اختلال حرکت دوره ای اندام چیست ؟‌

اختلال حرکت دوره ای اندام (PMD) که قبلاً میوکلونوس شبانه نامیده می شد شامل حرکات تکراری، گذرا، قالبی و غیر صرع گونه اندام هاست و معمولاً پاها. این اختلال عمدتاً در خواب غير REM بروز می کند و شامل باز شدن انگشت بزرگ پاست. فلکسیون نسبی زانو، مچ پا و لگن نیز ممکن است بروز کند. این حرکات نیم تا ۵ ثانیه طول می کشند و هر ۲۰ تا ۴۰ ثانیه تکرار می شوند.

حرکات پا اغلب با برانگیختگی گذرا از خواب همراه هستند و در نتیجه می توانند سبب به هم خوردن معماری ها شوند (البته در همه موارد چنین نیست). شیوع PLMD با افزایش سن بالا می رود و ممکن است همراه با کمبود فولات، بیماری کلیوی، کم خونی و مصرف ضدافسردگی ها همراه باشد. درمان دارویی PLMD  همراه با RLS مشابه درمان دارویی RLS است. کار آزمایی های بالینی درمان های دارویی سایر انواع PLMD چندان وجود ندارد. اما بنزودیازپین ها بخصوص کلونازپام و مواد افیونی خواب را در بیماران دچار PLMD بهبود می بخشد.

“در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید”

کرامپ های پا مرتبط با خواب

کرامپ شبانه خواب شبیه کرامپ های پا هستند که در خلال بیداری بروز می کنند این کرامپ ها ماهیچه ساق پا را درگیر کرده و شامل انقباض دردناک عضلات هستند.

درد باعث بیدار شدن فرد خوابیده می شود و در نتیجه خواب وی را به هم می زند، اختلالات متابولیک، کمبود مواد معدنی، عدم توازن الکترولیتی، دیابت و حاملگی جزو عوامل بروز دهنده این حالت هستند علت اینکه برخی افراد دچار کرامپ های تکرار شونده پا در خلال خواب می شوند و این حالت در روز برای شان روی نمی دهد مشخص نیست.

دندان قروچه مرتبط با خواب

تشخیص دندان قروچه مرتبط با خواب هنگامی گذاشته می شود که فرد در خلال خواب دندان هایش را به روی هم باید یا بفشارد، این اختلال قبلاً به عنوان یک بدخوابی طبقه بندی می شد و می تواند سبب ساییدگی غیر طبیعی دندان ها، آسیب دندان ها، درد فک و دندان با ایجاد صداهای ناخوشایند بلند و به هم خوردن خواب هم اتاقی شود.

گاهی درد غیر معمول صورت و سردرد نیز ممکن است بروز کند. بیش از ۸۵ درصد جمعیت زمانی در طول عمر خود دندان قروچه پیدا می کنند اما این حالت فقط در ۵ درصد موارد از لحاظ بالینی اهمیت پیدا می کند.

ساییدن دندان ها در هر مرحله از خواب بروز می کند اما به نظر می رسد در گذار به خواب، در مرحله ۲ خواب و در خلال خواب REM بیشتر است.

برخی شواهد حاکی است که ساییدن دندان ها در خلال خواب REM بیشتر با پوسیدگی یا آسیب دندانی همراه است. دندان قروچه خواب بر اثر جفت شدن نامناسب دندان ها تشدید نمی شود.

این حالت در دوره های استرس بدتر می شود. محققینی که دندان قروچه خواب را بررسی کرده اند متوجه شده اند که در بسیاری از موارد وقتی بیمار در آزمایشگاه خواب می خوابد میزان ساییدگی دندان کمتر می شود. بنابراین بررسی مکرر برای اثبات این اختلال ضروری است.

برعکس دندان قروچه به میزان شایعی در نوارهای خواب نگاری که برای سایر مقاصد انجام می شود دیده می شود (شکل 7-2/16) دندان قروچه خواب ممکن است ثانویه به اختلالات تنفسی مرتبط با خواب، مصرف محرک های روانشناختی (آمفتامین، کوکائین)، مصرف الکل و درمان با داروهای SSRI بروز کند، در تشخیص افتراقی باید تشنج های شبانه رد شوند.

دندان قروچه خواب می تواند به صورت ناشایع (ماهی یک بار)، به صورت مرتب (هفتگی) یا شایع (هر شب) بروز کند. ارزیابی شدت بر اساس به هم خوردن خواب، درد بعدی و آسیب دندانی انجام میشود.

درمان معمول استفاده از ابزارهای دندانی برای محافظت از دندان ها در خلال خواب است.

دو نوع پایه از این ابزارها وجود دارد: نوع نرم (محافظ دهان) معمولا در کوتاه مدت استفاده می شود در حالیکه نوع آکریلیک سخت (Bite Splint) به صورت طولانی تر استفاده می شود و مستلزم پیگیری های منظم است.

آرام سازی، پسخوراند زیستی، هیپنوتیزم  فیزیوتراپی و مدیریت استرس در درمان دندان قروچه خواب نیز به کار می روند. انواعی از درمان هاس دارویی امتحان شده اند(بنزودیازپین ها، شل کننده های عضلانی، آگونیست های دوپامینرژیک و پروپرانولول) اما داده های مریوط به فرجام این درمان ها در دسترس نیستند.

 

دندان قروچه (بروکسیسم) مرتبط با خواب

 تقریباً ۲۵ ثانیه نوار اخذ شده از بیمار در خلال اپیزود دندان قروچه.

دندان قروچه ممکن است در هر مرحله از خواب یا بیداری بروز کند.

الگوی تداخل کانال های الکترومیوگرام (EMG)، الكترواکولوگرام (EOG)  و الكترو آنسفالوگرام (EEG) تیپیک است و منعکس کننده حرکات ریتمیک فک و روی هم سائیدن دندان هاست.

این بیمار تعداد زیادی از این اپیزودها را داشت که برخی از آنها باعث بیدار شدنش میشد.

آسیب دندان ها و درد فک در وی مشهود بود=AT-L  تیبیالیس قدامی چپ؛  =AT-R تیبیالیس قدامی راست؛ =EKG  الكتروکاردیوگرام؛ =INTRC   بین دنده ای.

اختلال حرکت ریتمیک مرتبط با خواب

وجه بارز این اختلال خواب حرکات ریتمیک تکراری شامل حرکات سر و گردن است، این حالت اغلب درگذار از بیداری به خواب اتفاق می افتد و ممکن است در خلال خواب سبک ادامه یابد.

این اختلال قبلاً به عنوان بدخوابی طبقه بندی می شد و نام های زیادی دارد شامل Jactatio capitis Nocturna کوبیدن سر، چرخش سر، تکان بدن و Rhythmie du. Sommeil اکثریت شیرخواران بدنشان را تکان می دهند.

برخی بالینگران معتقدند که تکان بدن تاشی از اثرات تسکین بخش تحریک دهلیزی است. اگر حرکات ریتمیک تا دوران کودکی ادامه یابد و شامل کوبیدن سر باشد خطر جرات افزایش می یابد. نسبت ابتلای مرد به زن 4 به 1 است. شدت اختلال از کمتر از 1 اپیزود در هفته تا اپیزودهای مرتب شبانه منجر به جراحت متفاوت است.

اختلال حرکتی مرتبط با خواب ناشی از مصرف مواد یا دارو و اختلال حرکتی مرتبط با خواب ناشی از بیماری طبی

انواعی از داروها مواد و بیماری های هم ابتلا می توانند سبب بروز یا تشدید اختلالات حرکتی ریتمیک و دندان قروچه شوند.

داروهای ضدافسردگی ها (شامل اکثر سه حلقه ای ها و داروهایSSRI)، داروهای ضداستفراغ، لیتیوم (اسکالیت)، مهارکننده های مجرای کلسیم، آنتی هیستامین ها و نورولپتیک ها می توانند سبب بروز علایم پاهای بی قرار و اختلال حركات دوره ای اندام شوند.

بیماری های نورولوژیک که توأم با اختلالات حرکتی روزانه هستند نیز می توانند با اختلالات حرکتی مرتبط با خواب همراه باشند. استرس اضطراب و محرومیت خواب می توانند در بروز دندان قروچه نقش داشته باشند.

علايم منفرد، انواع ظاهرأ بهنجار و مسایل حل نشده

خواب طولانی

برخی افراد با وجود خوابی که برای اکثر مردم طبیعی محسوب می شود خواب آلود هستند؛ اما وقتی به آنها فرصت خواب ۱۰ تا ۱۲ ساعته داده می شود سرحال می آیند،این افراد به عنوان افراد دارای خواب طولانی طبقه بندی می شوند.

این الگوی نیاز به میزان بیش از حد متوسط خواب معمولاً از کودکی شروع می شود. خواب نگاری می تواند به افتراق خواب طولانی از پرخوابی ایدیوپاتیک کمک کند.

ممکن است همراه با این حالت کژکاری دستگاه عصبی خودکار یا شواهد افزایش درصد خواب موج آهسته در خواب نگاری بیماران دچار پرخوابی ایدیوپاتیک وجود داشته باشد.

خواب کوتاه

افرادی که جزو این طبقه قرار می گیرند برای اینکه عملکرد روزانه بهنجار و خلق طبیعی داشته باشند در ۲۴ ساعت به کمتر از ۵ ساعت خواب نیاز دارند. به نظر می رسد این حالت در خانواده ها تکرار می شود اما ژنهای اختصاصی آن مشخص نیست.

خروپف

خروپف اولیه شامل خروپف بلند در غیاب دوره های وقفه تنفسی یا افت تنفسی تکرارشونده است.

سروصدای ناشی از خروپف ممکن است موجب آشفتگی هم اتاقی فرد شود تا جایی که افراد مجبور باشند در اتاق های جداگانه بخوابند. برای اینکه این حالت جزو خروپف اولیه محسوب شود فرد بایستی دچار خواب آلودگی مفرط نباشد، ممکن است خروپف زمانی که فرد در حالت خوابیده به پشت یا در طول خواب REM بلندتر باشد.

انواعی از ابزار های دهانی برای کاهش خروپف طراحی شده است مراجعه به مبحث درمان در اختلالات خواب مرتبط با تنفس).

حرف زدن در خواب

همچنان که از نام آن بر می آید در شکل کلاسیک آن شامل حرف زدن ناخود آگاه در خلال خواب است. این حالت به ندرت شناسایی می شود مگر اینکه موجب آزار هم اتاقی اش شود، این حالت ممکن است بر اثر تب، استرس یا مکالمه با فرد خوابیده ایجاد شود.

حرف زدن در خواب ممکن است با وحشت خواب، خواب گردی، بیداری توأم با سردرگمی، OSA  و اختلال رفتاری خواب REM همراه باشد.

حرکات پرشی خواب (Hypnic jerk)

حرکات پرشی خواب انقباضات عضلانی گذرای ناگهانی هستند که در گذار بین بیداری و خواب در ۹۰ تا ۷۰ درصد بزرگسالان دیده می شود، این انقباضات اغلب شامل پاهاست اما گاهی حرکت در بازوها و سر نیز دیده می شود. این پرش بدو خواب که گاهی به این نام خوانده می شود معمولاً خوش خیم است.

با این حال حرکات پرشی بدو خواب می توانند با توانایی خوابیدن تداخل کنند و ممکن است با احساس سقوط، جرقه توهمی نور یا صدای تلق بلند همراه باشند. در موارد شدید این حالت سبب بی خوابی شدید شروع خواب می شود.

میوکلونوس خوش خیم خواب در شیرخوارگی

مشخصه این حالت که قبلاً میوکلونوس خوش خیم نوزادی خواب نامیده می شد پرش غیر هم زمان اندام ها و تنه در خلال خواب آرام در نوزادان است، این بدخوابی ظاهراً نادر و خوش خیم معمولاً در هفته اول زندگی شروع می شود و ممکن است چند روز تا چند ماه به طول انجامد. هیچ درمانی برای آن توصیه نمی شود.

لرزش پیش خوابی پا و فعالیت متناوب پا در خلال خواب

لرزش پیش خوابی پا (HFT) در شروع خواب یا در خلال مراحل ۱ یا ۲ خواب بروز می کند، این حالت شامل حركات ریتمیک انگشتان پا یا پاها برای چند ثانیه یا چند دقیقه است، فعال شدن متناوب عضله پا (ALMA) شامل فعال شدن گذرای عضله تیبیالیس قدامی در یک پا و سپس پای دیگر است.

میوکلونوس پرو پریواسپینال در شروع خواب

این یک اختلال حرکت مربوط به طناب نخاعی است که گاهی با ضایعات طناب نخاعی همراهی دارد.

حرکات در خلال دوره های استراحت در بیداری ظاهر می شوند و سپس ممکن است با شروع خواب تداخل ایجاد کنند، این حرکات در عضلات تنه و شکم شروع می شوند و سپس به سمت گردن و عضلات پروگزیمال اندام ها پیش می روند. درمان با کلونازپام و ضد تشنج ها می تواند مؤثر باشد.

میوکلونوس انقطاعی مفرط

(Excessive Fragmentary Myoclonus)

این حرکات کوچک یا فاسیکولاسیون های عضلانی انگشتان دست، انگشتان پا یا گوشه دهان حرکات غیر ارادی هستند که ممکن است در خلال بیداری با خواب بروز کنند.

هرچند هیچ حرکت مشهودی وجود ندارد اما بیمار معمولا ًاز این پرش ها آگاه است. در بیماران دچار وقفه تنفسی این پرش ها ممکن است در خلال دوره های هیپوکسمی تشدید شوند.

سایر اختلالات خواب

سایر اختلالات خواب فیزیولوژیک (عضوی)

این طبقه مختص اختلالات خوابی است که در قالب هیچ یک از طبقات 2-ICSD جایی نمی گیرند.

احتمال می رود که اختلالات این طبقه، سبب شناسی فیزیولوژیک یا طبی داشته باشند هرچند سبب شناسی آنها در زمان تشخیص مشخص نیست.

سایر اختلالات خواب که ناشی از مصرف مواد یا بیماری های فیزیولوژیک شناخته شده نیستند

این طبقه مختص اختلالات خوابی است که در قالب هیچ یک از طبقات 2-ICSD جای نمی گیرند و اعتقاد بر اینکه است که ناشی از عوامل روان پزشکی یا رفتاری هستند.

اختلال محیطی خواب

این اختلال خواب ثانویه به عوامل محیطی مؤثر بر بی خوابی یا بی خوابی روزانه (از بی خوابی تا خواب بد) است.

سروصدا،گرما، سرما، نور، سروصدای هم اتاقی، فعالیت هم اتاقی یا خطر ادراک شده می تواند سبب بروز اختلال محیطی خواب شود.

بی خوابی یا پرخوابی مستقیماً بر اثر عوامل مختل کننده محیطی ایجاد می شود یک مثال از عامل محیطی همسایه ای است که هر شب با صدای بلند موسیقی می نوازد.

شروع، سیر و خاتمه مشکل با بروز، وجود و حذف عامل یا عوامل بخصوصی مرتبط است. بنابراین درمان شامل شناسایی و رفع عامل مزاحم محیطی است.

ابزارهای طب خواب مصاحبه بالینی مصاحبه بالینی دقیق و جامع یکی از غنی ترین بخش های پیگیری بیمار دچار اختلال خواب است.

زمان های عادتی خواب و بیداری در روزهای کاری و تعطیلات، بسامد، مدت و میزان نیروبخشی چرتها، سطح کلی خواب آلودگی مقولات خوبی برای شروع مصاحبه است.

مشکلات اختصاصی خواب مرتبط با اشکال در شروع و حفظ خواب مهم هستند، از جمله اینکه آیا فرد در رختخواب نشخوار فکری دارد، ترس از ناتوانی به خواب رفتن یا نگرانی مفرط زمان تلاش برای خوابیدن.

حركات پا، احساساتی در پاها، کرامپ های پا و ساییدن دندان ها، به عمل درآوردن رؤیاها (با یا بدون آسیب) و سایر حرکات باید پرسیده شود.

سردردهای صبحگاهی، خشکی دهان صبحگاهی، رفلکس شبانه، تعریق مفرط، شب ادراری، بی اختیاری ادراری، گاز گرفتن زبان در شب ها، کابوس، وحشت خواب و سایر مشکلات مرتبط با خواب باید بررسی شوند. پرسش در مورد وجود حیوانات خانگی و اینکه آیا آنها در اتاق خواب یا رختخواب می خوابند می تواند در بعضی موارد حائز اهمیت باشند.

خواب نگاری

خواب نگاری عبارت است از ثبت پیوسته، در جا و جامع تغییرات زیستی فیزیولوژیکی است که در خلال خواب ایجاد می شوند.

هر بخش ۳۰ ثانیه ای نوار ضبط شده یک دوره (epoch) محسوب می شود.

خواب نگاری معمولاً شب ها انجام می شود و بین ۶ تا ۸ ساعت طول میکشد. فعالیت امواج مغزی، حرکات چشم، فعالیت الکترومیوگرافی زیر چانه، جریان هوای بینی دهانی، تلاش تنفسی، اشباع اکسی هموگلوبین، ریتم قلب و حركات پاها در خلال خواب سنجیده می شود.

معمولاً به وضعیت بدن توجه می شود و اصوات خروپف ممکن است ثبت شوند.

فعالیت امواج مغزی، حرکات چشم و الکترومیوگرام زیر چانه برای شناسایی مراحل خواب اهمیت دارند.

تنیدگی عضلات و حرکات در خواب عمیق فروکش می کنند و می توانند در تشخیص اختلال حرکات دوره ای اندام و سندرم پاهای بی قرار مفید باشد.

جریان هوای بینی، تلاش تنفسی و اشباع اکسی هموگلوبین در تشخیص وقفه تنفسی خواب و سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب مفید هستند.

اندیکاسیون های خواب نگاری عبارت اند از: (۱) تشخیص اختلالات تنفسی مرتبط با خواب، (۲) تنظیم فشار مجرای هوایی مثبت و ارزیابی بازدهی درمان، و (۳) ارزیابی رفتارهای مرتبط با خواب که خشن بوده یا ممکن است سبب آسیب به بیمار یا هم اتاقی اش شود.

خواب نگاری همچنین برای تشخیص بدخوابی های غیر معمول، مشکلات مرتبط با خواب ثانویه به اختلالات عصبی عضلانی، اختلال حركات دوره ای اندام و برانگیختگی های ثانویه به اختلالات تشنجی مورد استفاده قرار می گیرد، به علاوه بیماران دچار خواب آلودگی مفرط روزانه یا افرادی که با حالت نفس نفس زدن یا خفگی بیدار می شوند باید برای خواب نگاری ارجاع گردند. مطالعه خواب در تشخیص RLS ضروری نیست.

ارجاع برای خواب نگاری باید در مواردی که خواب آلودگی برای ۶ ما یا بیشتر برای دست کم ۴ شب ادامه یافته مدنظر قرار گیرد، همچنین وقتی بی خوابی به درمان های دارویی پاسخ نمیدهد، داروهای محرک خواب ممنوع هستند یا علت روان پزشکی یا طبی رد شده است باید خواب نگاری را مدنظر قرار داد، در صورتیکه درمان اختلال طبی یا روان پزشکی همراه سبب رفع بی خوابی نشود نیز باید ارجاع انجام شود.

خواب نگاری همچنین برای ارزیابی کیفیت و کمیت خواب در شب پیش از آزمایش چندین نهفتگی خواب برای تشخیص حمله خواب به کار می رود.

آزمون متعدد نهفتگی خواب

(Multiple Sleep Latency Test)

آزمون متعدد نهفتگی خواب (MSLT) برای تشخیص حمله خواب کاربرد دارد، در این آزمون ۲ ساعت بعد از بیداری صبحگاهی، فرصت های ۲۰ دقیقه ای چرت فراهم می شود که در خلال آن به بیمار آموزش داده می شود بگذارد خوابش ببرد و در مقابل به خواب رفتن مقاومت نکند.

فعالیت الكتروآنسفالوگرافی، الکترواوکولوگرافی و الکترومیوگرافی زیر چانه ثبت می شود تا مرحله خواب تعیین گردد.

از نهفتگی خواب برای ارزیابی میزان خواب آلودگی و ظهور خواب REM در دو یا چند فرصت چرت وجود نارکولپسی را اثبات می کند بخصوص اگر سایر علایم فرعی موجود باشد (مانند قوام باختگی، فلج خواب، توهم پیش خوابی و خواب آلودگی مفرط).

اگر بیمار در فرصت چرت ارائه شده به خواب رود این چرت ۱۵ دقیقه پس از شروع خواب خاتمه می یابد.

اگر بیمار به خواب نرود این جلسه پس از ۲۰ دقیقه ثبت نوارها خاتمه می یابد.

در طول روز ۵ فرصت چرت در فواصل ۲ ساعته فراهم می شود.

آزمون تداوم بیداری

(Maintenance of Wakefulness Test)

آزمون تداوم بیماری (MWT) شبيه MSLT جلسات آزمون ۴۰ دقیقه ای در فواصل ۲ ساعته در طول روز فراهم می کند اما به بیمار آموزش داده می شود که تلاش کند بیدار بماند.

این روش برای ارزیابی پیامدهای درمانی به کار می رود و گاهی به عنوان بخشی از آزمونهای استخدامی استفاده می شود.

بیمار در صندلی راحتی می نشیند یا در رختخواب همراه با بالش در یک اتاق تاریک که در آن ثبت نوارها انجام می شود.

نخستین خواب مرحله ۲، ۳ یا ۴ یا REM یا سه دوره پیاپی مرحله یک نشان دهنده شروع قطعی دوره خواب است.

به خواب رفتن در MWT  نشان دهنده میزان خواب آلودگی است. ۵۱ درصد داوطلبان (افراد بهنجار) برای کل ۴۰ دقیقه در طول ۴ آزمایه بیدار می مانند (با استفاده از ملاک خواب قطعی). هر نوع نهفتگی خواب کمتر از ۸ دقیقه نابهنجار است.

نهفتگی خواب از ۸ تا ۴۰ دقیقه اهمیت ناشناخته دارد. میانگین نهفتگی خواب (نخستین دوره خواب) ۲+4/۳۱ دقیقه است و فاصله اطمینان بالای ۹۵ درصد حدود ۴۰ دقیقه است.

کنش نگاری (آکتی گرافی)

آكتیگراف وسیله ای است که حرکات را سنجیده و ثبت می کند.

این وسیله روی مچ نصب می شود (شبیه ساعت مچی) و می توان آن را به عنوان یک سنجش نسبی از چرخه خواب- بیداری استفاده کرد.کنش نگار بسته به مدل و شرایط می تواند نوارهای پیوسته برای روزها یا هفته ها فراهم کند.

این وسیله بخصوص برای ارزیابی بی خوابی، اختلالات ریتم شبانه روزی، اختلالات حرکتی و دسته بندی رویدادهای نادر به کار می رود.

آزمایش خانگی خواب

آزمایش خانگی خواب که اخیراً به وسیله بیمه تامین اجتماعی تایید شده است شامل ثبت تعداد محدودیاز شاخص های قلبی- ریوی برای ارزیابی بیماران از نظر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب است.

آزمایش خانگی خواب نسبت به خواب نگاری هزینه کمتری دارد. معمولاً جریان هوا، تلاش تنفسی، ریتم قلب، اصوات خروپف و اکسی متری ثبت می شوند.

تعدادی از وسایل موجود در بازار قادر به شناسایی وقفه نفسی خواب در بیماران با پاتوفیزیولوژی متوسط تا شدید هستند.

نتیحه منفی مطالعات مشکل ساز است زیرا آزمایش خانگی خواب حساسیت کمتری نسبت به خواب نگاری آزمایشگاهی کامل دارد. بیماری که نتیجه آزمایش در آنها مثبت هستند و در عین حال علایم آشکاری دارند یا هم ابتلایی دارند باید برای مطالعه خواب آزمایشگاهی مدنظر قرار گیرند، به علاوه طیف اختلالات خواب را بررسی آزمایش خانگی خواب كل نمی کند بنابراین علایم باقی مانده پس از تشخیص اختلال تنفسی به این روش نیازمند پیگیری دقیق است.

منابع

Bianchi MT, Thomas RJ. Technical advances in the characterization of the complexity of sleep and sleep disorders. Prog Neumpsychopharmacol Biol Psychiatry: 2013;45:277-286

Iber C, Ancoli-Israel S, Chesson A, Quan SF for the American Academy of Sleep Medicine. The AASM Manual for the Scoring of Sleep and Associated Events: Rules. Terminology and Technical Specifications. Westchester, IL: American Academy of Sleep Medicine: 2007. The International Classification of Sleep Disorders. 2^nded. Rochester, MN: American Sleep Disorders Association, 2005

 Kryger MH, Roth T. Dement WC, eds. Principles and Practice of Sleep Medicine

4^thed. Philadelphia: Saunders; 2005. Manfredini D. Winocur E. Guarda-Nardini L. Lobbezoo F. Epidemiology of bruxism in adults: A systematic review of the literature, J Orofac pain. 2013:27:99-110

Ohayon MM, Mahowald MW, Dauvilliers Y, Krystal AD, Léger D. Prevalence and comorbidity of nocturnal wandering in the US adult general population. Neurology: 2012;78(20): 1583-1589

Ohayon MM, Reynolds (III, Dauvilliers Y. Excessive sleep duration and quality of life. Ann Neural. 2013;73(6):785-794

Pressman MR, Orr WC, eds. Understanding Sleep: The Evaluation and Treatment of Sleep Disorders. Washington, DC: American Psychological Association, 1997, Qaseem A, Holly JE, Owens DK, Dallas P. Starkey M. Shekelle P, for the Clinical Guidelines Committee of the American College of Physicians. Management of obstructive sleep apnea in adults. A clinical practice guideline from the American College of Physicians. Ann Intern Med. 2013;159(7):471-483

Saper CB. Scammell, TE. Emerging therapeutics in sleep. Annals of neurology 2013;74(3):435-440

Younes, MK, Ostrowski M, Hanly 1, Raneri J. Agreement between manual and automatic scoring of polysomnograms in a broad spectrum of sleep disorders. Am J Respir Crit Care Med 2014;189:83593

منبع:

1.راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانشناختی ویرایش ۵, DSM-5
2.خلاصۀ روان پزشکی کاپلان و سادوک بر اساس DSM-5