داستان

به مجموعه ای از روش ها و رویکرد ها که تحت تاثیر اندیشه های پسامدرن می باشند و برای انجام مشاوره روان شناسی به کار گرفته می شوند داستان درمانی گفته می شود. از این روش برای اولین بار در اواخر دهه هشتاد میلادی استفاده شد.

با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

مهارت های درمانی مارک تیرل

داستان درمانی ؛ چرا داستان درمانی اثر گذار است و چگونه آن را در مورد مراجعه کنند هایتان انجام دهید.

آزاد گذاشتن مراجعه کننده با قدرت استعاره

داستان مناسب در زمان مناسب می تواند شفا بخشی روانشناختی و حتی جسمی را تسهیل کند.

احتمالا سنت های باستانی قصه گویی در همه ی فرهنگ ها آنقدر غنی و رایج بوده اند که به عنوان اولین روش های روان درمانی و همچنین به عنوان ابزاری برای انتقال خرد مورد استفاده قرار گرفته اند.

داستان درمانی

استفاده از داستان درمانی، روش جدیدی به شمار نمی رود، اما اخیراً طرفدارن آن زیاد شده اند. دکتر میلتون اریکسون، داستان هایی از زندگی خودش و افراد دیگر را برای بیمار انش تعریف می کرد همانطور که خانواده ی بزرگ ویرجینیا استر این کار را می کردند.

چرا داستان درمانی اثر بخش است؟

داستان ها از تقسیم کردن اثرات اجتناب می کنند با تجزیه و تحلیل بیش از حد و یا استدلال نا آگاهانه.

داستان ها به شکل ذاتی هیپنوتیزمی (خواب آور) هستند چرا که توجه را به خود معطوف می کنند و مستلزم تصویر سازی و تخیل هستند و این باعث می شود که داستان درمانی ابزار کاملی برای انتقال الگو های جدیدی از امید همچنین پیشنهاد ات خاصی برای تغییر به شمار رود.

 

چگونه با داستان درمانی از شر زگیل های یک پسر خلاص شدیم 

ذهن ناخودآگاه با الگو ها سر و کار دارد. پدرم (همچنین یک روان درمانگر) در داستانی که برای پسر مبتلا به زگیل تعریف کرد از الگوی “مسدود کردن تامین غذای سربازان در حال حمله” استفاده کرد. این الگو مسدود شدن مسیر خون به زگیل را منعکس می کرد.

در داستان نه به زگیل ها اشاره می شود نه به خون. اما زگیل های آن پسر خیلی زود و پس از شنیدن این داستان ناپدید شدن.

داستان ها به صورت آگاهانه باعث بهبودی بیمار نمی شوند. برای اینکه دارویی روی شما اثر کند و شما را درمان کند، مجبور نیستید که دقیقا بدانید دارو چگونه اثر می کند و اگر داستانی سریع روی شخص اثری نگذارد،آسیبی هم به او وارد نمی کند. آنها تنها یک داستان سرگرم کننده شنیده اند.

اما چگونه داستان هایی خلق می کنید که تغییر ایجاد کنند، داستان هایی که مناسب موقعیت مراجعه کننده ی شما باشند؟

تسهیل شفا بخشی روانشناختی و جسمی با داستان درمانی مناسب
تسهیل شفا بخشی روانشناختی و جسمی با داستان درمانی مناسب

1.داستان بخوانید، گوش بدهید و یاد بگیرید.

گنجینه ی غنی داستان های دنیا را چپاول کنید. آنها معتقدند که تنها هفت طرح وجود دارد و همه ی تفاوت های میان داستان ها به جزئیات مربوط می شود و این موضوع در مورد انسان ها نیز صادق است. الگوهای متفاوتی در زمینه ی مشکلات وجود ندارد و بسیاری از این تفاوت های آشکار تنها به جزئیات بر می گردد.

داستان بخوانید، گوش دهید و آنها را حفظ کنید. بسیاری از آنها را. به الگوهای متفاوت مشکلات و مخاطبین متفاوت فکر کنید آنها را در نظر بگیرید. داستان گفتن را تمرین کنید و آنها را به بخشی از خودتان تبدیل کنید.

(شما همیشه در میان بچه ها یک شنونده ی مشتاق خواهید یافت!)من در ذهنم، کتابخانه ایی ساخته ام پر از داستان و هر داستان با الگوی مشکلات انسانی متناسب است، مشکلاتی از قبیل اعتیاد و افسردگی تا طلاق و غم و اندوه.

در زمینه ی داستان و قصه گویی کتاب های زیادی وجود دارد که همه ی آنها فوق العاده هستند.

در میان آنها کتاب ترنسفورمینگ تیلز نوشته ی راب پارکینسون (1)را پیشنهاد می کنم که روان درمانگر است و مجموعه ی نفیس داستان های سنتی به نام ورلد تیلز نوشته ی قصه گوی معروف جهانی، ایدریس شا را توصیه می کنم (2)و بعد از این ها کتاب های خودمان (کاملا صریح و روشن).

مربی قصه گویی

داستان هایی عالی هستند که بیش از یک نکته را در بر می گیرند. خواندن داستان و گوش دادن به آن خلاقیت را توسعه می دهد و روشی مفرح است که از طریق آن می توان مهارت های درمانی را ارتقاء داد. با این همه، کار ما روان درمانگر ها چیست در حالی که درمان مستقیماً در قصه های انسانی وجود دارد؟

داستان درمانی

2.الگوهای داستان ها را یاد بگیرید نه فقط محتوی 

به منظور هماهنگ کردن یک قصه با نیاز های یک شخص شما باید الگوی گسترده تری از زندگی شان را در نظر بگیرید و به دنبال داستانی باشید که با آن الگو متناسب باشد. مراجعه کننده ها اغلب شما را غرق در جزییات می کنند و اگر شما آگاهانه تلاش نکنید، چشم انداز تصاویر بزرگ تر را از دست خواهید داد. هنگامی که با مراجعه کننده ها می نشینم اغلب با خودم تکرار می کنم :اینجا قرار است چه اتفاقی بیفتد؟

بسیاری از قصه های قدیمی پریان با الگو های رایج زندگی هماهنگ هستند، مانند ؛

دوران بچگی که در فقر می گذرد

پیدایش و شروع کمک های بیرونی در قصه

غلبه بر موانع غیر ممکن

پرورش کیفیت های شخصی علی رغم فقر و محرومیت

برای بازمانده های تجاوز جنسی، احتمالا قصه ایی مانند “سیندرلا الگانکویین” (3)تعریف می شود به خاطر اثرات قدرتمندش.

داستان

3.داستان های خود را هیپنوتیزمی کنید

یک قصه گوی خوب، یک هیپنوتیزگر ذاتی است. او شما را به مکان ها و زمان های دیگر ی خواهد برد، شما گذر زمان را فراموش خواهید کرد، اطراف شما به آرامی از آگاهی شما محو می شود.

در دنیایی از سختی ها، خیانت ها، مشکلات و رنج ها، ماجراجویی ها، خرد و امید غرق می شوید،  همه ی چیزهایی که بهترین ویژگی های انسان را بر می انگیزند از جمله شجاعت، استقامت، جسارت و دوستی های حقیقی در زمان های سخت.

زبان هیپنوتیزمی با همه ی حواس ارتباط برقرار می کند بنابراین هنگامی که قصه را تعریف می کنید صداها، احساسات، بو ها، مزه ها و چشم انداز ها را تا جایی که می توانید کامل و واضح توصیف کنید.

به عنوان مثال این دو جمله را مقایسه کنید :”خورشید روی دریاچه می تابد.”و” خورشید طلایی و درخشان در آسمان کاملا آبی می تابید، مه ایی درخشان مانند یک نقاب نازک چشمگیر روی آب های تیره دریاچه کشیده شده بود.

“توصیفات زنده، شنونده ی شما را کاملا درگیر ماجرا می کنند و قصه را به یک تجربه تبدیل می کند تقریبا شبیه یک رویا.

اگر شما هنوز از داستان درمانی به شکل عملی استفاده نکرده اید، در ابتدا ممکن است کمی عجیب به نظر برسد اما طولی نخواهد کشید که مانند طبیعی ترین وقایع دنیا به نظر برسد، که البته همین طور هم هست.

لطفا امتیاز دهید

آزمون های روانشناختی

آخرین مقالات سایت

چرا باور داشته باشیم ؟

پایش و سنجش آنلاین نتایج درمان

نوبت دهی آنلاین

آزمون های آنلاین روانشناختی معتبر

امکان مشاوره آنلاین از طریق وب

ارتباط با درمانگران عضو باور

نسخه دارویی آنلاین و یادآور پیامکی

آزمون مهارت های زندگی

مهارت های زندگی به مجموعه ای از توانایی های گفته می شود که زمینه سازگاری رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورد و این توانایی، فرد را قادر می سازد که ضمن پذیرش مسئولیت های اجتماعی خود، بدون لطمه زدن به خود و دیگران بتواند به شکل مؤثری با خواست، انتظارات و مشکلات روزانه در روابط بین فردی روبرو گردد.

این آزمون ۱۰ مولفه ارتباطات انسانی، روابط بین فردی، مهارت تصمیم گیری، مدیریت و تنظیم هیجانات، مهارت در حل مسئله، مهارت کار گروهی، خودآگاهی، هدفمندی، تفکر خلاق و انتقادی را ارزیابی می کند.