد. بسیاری از موضوعاتی که زوج ها با آن درگیر میشوند بیشتر از آن که موضوعات شخصی باشند، سیستمی هستند یعنی یک مسئله یا مشکل در زندگی مانند دومینو بر مسائل دیگر نیز تأثیر میگذارد.  در نظریه باون، برای حل مشکل، تمرکز بر خود به جای تمرکز بر دیگران ارجحیت دارد. زمانی که به ناراحتی هایمان فکر میکنیم در تحلیل آنچه همسرانمان انجام میدهند و باعث ناراحتی مان میشوند و یا آنچه برای شادیمان انجام نمیدهند ماهر می شویم. خیلی مشکل است که ببینیم آنچه که ما خودمان انجام میدهیم موجب گیر افتادمان است. هر کسی که در خانواده زندگی میکند میداند که در تعارض اقتصادی، مردم به راحتی و با اشتیاق تغییر جهت نمیدهند و این به خاطر این نیست که اشخاص دیگری وجود دارند که دوست ندارند تغییر اتفاق بیفتد. بیشتر ما دیگران را برای تغییر کردن، تحت فشار قرار میدهیم و آنها هم سعی میکنند در همان موقعیت بمانند و تغییر نکنند. در یک زمان ممکن است شخص در پاسخ به فشارهای عاطفی تغییر کند اما این تغییرات معمولاً با ناخوشایندی و رنجش که به صورت آشکار یا پنهان بروز پیدا میکند، همراه خواهد بود.   این نظریه بر تأکید و تمرکز بر خود، شخص را به پذیرفتن قدرت به منظور به دست آوردن  “تعریف خود” تشویق میکند. اینگونه تمرکز بر تعریف خویشتن واقعی و پذیرفتن قدرت برای انجام آن، راه حل کاملی برای نقش جنسیتی اجتماعی است.