طرحواره درمانی

در جلسات اولیه به بررسی و سنجش طرح واره ها و مشکلات فعلی می پردازیم و برای این منظور از ابزارهای سنجش و مصاحبه استفاده می کنیم. بعد از سنجش طرح واره ها و فرمول بندی مشکل بیمار طبق رویکرد طرحواره محور و آموزش مدل طرح واره که درباره ی (معنای طرح واره، نحوه ی شکل گیری، تداوم آن در طول زندگی و تاثیر آن بر مشکلات فعلی) است، روند تعدیل و تغییر آغاز می شود. در طرح واره درمانی رابطه ای مبتنی بر مشارکت و همکاری و انعطاف پذیری بین مراجع و درمانگر شکل می گیرد. مرحله ی اول تغییر، با تکنیک های شناختی آغاز می شود. راهبردهای شناختی به فرد کمک می کنند تا به مرور زمان ذهنیت سالم خود را توانمند کند. هدف این مرحله زیر سوال بردن طرح واره ها از نظر منطقی و عقلانی است. راهبردهای تجربی مبتنی بر هیجان هستند. تکنیک های تجربی در بسیاری از افراد بیشترین تغییر را ایجاد می کنند. برای مثال فردی که می گوید می دانم برای من فرد مناسبی نیست، اما نمی توانم از او دل بکنم. دچار شکاف بین منطق و هیجان است. تکنیکهای تجربی کمک می کنند فضای خالی این شکاف پر شود. همچنین ما در موقعیت های خاصی از زندگی دچار احساسات درماندگی مثل خشم، سوگ، غم، طرد و … می شویم که تجربه ی آنها برایمان سخت و دشوار است و در پاسخ به این هیجانات طوری واکنش نشان می دهیم که دیگران را می رنجانیم و باعث می شود روابطمان آسیب ببیند یا روابطمان را از دست بدهیم. در این بخش از درمان بر نحوه ی پذیرش و تجربه ی هیجانات بدون واکنش سریع نیز پرداخته می شود. در مرحله ی رفتاری، الگوهای رفتاری سالم را به جای الگوهای رفتاری طرح واره خاست جایگزین می کنیم. همچنین ارزشهای فرد در زندگی بررسی و مشخص می شود و برای انجام آنها برنامه ریزی صورت می گیرد.