افرادی که اختلال شخصیت دوری گزین دارند معمولاً کاندید مناسبی برای درمانهستند, زیرا اختلال آنها باعث پریشانی آنها می‌شود و بیشتر تمایل به توسعهروابط دارند.
اختلال شخصیت اجتنابی یکی از گروهی از بیماری‌ها به نام اختلالات شخصیتمضطرب است که با احساس اضطراب و ترس مشخص می‌شود.
افراد دارای اختلالشخصیت اجتنابی دارای عزت‌نفس پایین هستند, آنها همچنین ترس شدیدی از عدم پذیرش و قضاوت منفی دیگران دارند. این احساسات باعث ناراحتی آنها درموقعیت‌های اجتماعی می‌شود که باعث می‌شود آنها از فعالیت‌های گروهی اجتناب کنند و با دیگران ارتباط برقرار کنند.
در بیماران دچار اختلال شخصیت دوری گزین (avoidant) حساسیت مفرطی به طرد (rejection) دیده می شود که ممکن است باعث گوشه گیری و انزوای آنها از جامعه گردد.
هرچند این افراد خجالتی هستند، غیرمعاشرتی (asocial) نیستند و حتی تمایل فراوانی به داشتن رابطه با دیگران دارند، ولی دلشان می خواهد که دیگران تضمین های بسیار محکم و غیر معمولی به آنها بدهند مبنی بر اینکه بدون هیچ گونه خرده گیری و انتقادی آنها را می پذیرند.
اغلب آنها را مبتلا به عقده حقارت می خوانند.
در ICD-10 از اصطلاح اختلال شخصیت مضطرب استفاده شده است.
” در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید”
همه گیر شناسی اختلال شخصیت دوری گزین
بر اساس 5-DSM میزان شیوع اختلال شخصیت دوری گزین ۲ تا ۳ درصد از جمعیت عمومی است.
در مورد نسبت جنسی یا الگوی خانوادگی آن هیچ اطلاعی در دست نیست.
نوزادانی که مبتلا به مزاج خجالتی تشخیص داده می شوند، ممکن است بیشتر از کسانی که امتیازهای بالایی در مقیاس های فعالیت روی آوری می گیرند، استعداد این اختلال را داشته باشند.
تشخیص اختلال شخصیت دوری گزین
بارزترین نکته در مصاحبه بالینی با این بیماران، اضطرابی است که از صحبت کردن با مصاحبه گر دارند.
بسته به اینکه مصاحبه گر را دوستدار خود بیابند یا نه، حرکات عصبی و پر تنش آنها کم و زیاد می شود.
به نظر می رسد که در برابر القائات و اظهار نظرهای مصاحبه گر، آسیب پذیرند و هرگونه تبیین یا تفسیری را که از جانب او ارائه شود، ممکن است خرده گیری یا انتقاد تلقی کنند.
خصایص بالینی
حساسیت مفرط به طرد شدن از سوی دیگران، خصیصه بالینی محوری اختلال شخصیت دوری گزین است و صفت شخصیتی عمده آنها کمرویی (timidity) است.
افراد مبتلا به این اختلال از گرمی و امنیتی که در روابط انسانی وجود دارد خوششان می آید، منتها پرهیز و گریز خود را از ایجاد رابطه با دیگران، با ترسی که ادعا می کنند از طرد شدن دارند، توجيه می کنند.
وقتی با کسی صحبت میکنند، عدم قطعیت و فقدان اطمینان به خود در آنها دیده می شود و با تواضع و شکسته نفسی حرف می زنند.
از سخنرانی در جمع یا تقاضا کردن از دیگران می ترسند، چون به طرد بسیار حساسند.
خیلی وقت ها ممکن است اظهار نظرهای دیگران را طوری تفسیر کنند که گویی تحقیر یا توهینی به آنها بوده است.
وقتی از کسی تقاضایی می کنند و جواب رد می شنوند، از دیگران کناره می جویند و احساس رنجش و آزردگی به آنها دست می دهد .
شخصیت دوری گزین
در محیط کار، اینگونه بیماران اغلب به مشاغل حاشیه ای روی می آورند.
آنها پیشرفت چندانی در کار خود نمی کنند و به دنبال اقتدار بیشتری هم نمی روند، بلکه آدم های کمرویی به نظر می رسند که دلشان می خواهد همه از دستشان راضی باشند.
عموماً تمایلی به ایجاد رابطه با دیگران ندارند، مگر آنکه تضمین بسیار مطمئن و غیر معمولی به آنها داده شده باشد که بی هیچ خرده گیری و انتقادی پذیرفته می شوند، در نتیجه اغلب هیچ دوست صمیمی یا قابل اعتمادی ندارند.
شما می توانید اینفوگرافی راجع به Avoidant personality disorder مشاهده کنید :
فیلمی آموزشی در مورد اختلال شخصیت دوری گزین در لینک زیر مشاهده کنید :
منبع:
1.راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانشناختی ویرایش ۵, DSM-۵
2.خلاصۀ روان پزشکی کاپلان و سادوک بر اساس DSM-5
Avoidant personality disorder is characterized by feelings of extreme social inhibition, inadequacy, and sensitivity to negative criticism and rejection. Yet the symptoms involve more than simply being shy or socially awkward. Avoidant personality disorder causes significant problems that affect the ability to interact with others and maintain relationships in day-to-day life. About 1% of the general population has avoidant personality disorder.
Avoidant personality disorder
