- اختلالات سازگاری مربوط به واکنش های هیجانی نسبت به یک حادثه استرس زا می باشد.
- استرس هایی در زمینه مالی، بیماری طبی یا مشکلات ارتباطی می باشد.
- علائمی که ممکن است بروز کند به صورت عاطفه مضطرب یا افسرده و گاهی در قالب اشفتگی سلوک خود را نشان می دهد.
- این علائم باید ۳ ماه بعد از حادثه ایجاد و تا ۶ ماه بعد از رفع علائم برطرف شوند.
- انواع مختلف این اختلال از نظر تظاهر خلقی غالب با هم تفاوت دارند.
- شامل اختلال سازگاری همراه با خلق افسرده، خلق مضطرب، خلق مضطرب و افسرده، آشفتگی سلوک، اختلال هیجان و سلوک، ویژگی های استرس حاد و استرس پس از سانحه.
- درمان اختلالات سازگاری
اختلالات سازگاری مربوط به واکنش های هیجانی نسبت به یک حادثه استرس زا می باشد.
استرس هایی در زمینه مالی، بیماری طبی یا مشکلات ارتباطی می باشد.
علائمی که ممکن است بروز کند به صورت عاطفه مضطرب یا افسرده و گاهی در قالب اشفتگی سلوک خود را نشان می دهد.
این علائم باید ۳ ماه بعد از حادثه ایجاد و تا ۶ ماه بعد از رفع علائم برطرف شوند.
انواع مختلف این اختلال از نظر تظاهر خلقی غالب با هم تفاوت دارند.
شامل اختلال سازگاری همراه با خلق افسرده، خلق مضطرب، خلق مضطرب و افسرده، آشفتگی سلوک، اختلال هیجان و سلوک، ویژگی های استرس حاد و استرس پس از سانحه.
ملاک هاى تشخیصى اختلالات سازگاری در DSM5
A. ایجاد نشانه های هیجانی یا رفتاری در پاسخ به عامل (عوامل) استرس زا که ظرف ۳ ماه از شروع عامل (عوامل) استرس زا روی می دهند.
B. این نشانه ها یا رفتارها از لحاظ بالینی اهمیت دارند، که به وسیله یک یا هر دو مورد زیر ثابت می شود:
۱ ناراحتی محسوسی که با در نظر گرفتن موقعیت بیرونی و عوامل فرهنگی که ممکن است بر شدت نشانه و جلوه آن تأثیر داشته باشند، با شدت عامل استرس زا بی تناسب است.
۲ اختلال قابل ملاحظه در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد
C. اختلال مرتبط با استرس، ملاک های اختلال روانشناختی دیگر را برآورده نمی کند و صرفا تشدید اختلال روانشناختی از پیش موجود نیست
D. نشانه ها بیانگر داغدیدگی عادی نیستند
E. بعد از اینکه عامل استرس زا و پیامدهای آن خاتمه یافته باشند، نشانه ها به مدت بیش از ۶ ماه دیگر ادامه نمی یابند.
مشخص کنید آیا:
همراه با خلق افسرده: خلق پایین، اشک آلودگى، یا احساس ناامیدى غالب هستند
همراه با اضطراب: حالت عصبى، نگرانى، تنیدگى، یا اضطراب جدایى غالب است
همراه با اضطراب و خلق افسرده مختلط: ترکیبى از افسردگى و اضطراب غالب است
همراه با اختلال سلوک: اختلال سلوک غالب است
همراه با اختلال هیجانات و سلوک مختلط: نشانه هاى هیجانى(مثل افسردگى، اضطراب) و اختلال سلوک غالب هستند
نامشخص: براى واکنش هاى ناسازگارانه اى که با عنوان یکى از انواع فرعى مشخص اختلال سازگارى قابل طبقه بندى نیستند
سبب شناسی اختلالات سازگاری
در ایجاد این اختلال چند عامل تاثیر گذار است.
شدت عامل استرس زا به درجه، مقدار، طول مدت، برگشت پذیری، محیط و زمینه فردی بستگی دارد.
عوامل روانپویشی این اختلال به سه عامل مهم اشاره دارد، شامل ماهیت استرس زا، معنی خودآگاه و ناخودآگاه عامل استرس زا و آسیب پذیری قبلی بیمار می باشد.
محققان در حال تلاش برای کشف عامل موثر در اختلالات سازگاری هستند .
همانند اختلالات روانشناختی، علت این اختلال پیچیده است و ممکن است با ژنتیک، تجربیات زندگی ، خلق و خوی و حتی تغییر در مواد شیمیایی طبیعی مغز مرتبط باشد.
در مطالعات روانکاوی به نقش مادر و محیط پرورش شخص در توانایی واکنش به استرس تاکید شده است.
نقش مادر توجه به نیاز های کودک و حمایت کافی برای رشد او مهم است.
چرا که کودک را قادر به تحمل محرومیت های زندگی می کند.
ارتباط بین عامل استرس زا و اینکه فرد در چه مرحله ای از زندگی به سر می برد، وجود دارد.
احتمال بروز این علائم در پاسخ به رویدادهای آسیب زا زندگی تا حدودی تحت کنترل عوامل ژنتیکی قرار دارد.
درمان اختلالات سازگاری
درمان انتخابی اختلالات سازگاری روان درمانی می باشد.
در درمان این افراد باید به این نکته توجه داشت که تفاهم و همدلی درمانگر نباید موجب تقویت علائم شود.
خانواده درمانی نیز برای این اختلال مفید می باشد.
مراقبت از خود، روان درمانی، و در بعضی از موارد، استفاده از دارو.
۱.انتخاب درمان بر مبنای شدت اختلال سازگاری و تأثیری که بر زندگی فرد گذاشته است خواهد بود.
۲. خانواده و دوستان فرد می‌توانند به وی در سازگاری با واقعه کمک کنند.
همچنین فرد با کمک آنها می‌تواند در زندگی خود تغییراتی را به وجود آورد که در آینده بتواند سازگاری بهتری با وقایع زندگی داشته باشد.
۳. خود فرد هم می‌تواند روش سازگاری با واقعه استرس‌زا را فرا گیرد،
عوامل استرس‌زا و احساسات خود را در مورد آنها به طور روزانه یادداشت کند،
با دوست خود در مورد تجربیاتش صحبت کند،
به یک گروه حمایتی بپیوندد،
سلامت جسمی خود را فراموش نکند ، رژیم غذایی، ورزش، و خواب مناسب.
۴. روش‌های روان درمانی مختلفی برای کمک به فائق آمدن به اختلال سازگاری موجود هستند و اثربخشی آنها به اثبات رسیده است.
هر کدام از این روش‌ها که مورد استفاده قرار گیرد، غالباً برای مدت کوتاهی مورد نیاز خواهد بود.
در بعضی از موارد ممکن است خانواده درمانی توصیه شود ، از جمله مشاوره زناشویی.
سیر و پیش آگهی اختلالات سازگاری
به طور کلی این اختلال اگر درمان مناسب آن انتخاب شود، پیش آگهی خوبی دارد. اکثر بیماران طی ۳ ماه به کارکرد قبلی خود بازمی گردند.
نوجوانان نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارند.
خطر اقدام به خودکشی بخصوص در نوجوانان بیشتر است.
عوامل تشدید اختلالات سازگاری
اگر چه علت اختلالات سازگاری ناشناخته است،
اما برخی عوامل ممکن است موجب اختلالات سازگاری شود .
شانس ابتلا به این اختلال در میان کودکان و نوجوانان، دختران و پسران به یک اندازه است .
اما در میان بزرگسالان، زنان دو برابر بیشتراز آقایان با اختلالات سازگاری تشخیص داده شده اند .
وقایع استرس زا
یک یا چندین وقایع استرس زا در زندگی ممکن است خطر ابتلا به اختلال سازگاری را افزایش دهد و این ممکن است در هر نوع رویداد استرس زا در زندگی فرد اتفاق بیافتد هر دو رویدادهای مثبت و منفی نیز می تواند موجب استرس شدیدی شود.
برخی از نمونه های رایج عبارتند از:
تشخیص یک بیماری جدی
مشکل در مدرسه
طلاق یا فروپاشی یک رابطه
از دست دادن شغل
داشتن یک نوزاد
مشکلات مالی
حمله فیزیکی
جان سالم به در بردن از یک فاجعه
بازنشستگی
مرگ یک دوست
ادامه تحصیل در مکانی دور
در برخی موارد، افرادی که با موقعیت های استرس زا روبرو هستند بیشتر در معرض ابتلا به اختلال سازگاری قرار می گیرند .
خطر ابتلا به اختلالات سازگاری در دوران کودکی بیشتر است .
بیش فعالی و یا سوء استفاده جنسی ، اختلالات خانوادگی در اوایل زندگی ممکن است فرد را بیشتر در معرض این اختلال قرار دهد .
دیگر عوامل تشدید کننده عبارتند از:
- مشکلات روانشناختی و روانشناختی
- قرار گرفتن در معرض جنگ یا خشونت
- شرایط دشوار زندگی
پیامدهای اختلالات سازگاریبیشتر افراد بزرگی سال در ظرف شش ماه بهبود می یابند و پیامدهای بلند مدتی ندارد.
گرچه ، افرادی که دچار یکی از اختلالات سلامت روانشناختی ، مشکل سوء مصرف مواد یا یک اختلال سازگاری مزمن باشد
، بیشتر احتمال دارد که دچار مشکلات روانشناختی و روانشناختی طولانی مدت شود ،مانند :
افسردگی
اعتیاد یه الکل و مواد مخدر
افکار و رفتار خودکشی
در مقایسه با بزرگسالان، نوجوانان مبتلا به اختلال سازگاری به طور قابل توجهی در معرض خطر مشکلات طولانی مدت هستند
. علاوه بر افسردگی ، سوء مصرف مواد و رفتار خودکشی، نوجوانان با اختلال سازگاری در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانشناختی زیرمی باشند از جمله:
شیزوفرنیا
اختلال دو قطبی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی
منبع:
- راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانشناختی ویرایش ۵, DSM-۵
- خلاصۀ روان پزشکی کاپلان و سادوک بر اساس DSM-5
- وبسایت فکر بنیان
