داشتن یک خواب کامل و مناسب از جمله مهمترین نیازهای انسان به شمار می‌آید.
افراد ممکن است به دلایل مختلفی همچون مشغله کاری، مطالعه و یا به دنیا آوردن یک فرزند جدید نتوانند یک خواب کامل را تجربه کنند و دچار بی خوابی شوند.
اما در صورت نخوابیدن چه اختلالاتی برای ما به وجود خواهد آمد؟
در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
بی خوابی نوعی اختلال است که به علل مختلفی را شامل می‌شود.
در برخی موارد خود فرد به دلایل محیطی قادر به خوابیدن نیست، اما نخوابیدن نه تنها دردی را از وی دوا نمی‌کند بلکه می‌تواند موجب مرگ وی نیز بشود!
تری کراول، یک مربی آموزش بالینی معتبر در فیرفکس ویرجینیا، می‌گوید:
خواب، رژیم غذایی سالم و ورزش سه بنیان اصلی سلامت انسان به شمار می‌آیند.
همه انسان‌ها درباره اهمیت رژیم غذایی و خواب اطلاع دارند، اما کمتر کسی راجب اهمیت خواب می‌داند!
این ۳ عامل همچون یک زنجیره به هم متصل هستند و عدم وجود یک عامل موارد دیگر را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
خواب ضعیف مزمن ما را در معرض ابتلا به بیماری‌‌های خطرناکی مانند چاقی، بیماری‌‌های قلبی و دیابت قرار می‌دهد.
در طول خواب، بدن ما، هورمون هایی را ترشح می‌کند که به کنترل اشتها، متابولیسم و پردازش گلوکز کمک می‌کنند.
خواب ضعیف می‌تواند منجر به افزایش میزان کورتیزول، که به هورمون استرس نیز معروف است، منجر شود.
۱همچنین این افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ از جمله دیگر عوارضی است که کمبود خواب در پی دارد.
هر فرد به چقدر خواب نیاز دارد؟
به گفته سازمان (CDC) هر فرد بزرگسال می بایست به صورت میانگین ۷ تا ۹ ساعت در طول شبانه روز بخوابد.
بر خلاف باور عمومی، خوابیدن بیشتر در طول آخر هفته نمی‌تواند کمبود خواب شما را در طول آخر هفته جبران کند.
این امر موجب می‌شود تا ساعت خواب بدن شما به هم بریزد و منجر به بی خوابی شما در روزهای بعدی شود.
اما در صورت نخوابیدن چه بر سر شما خواهد آمد؟
بعد از ۲۴ ساعت بی خوابی
اختلال در هماهنگی، حافظه و قضاوت
اسکات کلی، یکی از سربازان ارتش است، وی درباره بی خوابی می‌گوید:
بسیار اتفاق افتاده بود که من در مأموریت‌هایی که در عراق و یا افغانستان داشتم بیش از ۱۵ تا ۲۰ ساعت نخوابم و در حال مأموریت باشم.
کلی می‌گوید: آموزش نظامی و محیط پر هیجان ارتش کلی را برای حفظ تمرکز و هواس در برابر بی خوابی کاملاً ورزیده کرده بود.
اما این شریط برای یک سرباز آموزش دیده است! سطح هوشیاری فردی که ۲۴ نخوابیده است برابر با فردی است که مقدار مجاز مصرف الکل یعنی ۱۰/۱۰ را شرب کرده است.
عدم توانایی در قضاوت، کاهش حافظه، کاهش هماهنگی چشم و اندام‌های حرکتی و … از جمله دیگر عوارض آن به شمار می‌آیند.
بعد از ۳۶ ساعت نخوابیدن
سلامت جسمی شما تحت تأثیر قرار می‌گیرد
حالا سلامت شما در معرض خطر است!
کارل می‌گوید ابتلا به بیماری‌هایی نظیر:
فشار خون، اختلالات قلبی و تحت تأثیر قرار گرفتن ترشح هورمون‌ها از جمله اختلالاتی است که در این مرحله به سراغ فرد می‌آید.
به گفته کلی بعد از ۳۶ ساعت بی خوابی مغز وی شروع به وز وز کردن کرد، وی احساس کرد که آب بدن خود را از دست داده و دچار بی‌انگیزگی شد.
اعمالی که کلی انجام می‌داد از آموزش‌های وی نشأت می‌گرفت، او می‌گوید پس از انجام یک عملیات ۳۶ ساعته هیچ چیز را به یاد ندارد.
بعد از ۴۸ ساعت
چرت زدن و تخریب
پس از ۲ روز بی خوابی بدن شروع به چرت زدن می‌کند که حدوداً تا نیم دقیقه به طول می‌انجامد، و بعد از یک دوره حواس پرتی به خواب می‌رود.
این چرت‌ها شبیه به قطع شدن برق هستند، و فرد به وقوع آن آگاهی ندارد.
کلی می گوید در این دوره لحظاتی وجود داشت که ذهن من به کلی در حالت خنثی به سر می‌برد و متوجه هیچ امری در اطراف خود نبودم و تنها به دور دست‌ها نگاه می‌کردم.
بعد از ۷۲ ساعت بی خوابی
اختلالات شناختی و هذیان گویی
کارل می‌گوید بعد از ۷۲ ساعت انتظار می‌رود تا فرد کمبود قابل توجهی را در تمرکز، انگیزه، ادراک و سایر فعالیت‌های ذهنی داشته باشد.
توهم می‌تواند یک عارضه شایع در این زمان باشد، کلی می‌گوید :
در یک ماموریت پس از ۷۲ ساعت نخوابیدن، دائما حس می‌کرده که یک فرد تفنگ بدست در جنگل قصد ورود مخفیانه به اردوگاه را دارد.
بعد از تحقیقات مشخص شد هیچ شخصی در آن مکان حضور نداشته و این تنها شاخ و برگ درختان بوده‌اند که توجه کلی را جلب کرده‌اند.
البته علل دیگری نیز وجود دارند که موجب بی خوابی فرد می‌شوند، با مشاهده هر یک از حالات زیر سریعا به پزشک متخصص مراجعه کنید.
- خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و بی خوابی
- خروپف،گاز گرفتن و یا خفگی در طول خواب
- احساس ناخوشایند یا تکان خوردن پا ها در شب
- توانایی ضعیف برای انجام فعالیت‌های روزانه
- نیاز به نوشیدنی‌های ایجاد کننده بی خوابی
- احساس خواب آلودگی و یا خستگی در طول رانندگی
- مصرف قرص‌های خواب آور
نوشته شده توسط: Mikel Theobald
بازنویسی پزشکی: Sanjai Sinha, MD
منبع: everydayhealth
