در عصر همه گیرشناسی بیماری covid-19، بعد از چندین ماه زندگی در تنهایی، سوگ و استرس، انرژی و توان بسیاری از افراد در کل دنیا رو به تحلیل و اضمحلال می رود.
در این شرایط شرط بقا و حفظ عملکرد فردی و اجتماعی، تجدید قوای هیجانی و روانی است.
در این مقاله توصیه هایی در خصوص تجدید قوا و بازسازی انرژی در عصر کرونا آورده شده است.
در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
مواجهه با ناشناخته ها بسیار دشوار است.
ما با این چالش در مواجهه با هرنوعی از ناشناخته ها که همیشه پیش می آیند، روبرو هستیم.
چشمگیرترین ناشناخته COVID-19 است. این مسئله مرگ و زندگی است.
در حالی که همچنان با این همه گیری روبرو هستیم ، اخبار مربوط به بیش از 300،000 مرگ، بیش از یک میلیون فرد مبتلا ، کودکانی که با خطرپذیری به مدرسه می روند .
و رئیسی که به تازگی قراردادهای کاری را منعقد کرده و متضرر شده است.
ترس می تواند ما را به خشم و سرزنش بکشاند که البته این احساسات بندرت احساس خطر و عدم اطمینان را از بین می برد.
با این حال، منابع ما را برای برنامه ریزی و مقابله به پایان می رسد.
به مراتب بهتر است که توانایی خود را برای کنار آمدن دوباره تر و تازه کنیم.
در اینجا چند استراتژی آورده شده است.
با خبر ماندن
بهترین راه برای ساکت کردن “چه می شود؟” ، پرسیدن”اکنون چه کاری می توانم انجام دهم؟” است.
جهت برنامه ریزی برای خود و اعضای خانواده، باید جدیدترین اطلاعات معتبر را در مورد رهنمودهای پیشگیری، انتقال و انتشار ویروس به دست آوریم.
در زیر برخی توضیحات مهم ذکر شده است.
آنچه اکنون می دانیم
در اینجا برخی از اطلاعات به روز شده در مورد انتقال، مواجهه با ویروس و آزمایش های علمی وجود دارد که با توجه به مطالعه و مشاهده کارشناسان در خصوص COVID-19 از مارس 2020 تغییر کرده است.
انتقال
تصور می شود ویروس عامل COVID-19 عمدتاً از طریق قطره های تنفسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود که در هنگام سرفه، عطسه یا مکالمه فرد آلوده خارج می شود.
این قطرات می توانند در دهان یا بینی افرادی که در نزدیکی آنها هستند یا احتمالاً در ریه ها استنشاق می شوند، قرار گیرند.
ماسک ها مهمترین راه جلوگیری از این شیوع هستند.
ممکن است فردی با لمس یک سطح یا جسمی که ویروس روی آن است و سپس لمس دهان ، بینی یا احتمالاً چشمان خود، مبتلا به COVID-19 شود. هرچند بعید است که این اصلی ترین راه انتشار ویروس باشد.
پیشگیری و محافظت
بهترین راه برای محافظت از خود در برابر COVID-19 استفاده از ماسک و حفظ فاصله فیزیکی حداقل یک متر و نیم است.
این ویروس توسط قطرات و aerosol توسط فرد آلوده منتشر می شود.
از آنجا که افراد ممکن است ویروس داشته باشند ولی هنوز علائمی از خود نشان ندهند، هر کسی با علائم یا بدون علائم منبع عفونی بالقوه برای دیگران است.
هر کسی در هر سنی می تواند آلوده شود و ویروس را گسترش دهد – حتی اگر هرگز علامت دار نشود.
هوشیار بودن نسبت به شرایط ایمنی خود و دیگران، قبل از اینکه وقت خود را با دیگران بگذرانید – مراقبت متقابل است.
آزمایش
آزمایش بسیار مهم است و یافته ها باید با توجه به اطلاعات جدید در نظر گرفته شوند.
طبق سازمان غذا و داروی آمریکا، رایج ترین آزمایش های تشخیصی آزمایش های مولکولی مانند آزمایش RT-PCR یا تست آنتی ژن است.
آزمایش مولکولی مانند آزمایش RT-PCR ، مواد ژنتیکی ویروس را تشخیص می دهد.
بسته به موقعیت در یک هفته یا همان روز نتیجه حاصل شده و بسیار دقیق در نظر گرفته می شود.
تست آنتی ژن که ماده ژنتیکی ویروس را تشخیص می دهد، آزمایشی سریع است که در یک ساعت نتیجه می دهد.
یافته های مثبت، دقیق قلمداد می شوند اما ممکن است لازم باشد یافته های منفی با آزمایش مولکولی تأیید گردند.
نتایج آزمون
اگر در معرض کسی که ممکن است ناقل COVID-19 باشد نبوده اید ، ممکن است نتیجه منفی در تست COVID-19 درست و دقیق باشد.
قرار گرفتن در معرض فرد آلوده و نتایج آزمون
از زمانی که در معرض هر فرد مبتلا قرار گرفته اید، بایستی تا چند روز سیستم ایمنی شما مورد توجه قرار گیرد. اگر با فاصله زمانی نزدیک، آزمایش دهید، نتیجه منفی خواهد شد ولی با آزمایش مجدد، ممکن نتیجه آزمایش مثبت شود.
پشتیبانی از تحقیقات
- در یک بررسی سیستماتیک از هفت مطالعه که در ماه مه سال 2020 منتشر شد ، محققان دانشگاه جان هاپکینز فکر کردند که زمان بین قرار گرفتن در معرض ویروس و آزمایش مثبت ممکن است بسیار بیشتر از یک یا دو روز باشد. هنگام استفاده از PCC، پس از قرار گرفتن در معرض احتمالی، منطقی است که سه یا چهار روز صبر کنید، در حالت ایده آل در حین انتظار خود را قرنطینه کرده و پس از چند روز آزمایش را انجام دهید.
- محققان معتقدند در اولین روز یا دو روز اول، بعد از مواجهه با فرد مبتلا، زمانی که احتمال نتیجه منفی کاذب 60 تا 100 درصد است، شانس کمی وجود دارد که آزمایش نتیجه دقیقی بدهد. در این مقطع زمانی اطمینان زودهنگام شما از بابت این که تست شما واقعاً منفی است، می تواند برای شما و خانواده خطرناک باشد.
- سایر عوامل – هنگام بررسی احتمال قرار گرفتن در معرض ویروس، کارشناسان پیشنهاد می کنند موارد زیر را در نظر بگیرند:
- آیا علائمی (تنگی نفس ، تب ، خستگی مفرط) دارید؟
- آیا در جامعه ای زندگی می کنید که ویروس در حال افزایش است؟
- آیا در اجتماعات بزرگ بوده اید یا در معرض کسی بوده اید که آزمایش مثبت داشته باشد.
در این صورت ، آزمایش مجدد ممکن است برای شما و شیوع COVID-19 بسیار مهم باشد.
کاهش احساس درماندگی
- احساس درماندگی چیزی است که برای بزرگسالان و کودکان ترسناک است.
- حقایق و اطلاعاتی را در مورد آنچه اکنون در حال وقوع است به کودکان و نوجوانان ارائه دهید تا بسته به سن آنها خطر ابتلا به اخبار نادرستی را که می شنوند، کاهش دهد.
- برای هر روز برنامه هایی تنظیم کنید که شامل اهداف کوچک و بزرگی باشد که ایمنی و سلامتی را نیز در نظر می گیرند.
- هنگام دوران قرنطینه و استفاده از ماسک، ایجاد روش های خلاقانه ای برای ارتباط با دیگران، یا انجام برخی از کارهایی که باید انجام دهید یا دوست دارید که انجام دهید، می تواند برای خود دستاوردی انرژی بخش باشد.
دلبستگی عاطفی
- یک عامل جهانی که تعدیل کننده میزان ترس و عدم اطمینان ما است، ارتباط ما با شبکه های ارتباطی عاطفی (خانواده ، دوستان خانواده و حیوانات خانگی) است. در این گروه های آشنا می توانیم پشتیبانی و اطمینان بخشی دریافت کنیم.
- اگر تماس یا ارتباط با شبکه های اجتماعی امکان پذیر نیست، از طریق سایر روش های خلاقانه، ارتباط عاطفی با عزیزان خود را حفظ کنید. آلبوم عکس ها را مرور کنید، تصاویری را ترسیم کنید که بعداً به کودکان یا مادربزرگ ها داده می شود. با نوشتن داستان خود و یا نوشتن متن تشکر، بهبودی و سلامتی خود را به اطلاع آن ها برسانید. می توان کودکان را تشویق کرد که داستان خود را در مورد شرایط زندگی خود بنویسند یا کتابی از تصاویر خود بسازند. می توان یک دفتر خاطرات خانوادگی را با کمک همه افراد تهیه کرد که هر روز حتی یک جمله از اتفاقات، افکار و احساسات خوب، بد، خنده دار و غیرمنتظره اضافه شود … پنج سال دیگر این کار ارزشمند خواهد بود.
- با توجه به ارتباط استرس والدین و کودک، می دانیم که تنظیم استرس و احساس ثبات خود والدین منبع قابل اعتمادی است که تأثیر حوادث غیرمنتظره بر روی کودکان را جبران کند.
- والدین نیاز به استراحت و “مرخصی” دارند. فردی می گفت که مادر یک خانواده پرجمعیت در دهه 1950 همه را در ساعت 1 بعد از ظهر متوقف کرد تا روی کاناپه دراز بکشند و سریال مورد علاقه خود را تماشا کنند – او دوباره در حال راه اندازی این کار بود.
- وقتی والدین راهی برای تنظیم اضطراب و مقابله با ابهامات پیدا می کنند – برای فرزندان نیز بهتر می شود.
کار با بدن و ذهن
- یکی از مهمترین راههای مقابله با ترس و عدم اطمینان توجه به ریتمهای بدنی است.
- کارهای روزمره مانند ورزش از هر نوع ، دوچرخه سواری ، دویدن ، توپ بازی ، پیاده روی سگ خود ، بیرون از خانه بازی با کودکان در کاهش استرس بسیار ارزشمند است.
- فعالیت های سرگرم کننده مثل یک جدول کلمات متقاطع چهار طرفه، تماشای یک کمدی شبانه (خنده بسیار کاهش دهنده استرس است)، گوش دادن به موسیقی مورد علاقه خود ، همه اینها باعث کاهش برآشفتگی در مواجهه با استرس و حالت جنگ و گریز در بدن می شود.
- کودکان بزرگ و کوچک می توانند از طریق ارتباط با حیوانات خانگی، اسباب بازی های مورد علاقه، نواختن ادوات موسیقی، گوش دادن و حتی رقصیدن با موسیقی، به فرد آرامش می دهد. خواب منظم درکاهش اضطراب و نگرانی که ریتم بدن را مختل می کنند، بسیار مهم است.
مطالعه اخیر در مورد تأثیر ترس بر بی خوابی نتایج غیر منتظره ای را ارائه داد.
در حالی که پیش بینی شده بود که هرچه ترس بیشتر باشد، بی خوابی یا کمبود خواب REM بیشتر باشد، یافته ها نشان می دهد که خواب یک عامل مهم در پاسخ به احساس ناامنی است.
صرف نظر از اینکه فرد چقدر بترسد(همانطور که با پاسخ حیرت انگیز اندازه گیری می شود) توانایی وی برای داشتن احساس ایمنی باعث می شود افراد در میزان و کیفیت خواب با هم فرق کنند.
با توجه به این نکته ، کودکان و بزرگسالان برای ایجاد ایمنی به تشریفات قبل از خواب نیاز دارند، پیشنهادات زیادی برای بهداشت و تشریفات خواب وجود دارد.
هر چیزی که احساس امنیت شما را افزایش می دهد، ریلکسیشن، کتاب، پتو، مراقبه یا دعای مورد علاقه خود، می تواند خواب را بهتر کند.
هرچند استفاده مداوم از این تشریفات، ذهن و بدن شما را برای خواب شرطی می کند و در درازمدت برای خوابیدن به مشکل بر می خورید، به شکلی که بدون این ها خوابیدن برایتان دشوار می شود یا ممکن است نسبت به آن ها عادت کنید و مثل قبل به آرامش شما کمک نکنند.
امیدواری
در زمان های ابهام و احساس خطر، بسیاری از افراد با حفظ امید، از طریق مراقبه، دعا یا هدایای شگفت انگیز طبیعت، روحیه و مقاومت خود را بالا می برند.
امید، اعتقاد به شرایط بهتر در آینده است.
این امید با نگاهی اجمالی به گلی جدید، صدای خنده ، دیدن نشاط کودکان، احساس عشق به حیوانات خانگی، قدرت مهربانی انسان کاشته می شود.
این چیزی است که این سفر را با هم امکان پذیر می کند.
منبع: psychcentral
