قرص ترازودون و عوارض ترازودون | بی خوابی

ترازودون یک داروی ضد افسردگی است که در درمان اختلالات افسردگی شدید و بی خوابی استفاده می شود.

افسردگی اساسی ۲ شایعترین اختلال خلقـی اسـت. سـن شـروع این اختلال به طور معمول ۲۰تا ۵۰سـالگی اسـت، گـرچـه ممکـن است در کودکی یا پیری نیز شروع شود.

شیوع مادامالعمر اختــلال افسردگی اساســی حـدود ۱۵درصـد میباشـد کـه در زنـان تـا ۲۵ درصد نیز گزارش شده است.

میزان بروز این اختلال در بیمارانی که به پزشکان عمومی مراجعه میکنند، حدود ۱۰درصــد و در بیمـاران طبی بستری ۱۵درصد است و این در حالی است که با وجود شــیوع و بـروز نسـبتاً زیـاد ایـن اختـلال، فقـط نیمـــی از بیمــاران مبتــلا، از درمانهـای خــاص برخــوردار میشــوند. برای ارزیابی این اختلال می توانید از آزمون زیر استفاده کنید:

آزمون روانشناختی افسردگی، اضطراب و استرس

 نظر به شیوع بالای اختلال افسردگی اساسی، عــلاوه بـر بـهبود و یپش آگهی کلی بیمار، هــرگونـه اقـدام در جـهت کنـترل بیشـتر و سریعتر، جلوگیری یا کاهش موارد عود و دفعات بســتری بیمـار، و هزینه – اثربخشی درمان بسیار اهمیـت دارد.

بـرای درمـان دارویـی این اختلال، از داروهای روانشناختی مختلفی اســتفاده میشـود.

داروهـای ضـدافسردگی سه حلقهای از اولین داروهایی هســتند کـه بدیـن منظـورمصرف شده و با وجود کارایی در درمان، به دلیل عوارض جانبی،موارد منع مصرف و سمی بودن, جای خود را به داروهای جدید یا دادهاند؛ داروهایی که اثر بخشی بیشتر و عوارض جانبی کمتری دارند.

یکی از داروهای جدید، تـرازودون اسـت کـه آثـار دارویـی جـالب توجـهی دارد.

ایـن دارو در محیـط بـرون تنـی  بـه عنــوان آگونیست و آنتاگونیست گیرنده سروتونین عمل میکنـد، در حـالی کـه در مطالعـات بـالینی بـه نظـر میآیـــد کــه آنتاگونیست گیرنده سروتونین باشد.

ایمنــی مصـرف مقـادیر زیـاد ترازودون، نسبت به ضد افسردگیهای ســه حلقـهای بیشـتر اسـت،
ولی آثار جانبی خواب آوری و کاهشدهندگی فشار خــون آن را نــیز بــاید در نظــر داشــت.  .

 داروی ترازودون برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو به بهبود خلق و خو، اشتها، سطح انرژی و هم‌چنین کاهش اضطراب و بی‌خوابی مربوط به افسردگی کمک می‌کند.

در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

نام‌های تجاری:

U.S.

Oleptro

Canada:

APo- Trazodone O

Apo- Trazodone

Dom- Trazodone

Mylan- Trazodone

Novo- Trazodone

Nu- Trazodone

Nu- Trazodone O

Oleptro

PHL-Trazodone

PMS-Trazodone

Ratio- Trazodone

Teva- Trazodone

Trazorel

ZYM- Trazodone

گروه دارویی-درمانی:

ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ، ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه  ﺑﺎز ﺟﺬب ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ/ آﻧﺘﺎﮔﻮﻧﻴﺴﺖ

اشکال دارویی:

Tablet: 50mg

ترازودون ۱۰۰

داروی ترازودون 100 برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو به بهبود خلق و خو، اشتها، سطح انرژی و هم‌چنین کاهش اضطراب و بی‌خوابی مربوط به افسردگی کمک می‌کند.

ترازودون ۵۰

ترازودون پنجاه 

ترازودون 50

قرص ترازودون که با اسامی تجاری متعددی در ایران فروخته می شود، بیشتر برای درمان بی خوابی در دنیا به کار می رود اما در حقیقت داروی ضد افسردگی است. ترازودون در سال ۱۹۸۱ برای کاربرد پزشکی در ایالات متحده تایید شد. در سال ۲۰۱۸، ۳۱ مین داروی تجویز شده در ایالات متحده با بیش از ۲۲ میلیون نسخه بود.

ترازودون چیست

قرص ترازودون یک مشتق تری آزولوپیریدین و یک فنیل پیپرازین است که از نظر شیمیایی با نفازودون و اتوپریدون مرتبط است، که هر دوی آن ها مشتقی از آن هستند.

ترازودون نی نی سایت
ترازودون برای چیست

افسردگی و بی خوابی

ترازودون بی خوابی

ترازودون خواب

قرص ترازادون گزینه درمانی است که توسط پزشک برای درمان مشکلات بی خوابی بسیاری از بیماران مبتلا به بی خوابی شدید تجویز می گردد. پیشتر ها از این دارو به طور عمده برای درمان  بیماری افسردگی استفاده می شده است، نه به طور اخص برای درمان اختلالات خواب. عوارض اصلی قرص ترازادون، خواب آلودگی است.

قرص ترازودون برای چیست

افسردگی و بی خواب

داروی ترازودون برای چیست

افسردگی و بی خواب

ترازودون تداخل دارویی

ترازودون با چه دارویی تداخل دارد

مصرف ترازودون همراه با دارو هایی که باعث خواب آلودگی میتواند این اثر را تشدید کند. قبل از مصرف دارو های خواب آور، ضد درد های حاوی مخدر، شل کننده عضلات یا دارویی برای اضطراب، افسردگی یا تشنج، به پزشک خود اطلاع دهید.

بسیاری از داروها می توانند با ترازودون تداخل ایجاد کنند. درمورد تمام داروهای مصرفی با پزشک مشورت کنید به ویژه:

• ضد افسردگی های دیگر
• آناگریلید
• دروپریدول
• متادون
• اندانسترون
• آنتی بیوتیک ها: آزیترومایسین، کلاریترومایسین، اریترومایسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، پنتامیدین
• داروهای ضد سرطان: آرسنیک تری اکسید، وانده تینیب
• داروهای ضد مالاریا: کلروکین، هالوفانترین،
• داروهای مرتبط با ریتم ضربان قلب: آمیودارون، دیسوپیرامید، دوفتیلید و…
• داروهایی که برای درمان اختلالات روانی بکار میروند: کلرپرومازین، هالوپریدول، تیوریدازین

سایر داروها نیز می توانند با ترازودون تداخل ایجاد کنند این موارد می تواند شامل داروهای با نسخه یا بدون نیاز به نسخه پزشک، ویتامین ها و داروهای گیاهی باشد. پزشک را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع سازید.

ترازولکس ترازودون

ترازولکس همان داروی ترازودون است .

جایگزین ترازودون

ترازودون چیست 

ترازودون (Trazodone) یک داروی ضد افسردگی تجویزی است. معمولا زمانی تجویز می‌شود که دیگر داروهای ضد افسردگی موثر نبوده و یا اثرات جانبی دارند. ترازودون، بخشی از دسته‌ی داروهای ضد افسردگی است که به عنوان دشمن سروتونین و مهارکننده بازجذب ، شناخته می‌شود.

اینکه ترازودون چقدر مؤثر است به طور کامل کشف نشده است. اکنون مشخص شده است که ترازودون، دو نوع از گیرنده های سروتونین را در مغز مهار می‌کند که می‌تواند موجب افزایش سطح سروتونین شود.

سروتونین یک پیک شیمیایی است که بسیاری از چیزها از جمله حالت روحی، احساس و خواب را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. بنابراین افزایش سروتونین می‌تواند به تسکین علایم بیماری‌هایی مثل افسردگی کمک کند.

قرص ترازودون چه قرصی است

خواب آور و ضد افسردگی

ترازودون چيست

trazodone چیست

ترازودون در درمان افسردگی مصرف دارد. چون ضد اضطراب و خواب آور است لذا در مواردی که افسردگی همراه با اضطراب، بی خوابی یا هر دو باشد سودمندتر است. ترازودون ، با نام های تجاری بسیاری فروخته می شود . این دارو برای درمان اختلال افسردگی عمده ، اختلالات اضطرابی و همراه با داروهای دیگر برای وابستگی به الکل استفاده می شود که موارد استفاده پزشکی زیر را دارد:

فسردگی تک قطبی ، با یا بدون اضطراب اولین استفاده از ترازودون ، درمان افسردگی اساسی است. داده های حاصل از آزمایشات باز و دو کور نشان می دهد که اثر ضد افسردگی ترازودون با آمی تریپتیلین ، دوکسپین و میانسرین قابل مقایسه است. همچنین ، ترازودون خواص ضد اضطراب ، سمیت قلبی کم و عوارض جانبی نسبتاً خفیف را نشان داد. ترازودون اغلب برای بیماران سالمندان مبتلا به افسردگی که دارای اضطراب شدید و بی خوابی هستند ، مفید است.
اختلال اضطراب
بی خوابی .بسیاری از پزشکان از ترازودون با دوز کم به عنوان جایگزینی برای بنزودیازپین ها برای درمان بی خوابی استفاده می کنند . دو بررسی اخیر نشان داد که ترازودون دومین عامل تجویز شده برای بی خوابی است ، اما از آنجا که بیشتر مطالعات محدود به افراد مبتلا به افسردگی است ، تعداد کمی از مطالعات در واقع از مصرف ترازودون در بی خوابی اولیه حمایت می کنند.

برای درمان بی خوابی ناشی از سم زدایی مواد افیونی می توان از این دارو استفاده کرد.

ترازودون و چاقی

ترازودون، دارویی است که جهت درمان افسردگی استفاده می شود. این دارو قادر است خلق و خو، اشتها و سطح انرژی تان را بهبود بخشد

داروی ترازودون چیست

بی خوابی و افسردگی

ترازودون و حافظه

اکنون پژوهشگران در جستجوی داروهای دیگری که دارای اثرهای همسان با این دارو باشد، ۲ دارو یافته‌اند که همین اثر حفاظت کنندگی را بر سلول‌های مغزی دارند. خوبی این داروها این است که پیشتر برای بیماریهای دیگر به مصرف انسانی رسیده‌اند. این دستاورد پژوهشگران در  مجله‌ی Brain (مغز) به چاپ رسیده است.

یکی از این داروها که شناخته شده تر است، ترازودون (trazodone) می‌باشد، که بیشتر برای درمان افسردگی مصرف می‌شود. داروی دوم که کمتر شناخته شده است دی بنزوئیل متان (dibenzoylmethane) می‌باشد، که اکنون در بیماران سرطانی آزمایش می‌شود.

ترازودون خارجی

نام های تجاری خارجی Trazodone. Oleptro™.

این دارو در نسخه ایرانی و خارجی تفاوتی ندارد زیرا مواد مصرفی یکسانی دارد .

قرص ترازودون خارجی 

قرص خواب ترازودون

این دارو به عنوان قرص خواب نیز تجویز می شود .

آیا قرص ترازودون خواب آور است

بله قرص ترازادون خواب آور است .

خرید ترازودون ۵۰

این دارو فقط با نسخه پزشک در داروخانه قابل خرید است .

خواص ترازودون

درمان افسردگی اساسی

ترازودون فشار خون
ترازودون خواب آور

بله این دارو خواب آور است .

مکانیسم عمل:

ترازودون برداشت مجددسروتونین به داخل پایانه عصبی را مهارمیکند و در نتیجه سروتونین مدت زمان‌بیشتری گیرنده‌های خود را تحریک می‌کند.

موارد مصرف:

افسردگی، بی خوابی، درد مزمن

ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺟﺎﻧﺒﻲ Trazodone ﺧﻮاب آوری اﺳﺖ.

ﺑﻪ ﻫﻤـﻴﻦ دﻟﻴـﻞ، ﻣﻌﻤـﻮﻻً در دوزﻫـﺎی ﭘﺎﻳﻴﻦ (۵۰ ﺗﺎ ۱۰۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم در ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮاب) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﻤﻜﻲ ﺑﺮای ﺧﻮاب ﻳﺎ درﻣﺎن ﺑﻴﺨﻮاﺑﻲ ﻧﺎﺷـﻲ از ﻣﺼﺮف SSRI ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار می‌گیرد.

Trazodone ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﻣﻮﺟـﺐ اﻓـﺖ ﻓﺸـﺎر وﺿـﻌﻴﺘﻲ و ﺗﻬﻮع ﻣﻲﺷﻮد. ﻳﻚ ﻋﺎرﺿﻪ ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻧﺎدر اﻣﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎک اﻳـﻦ دارو، priapism اﺳـﺖ، ﻛـﻪ در ۱ ﺑﻴﻤـﺎر از ﻫﺮ ۱۰۰۰۰ ﺑﻴﻤﺎر رخ ﻣﻲدﻫـﺪ.

priapism ﻳـﻚ اورژاﻧـﺲ ﭘﺰﺷـﻜﻲ اﺳـﺖ و اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران را ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ اورژاﻧﺲ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺮد.

Trazodone ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ ﻗﻠﺒﻲ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎﻳـﺪ در ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.

عوارض جانبی:

‌خشکی دهان ، خواب آلودگی، تاری دید، اختلال در تطابق و افزایش فشار داخل چشم، یبوست، تهوع ، اشکال در ادرار کردن، تعریق، نعوظ مداوم، بثورات جلدی، لرزش دست، کهیر، اختلالات رفتاری(بخصوص در کودکان)‌، هیپومانیا، توهم( بخصوص در سالمندان)، افزایش اشتها،‌تغییر وزن، تشنج،‌اختلالات حرکتی و دیسکنزی ، تب ، اگرانولوسیتوز، لوکوپنی، ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی، هیپوناترمی و اختلال در عملکرد کبد از عوارض جانبی دارو هستند.

موارد منع مصرف:

به دلیل نداشتن عوارض آنتی کولینرژیک ترازودون برای مواردی که این عارضه مشکل‌زاست انتخاب مناسبی است.

مانند‌:‌ هایپرتروفی خوش‌خیمپروستات ٬ گلوکوم زاویه بسته و یبوست شدید.

و دیگر عوارض ، خشکی دهان، سردرد، تهوع و استفراغ، طعم بد دهان، تاری دید، یبوست و گیجی، غش، درد و لرزش عضلات، ضربان قلبنامنظم، بثورات جلدی، هیجان غیر طبیعی، نعوظ نامناسب، دردناک و مداوم، خواب آلودگی،، اسهال، ضعف و خستگی غیرمعمول.

موارد منع مصرف و احتیاط موارد منع مصرف:

مرحله اولیه بهبود انفارکتوس قلبی، حساسیت مفرط به دارو. موارد احتیاط: بیماری قلبی، تمایل به خودکشی.

تداخلات دارویی:

ﺗﺪاﺧﻼت داروﻳﻲ:

داروﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از اﺳﺘﻔﺎده ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ Trazodone ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺘﻨﺎب ﺷﻮد:

MAO Inhibitors

ﺗﺪاﺧﻼت ﺑﺎ ﮔﻴﺎﻫﺎن:

ازﻣﺼﺮف ﻋﻠﻒ ﭼﺎی، ﺳﻨﺒﻞ اﻟﻄﻴﺐ، SAM، Kava kava ﺧﻮدداری ﺷﻮد (ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﻄـﺮ ﺳﻨﺪرم ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ و ﻳﺎ ﺧﻮابآوری ﻣﻔﺮط ﺷﻮد.)

رﻳﺴﻚ ﻓﺎﻛﺘﻮر ﺑﺎرداری: C

ﺷﻴﺮدﻫﻲ :

وارد ﺷﻴﺮ ﻣﺎدر ﻣﻲﺷﻮد / ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﻣﺼﺮف ﺷﻮد.

توجهات پزشکی-پرستاری / آموزش به بیمار – خانواده:

 ۱ـ به احتمال تمایل به خودکشی با بهبود وضعیت افسردگی توجه شود. در شروع درمان بیماران در معرض خطر زیاد خودکشی به دقت زیر نظر قرار گیرند.

۲ـ به نظر می‌رسد شیوع عوارض جانبی با مصرف مقادیر بیش از mg/day 300 بیشتر است.

۳ـ تحمل به عوارض جانبی (بخصوص اثرات رخوت زا) معمولاً بعد از ۲-۱ هفته درمان ظاهر می‌شود.

۴ـ این دارو نسبت به ضد افسردگی های سه حلقه‌ای عوارض قلبی و آنتی کولینرژیک کمتری دارد.

۵ـ این دارو می‌تواند سبب نعوظ مداوم و دردناک شود. ارکشن ناخواسته که بیش از یک ساعت طول بکشد به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته می‌شود.

۶ـ مصرف این دارو نباید به طور ناگهانی قطع شود. با این وجود، این دارو باید حداقل ۴۸ ساعت قبل از اعمال جراحی قطع شود.

۷ـ ممکن است کمی فشار خون عارض شود ؛ فشار خون بیمار پیگیری شود.

نکات قابل توصیه به بیمار:

۱ـ دارو را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید.

۲ـ این دارو ممکن است موجب خواب آلودگی یا سرگیجه شود؛ از انجام فعالیتهای مستلزم هوشیاری، نامشخص شدن اثرات کامل دارو، خودداری کنید.

۳ـ از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل خودداری کنید.

۴ـ هر اثر غیرمعمول دارو و مواردی چون نعوظ مداوم و دردناک، اختلال عملکرد جنسی، سرگیجه، غش، یا ضربان سریع قلب را اطلاع دهید. نعوظ غیر ارادی برای بیش از یک ساعت مورد اورژانس محسوب می‌شود.

۵-اثر کامل دارو قبل از ۲ هفته نشان داده نمی‌ شود. مصرف در سالمندان: بیماران سالخورده معمولاً به مقادیر اولیه کمتر نیاز دارند، زیرا احتمال بروز عوارض جانبی در آنها بیشتر است. با این وجود، مصرف این دارو در سالخوردگان به دلیل اثرات قلبی کمتر آن ترجیح داده می‌شود.

مصرف در کودکان: مصرف این دارو در کودکان توصیه نمی‌ شود.

مصرف در شیردهی: دارو در شیر ترشح می‌شود. با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی اعصاب مرکزی: ‌خواب آلودگی، سرگیجه، عصبانیت، خستگی، اغتشاش شعور، لرزش، ضعف، حالت تهاجمی، عصبانی شدن، کابوسهای شبانه، رویای زنده، سردرد، بی‌خوابی، صرع ژنرالیزه تونیک ـ‌کلونیک.

قلبی ـ ‌عروقی: ‌کمی فشار خون در حالت ایستاده، تاکیکاردی، زیادی فشار خون، سنکوپ، طولانی شدن زمان هدایت در ECG. چشم، گوش، حلق، بینی:‌ تاری دید ، وزوز گوش، احتقان بینی.

دستگاه گوارش:‌ خشکی دهان ، اختلال چشایی، یبوست، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی.

ادراری ـ تناسلی: احتباس ادرار، نعوظ مداوم و دردناک آلت تناسلی (priapism) که ممکن است به ناتوانی جنسی منجر شود، هماچوری.

خون: کم خونی.

پوست: بثورات پوستی، کهیر، تعریق.

تنفسی:‌ کوتاهی دامنه تنفس.

سایر عوارض: کاهش میل جنسی. مسمومیت و درمان تظاهرات بالینی:

خواب آلودگی، استفراغ (شایع ترین عوارض) ؛ کمی فشار خون در حالت ایستاده، تاکیکاردی، سردرد، تشنج، ایست تنفس، تغییرات ECG، کوتاهی دامنه تنفس، خشکی دهان، و بی اختیاری ادرار. ممکن است اغما عارض شود.

درمان: علامتی و حمایتی است و عبارت است از حفظ راه هوایی، تثبیت علائم حیاتی، و حفظ تعادل آب و الکترولیتهای بدن، در صورت سالم بودن رفلکس حلقی، بیمار را وادار به استفراغ کرده و به دنبال آن لاواژ معده انجام (در صورت عدم امکان استفراغ لاواژ معده اول انجام می‌شود) و ذغال فعال برای جلوگیری از جذب بیشتر تجویز می‌شود. واداشتن بیمار به دیورز ممکن است به دفع دارو کمک کند. دیالیز معمولاً بی اثر است.

فارماکودینامیک / کینتیک:

فارماکوکینتیک جذب: ‌از دستگاه گوارش به خوبی جذب می‌شود. مصرف همزمان با غذا جذب را به تأخیر انداخته ، و مقدار جذب را تا حدود ۲۰ درصد افزایش می‌دهد.

پخش: به میزان گسترده در بدن انتشار می‌یابد؛ در بافت بخصوصی تجمع نمی‌ یابد، اما مقادیر کم آن ممکن است در شیر مادر ترشح شود.حدود ۹۰ درصد به پروتئین پیوند می‌یابد. غلظت درمانی مفروض دارو مشخص نشده است. غلظت پلاسمایی پایدار طی ۷-۳ روز حاصل می‌شود و فعالیت درمانی آن طی هفت روز پدید می‌آید.

متابولیسم: توسط کبد متابولیزه می‌شود ؛ بیش از ۷۵ درصد متابولیتها طی سه روز دفع می‌شوند.

دفع: قسمت اعظم دارو (۷۵ درصد) از راه ادرار، و باقیمانده از طریق مجرای صفراوی در مدفوع دفع می‌شود.

ﺷﺮوع اﺛﺮ: درﻣﺎﻧﻲ (ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ): ﺗﺎ ۶ ﻫﻔﺘﻪ؛ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاب: ۱ ﺗﺎ ۳ ﺳﺎﻋﺖ

ﺟﺬب: ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺟﺬب ﻣﻲﺷﻮد. ﻓﺮم ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ رﻫﺶ: C_max در ﺣﺪود ۸۶ درﺻـﺪ وﻗﺘـﻲ ﺑـﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪی ﻛﻤﻲ از ﺧﻮردن ﻏﺬای ﭘﺮﭼﺮب، در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺪه ﺧﺎﻟﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ.

ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ ﺑﺎﻧﺪﻳﻨﮓ: ۸۵ ﺗﺎ ۹۵ درﺻﺪ

ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ: ﻛﺒﺪی ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪی CYP3A4 (ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮده) ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺖ ﻓﻌـﺎل ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد.

ﻧﻴﻤﻪ – ﻋﻤﺮ ﺣﺬﻓﻲ: ۷ ﺗﺎ ۱۰ ﺳﺎﻋﺖ زﻣﺎن ﭘﻴﻚ، ﺳﺮﻣﻲ:

ﻓﺮم ﺳﺮﻳﻊ آزاد ﺷﻮﻧﺪه: ۳۰ ﺗﺎ ۱۰۰ دﻗﻴﻘﻪ؛ ﺑﺎ ﻏﺬا ﺑﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻣﻲاﻓﺘﺪ (ﺗﺎ ۲/۵ ﺳﺎﻋﺖ)

ﻓﺮم ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ رﻫﺶ: ۹ ﺳﺎﻋﺖ؛ ﺗﺄﺛﻴﺮ زﻳﺎدی ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻏﺬا ﻧﺪارد.

دﻓﻊ: ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه ادراری، در درﺟﻪی دوم از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺪﻓﻮع