شنیدن خبر خودکشی بسیار دردآور و سخت است و علاوه بر ایجاد حس درد برای اطرافیان فرد، حس عذاب وجدان را نیز به همراه دارد؛ عذاب وجدانی که چرا نتوانستند جلوی انجام چنین عملی را بگیرند!
خودکشی یکی از ناهنجاری های اجتماعی است که در طول تاریخ تمدن بشر، دامنگیر جامعه ی انسانی به ویژه جهان غرب بوده است!
حیات و زندگی هر انسان، اولین و مهم ترین نعمتی است که خداوند آن را برای رسیدن به تکامل به انسان عطا فرموده است؛ به همین دلیل نه تنها دیگران نمی توانند صدمه ای به این نعمت عظیم و ارزشمند وارد نمایند، بلکه خود فرد نیز به هیچ عنوان حق ندارد آن را از بین ببرد و بر او واجب است همیشه و در همه حال از جان خود محافظت نماید.
احساس خودکشی یک نقص در شخصیت نیست!
و به این معنا نیست که شما دیوانه، ضعیف و یا ناقص هستید!
خودکشی یعنی رسیدن به بن بست فکری، روانشناختی و انگیزشی در فرد که باعث ایجاد فکر خودکشی در وی می شود و این مساله به قطع امید فرد از زندگی و آینده بر می گردد.
براساس آخرین آمار منتشر شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، سالانه بیش از پنح میلیون نفر در سراسر نقاط جهان اقدام به خودکشی می نمایند که از آمار، چیزی حدود ۵۰۰ هزار مورد منجر به مرگ می گردد!
خوشبختانه سهم کشور ایران از این آمار بالا در مقایسه با دیگر کشورها، بسیار کم می باشد؛ به صورتی که کشور ایران از بین ۴۹ کشور حاضر در این آمار و ارقام، رتبه ی ۴۳ ام را به خود اختصاص داده است.
بسیاری از متخصصان روان شناسی معتقدند خودکشی با ضعف اعتماد به نفس و همچنین احساس پوچی در انسان مرتبط است و باید اعتماد به نفس افزایش یابد.
همیشه به یاد داشته باشید خودکشی یک راه حل نیست! برای هر مشکلی، راه حلی وجود دارد؛ توجه داشته باشید به هیچ وجه این یک شعار نیست. اگر شما قادر به استفاده از راه حل های دیگر نیستید و خودکشی تنها راه حل ممکن به نظر می رسد، به این معنی نیست که راه حل های دیگری وجود ندارد!
بلکه این بدان معنا است که شما در حال حاضر، نمی توانید آن ها را ببینید.
به این مثال کمی فکر کنید:
در دوران کودکی، وقتی از یک لوله بیرون را نگاه می کردیم، دایره دیدمان خیلی کم و همچنین فضای اطراف نیز تاریک بود!
اما چنانچه این لوله را کنار بگذاریم، خواهیم دید چقدر این دید وسیع و گسترده است.
این دید را در اصطلاح علمی، دید تونلی می گویند. افسردگی دید فرد را تنگ و تاریک می کند!
به همین دلیل به افرادی که دچار این حالت می شوند می گویند به روان پزشک مراجعه کنند.
واقعیت این است که انسان، بیهوده آفریده نشده است.
انسان، دارای ظرفیت ها و قابلیت های بالای علمی، فکری، تلاش و صبر است که با تلاش و ارتقای این ظرفیت ها می تواند به بالاترین جایگاه ها برسد.
پس با این اندیشه، رسیدن به بن بست فکری، روانشناختی و انگیزشی برای انسان بی معناست و عمل خودکشی نیز به عنوان شوم ترین عمل، جایی در زندگی انسان نخواهد داشت.
احساسات و افکار مرتبط با خودکشی موقتی هستند و با تغییر شرایط از بین می روند.
شاعر بزرگ، مولانا می گوید
: کوی نومیدی مرو، امیدهاست/ سوی تاریکی مرو خورشیدهاست.
به عبارت ساده تر می توان گفت داشتن انگیزه، نگاه و تفکر مثبت در زندگی، می تواند انسان را به نتایج مثبتی نیز برساند و او را از نا امیدی ها و عواقب ناشی از آن همچون خودکشی، دور کند.
به یاد داشته باشید افکار و اعمال انسان دو چیز متفاوت هستند؛ به طور قطع افکار نا امیدانه نبایستی به خودکشی تبدیل شوند!
اجازه ندهید هر اتفاق ساده ای، شما را به سمت عملی کردن افکار منفی سوق دهد. با مردم اطراف خود در ارتباط نزدیک باشید؛ زیرا در این حال می پذیرید که شما تنها نیستید و امید پیدا می کنید.
مهم نیست که چقدر از خود نفرت دارید، نا امید و یا حتی منزوی هستید. فقط به خود زمان دهید؛ صبر داشته باشید و صبر داشته باشید.
زیرا صبر مانع تبدیل شدن افکار منفی به اعمال نادرست می شود.
توجه داشته باشید می توانید با شرکت در فعالیت های گوناگون اجتماعی و حتی خیرخواهانه، مسئولیت پذیری و احترام به دیگران و… سبب پیشگیری از ابتلا به افسردگی، انزوا و دیگر عوامل موثر بر برخودکشی در خود شوید.
