چرا افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری (OCD) دنبال درمان نمی روند؟

اختلال وسواس جبری یا همان اختلال وسواس فکری عملی که به اختصار OCD نیز گفته می شود اختلالی است که در آن فرد افکار، تکانه ها و احساس ناخواسته و تکرارشونده ای دارد که باعث می شود به طور مکرر دست به انجام کارهای تکراری بزند.

رفتارهای تکراری همچون شستن مکرر دست ها، بررسی مرتب وظایف یا تمیز کردن بیش از حد منزل می تواند با فعالیت های روزمره فرد و روابط اجتماعی اش تداخل داشته باشد.

اگرچه روش های درمانی موثر زیادی برای اختلال وسواس جبری یا همان OCD وجود دارد اما تحقیقات موجود نشان می دهد تنها یک سوم از افراد مبتلا به چنین شرایطی به دنبال گزینه های درمانی موجود می روند.

چرا چنین اتفاقی روی می دهد؟

دلیل فرار کردن این افراد از روش های درمانی موجود چیست؟

در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

چرا برخی افراد به دنبال روش های درمانی اختلال وسواس جبری نمی روند؟

مطالعات مختلفی در این زمینه انجام شده است. بیشتر این مطالعات تلاش کرده اند دلیل پیگیری نکردن افراد برای درمان شرایط موجود را مورد بررسی قرار دهند.

نتایج چنین مطالعاتی نشان می دهد چالش ها و موانع زیادی پیش روی افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری یا وسواس فکری عملی وجود دارد. در ادامه این موانع را به اختصار توضیح خواهیم داد.

آن ها نمی دانند چگونه باید درمان های موجود را دریافت کنند:

افرادی که با اختلال وسواس جبری دست و پنجه نرم می کنند می گویند که اطلاعات زیادی از مکان های درمانی بیماریشان ندارند.

در واقع این افراد نمی دانند برای دریافت گزینه های درمانی موجود به چه مراکز درمانی باید مراجعه کنند.

گاهی از اوقات حتی اگر بدانند باید به سراغ چه مرکز درمانی بروند باز هم ممکن است منابع مالی مورد نیاز برای دریافت گزینه های روان درمانی یا سایر روش های درمانی را نداشته باشند.

افرادی که با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند می توانند از سرویس هایی که در برخی مراکز برایشان تدارک دیده شده و هزینه های درمانی را کاهش داده استفاده نمایند.

 فکر می کنند نشانه هایشان به اندازه کافی شدید و حاد نیست:

افرادی که به OCD مبتلا هستند ممکن است به خاطر اینکه فکر می کنند نشانه هایشان به اندازه کافی حاد نیست رفتن به سراغ روانپزشک را به تعویق بیندازند.

این افراد تا زمانی که علائمشان بدتر نشده یا به همراه اختلال وسواس فکری عملی به شرایط دیگری همچون افسردگی یا اختلال پانیک مبتلا نشده اند به سراغ روانپزشک نمی روند.

خیلی وقت ها هم ممکن است افراد مبتلا به OCD خودشان را فریب دهند و  نپذیرند که مشکلی دارند و باید درمان شوند در حالی که درمان این شرایط می تواند کیفیت زندگیشان را به شدت بهبود ببخشد.

از تغییر کردن واهمه دارند:

انسان ها برده عادت هایشان هستند.

برای همین است که بیشتر اوقات تغییر کردن برایشان دشوار می شود. اما وقتی فردی با اختلال اضطرابی همچون اختلال وسواس جبری دست و پنجه نرم می کند این تغییر برایش به مراتب دشوارتر می گردد.

شاید به نظرِ آن ها کمک کردن دیگران به معنای دخالت و تحت کنترل گرفتن امور زندگیشان باشد اما واقعیت چنین نیست.

اتخاذ گزینه درمانی مناسب به آن ها کمک می کند خودشان امور زندگی را به دست گیرند و کنترل بیشتری بر روی آن داشته باشند.

از درمان اختلال وسواس جبری خجالت می کشند:

این موضوع کاملا قابل درک است. افرادی  که با OCD دست و پنجه نرم می کنند اغلب درباره مشکلاتشان حرفی نمی زنند و از بیان کردن این مشکلات خجالت می کشند.

اگر این وسواس در روابطی همچون رابطه جنسی باشد که وضع بدتر هم می شود.

به خاطر داشته باشید که درمانگر شما همه این شرایط را از قبل می داند و برای کنترل کردن افکار و رفتارهای ازاردهنده آموزش دیده است.

 از طرد شدن واهمه دارند:

افرادی که با اختلال OCD مبارزه می کنند از واکنش های منفی یا حتی طرد شدن از طرف دیگران می ترسند. این ترس هم قابل قبول است ولی به هر حال شرایط موجود باید درمان شود.

از تبعیض می ترسند:

اگرچه تبعیض قائل شدن بین افراد سالم و افرادی که با بیماری های روانشناختی دست و پنجه نرم می کنند کار درستی نیست اما بیماران مبتلا به OCD اغلب درباره بیماریشان نگران هستند و از این می ترسند دیگران از این شرایط علیه خودشان استفاده کنند.

به عنوان مثال می ترسند کارفرمایشان به خاطر اختلال وسواس جبری اخراجشان کند.

شاید می ترسند با روانشناس نتوانند ارتباط درستی برقرار کنند:

افرادی که با OCD مبارزه می کنند و در کشور بیگانه زندگی می کنند ممکن است از این واهمه داشته باشند که نتوانند نشانه هایشان را به روانپزشک یا روانشناس توضیح دهند.

همین امر باعث ناراحتی و نگرانی شان می شود.

نشانه های این بیماری را به درستی نمی شناسند:

برخی از نشانه های OCD نسبت به نشانه های دیگر کمتر شناخته شده است. به همین خاطر فرد ممکن است اصلا نداند به چنین شرایطی مبتلا شده است.

واقعیت این است که اختلال وسواس جبری خودش را به شیوه های مختلفی بروز می دهد و برخی از نشانه هایش حتی به گوش من و شما هم نخورده است.

به همین خاطر برخی هستند که قادر به تشخیص این نشانه ها نمی باشند و به همین دلیل به دنبال درمان هم نمی روند.

از جمله این نشانه ها می توان به تعویق انداختن کارها،به طور مداوم دنبال مطمئن شدن از درست انجام شدن کارها، دشواری در تصمیم گیری و پرسیدن سوالات تکراری اشاره کرد.

اگر فکر می کنید نشانه های اختلال وسواس جبری را دارید، اولین گامتان این است که به سراغ روانپزشک بروید و درباره گزینه های درمانی با او صحبت کنید.

منبع: verywellmind