خانواده درمانی

خانواده اولین فضای اجتماعی است که انسان در آن قرار می گیرد و بالطبع مهم ترین و تاثیرگذارترین سیستمی است که انسان از بدو تولد با آن تعامل دارد. ما از خانواده هایمان تاثیرات زیادی می گیریم و تاثیرات زیادی هم بر اعضای خانواده مان می گذاریم. این تاثیرات تنها به خصوصیات ژنتیکی و سرشتی که به عنوان فرزندان از والدین به ارث می بریم ختم نمی شود بلکه خانواده به عنوان اولین محیطی که در آن قرار می گیریم نقشی کلیدی در شکل گیری شخصیت ما و کیفیت زندگی ما در کودکی و در بزرگسالی دارد. گاهی تاثیرات و تعاملات خانواده مختل و مخرب می شوند و خانواده به عنوان یک سیستم به مشکل بر می خورد که تا زمانی که کل سیستم برای بهبودی و تعدیل تعاملات تلاش نکند مشکل می تواند پیچیده تر و عمیق تر شود و تنها در سطح کاهش پیدا کند زیرا بستری که اختلال در آن شکل گرفته و تداوم پیدا کرده، بستری سالم نبوده است در نتیجه مساله ادامه می یابد و می تواند با گذشت زمان وخیم تر نیز بشود. واقعیت این است که هر خانواده از ابتدای تشکیل خود با استرسورهایی مواجه می شود که می توان آنها را به دو بخش تقسیم کرد: استرسورهای طبیعی و استرسورهای غیرطبیعی. این تقسیم بندی تفاوت هایی تقسیم بندی عمومی استرسورها به طبیعی و غیرطبیعی دارد. استرسورهای طبیعی برای یک خانواده مانند به دنیا آمدن فرزندان،جدا شدن فرزندان از محیط خانه، بازنشستگی و سایر تغییرات ناشی از رشد و سیر طبیعی زندگی. اما استرسورهای غیرطبیعی برای یک خانواده شامل جنگ، بیماری، از دست دادن اعضای خانواده، بلایایی مثل زلزله، مهاجرت و… هستند. بسیاری از این موارد در گذشته به صورت سنتی در سیستم خانواده تعدیل می شد اما در زندگی امروزی با پیچیده تر شدن شرایط و مسایلی که هر خانواده با آن دست به گریبان است نیاز به کمک تخصصی به شدت حس می شود.