فیلم شیوع Contagion

اطلاعات فیلم شیوع Contagion:

نام فیلم: شیوع Contagion (2011) 

ژانر: درام- هیجان انگیز

مدت زمان:  106 دقیقه

کارگردان: Steven Soderbergh

محصول کشور: آمریکا

ستارگان : Marion Cotillard, Matt Damon, Laurance Fishburne, Jude Law, Gwyneth Paltrow

10/6/6

خلاصه فیلم:  فیلم شیوع درباره دنیایی است که ویروس کشنده آنفولانزا آن را فراگرفته و در حال نابودی آن است. مردم در این دنیا درمانده هستند و به هیچکس هم اعتماد نمی کنند چراکه امکان آلوده شدن و سپس مرگ وجود دارد!.

در این وضعیت پزشکان و دانشمندان به دنبال یافتن درمانی برای این ویروس هستند اما بزرگترین مشکل آنها نه یافتن درمان ، بلکه ترسی و جنونی است که برمردم حاکم شده است…

در انتها می توانید فیلم شیوع دوبله فارسی را دانلود کنید .

شیوع ویروس کرونا به یکی از مباحث داغ در سراسر جهان تبدیل شده و پس از گسترش در کشور چین، حال کشورهای دیگری نیز به‌صورت محدود درگیر این ویروس شده‌اند.

در صنعت سینما نیز ساخت فیلم براساس یک ویروس مرگبار همواره مورد توجه بوده که این فیلم‌ها به بخش‌هایی مثل یک فیلم فاجعه‌ای که مشابه ویروس کرونا باعث قرنطینه یک شهر حتی می‌شود، بوده یا حتی این ویروس‌ها ممکن است باعث شروع و خلق یک دنیای آخر الزمانی شود.

در هر حال، وجود فیلمی با اتفاقات مشابه ویروس کرونا شاید بیش از هر نوع فیلمی مورد توجه علاقه‌مندان به سینما باشد و فیلم Contagion (شیوع) یکی از همین فیلم‌ها است که به‌تازگی مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است.

استیون سودربرگ این فیلم را براساس فیلمنامه‌ای از اسکات زد برنس کارگردانی کرده است.

 

درباره منتقد:

دکتر شریل لیثام دکترای خود در رشته روانشناسی بالینی را در دانشگاه سنت لوئیس به اتمام رسانده است و مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه کالیفرنیا، سن برناردینو دریافت کرده است.

 او دوره کارورزی خود را در حوزه روانشناسی کودک و نوجوان به پایان رسانده است.

از زمان فارغ التحصیلی، او تدریس و کار بالینی را ترکیب کرده و در حال حاضر استادیار دانشگاه گرند ویو در دس مونیس، لوا است.

او سالهای زیادی را در مراکز درمانی کار کرده است و در حال حاضر، در حال بررسی پیش بینی کننده های پیامد جراحی های موفقیت آمیز از طریق ارزیابی های روانشناختی و استفاده از ذهن آگاهی در کاهش اضطراب مرتبط با سلامتی است.

دکتر لیثام در مراکز درمانی زیادی از جمله مراکز مربوط به دردهای مزمن، اختلالات خوردن، توانبخشی و تومورشناسی مشغول به کار بوده است.

او به معلمان جوان و پرستاران به منظور نشانه یابی نیاز های افراد با مشکلات سلامتی مزمن درس می دهد.

نقد فیلم شیوع :

 

بیماری­های واگیردار همیشه بخشی از زندگی بشر بوده­ است؛ از طاعون سیاه و آبله مرغان و فلج اطفال تا آنفولانزای واگیردار H1N1 اغلب باعث از بین رفتن درصد زیادی از جمعیت شده ­اند.

موضوعی که تغییر کرده است، تعداد افراد ساکن کره زمین و سرعت گسترش بیماری­های واگیردار است.

فیلم شیوع، یک فیلم پرشتاب است که گسترش و مهار یک بیماری واگیردار را با تمرکز بر موضوعات انسانی و نیز واقعیات اجتماعی، سیاسی و علمی دنبال می­ کند.

 این موضوعات در فیلمنامه ­ای خوب، شرح و بسط داده شده ­اند، جایی که خیال و واقعیت به هم می پیوندند.

موج همه­ گیری بیماری H1N1 (آنفولانزای خوکی) از آوریل تا سپتامبر 2019 در مالزی به وجود آمد.

 تا جولای 2010، در 214 کشور شیوع پیدا کرد و بیش از 18311 نفر کشته به سازمان جهانی بهداشت گزارش شد (World Health Organization, 2010).

پوشش رسانه ­ای گسترده ای در مورد این همه گیری به وجود آمد که شامل تلاش­های دولت برای آموزش مردم و کنترل شیوع بیماری بود.

فیلم شیوع منعکس کننده واقعیت هایی در مورد بیماری واگیرداری است که چین را در برگرفته و به سرعت در آمریکا و سایر کشورها گسترش می­ یابد.

 این امر، چندین تجربه انسانی را جهت مقابله با این بیماری کشنده در هم می آمیزد، از خانواده ای در حومه شهر تا تیم دانشمندان و متخصصین ملی و جهانی که سراسیمه برای مهار بیماری و یافتن واکسنی برای آن تلاش می­کنند.

در این میان، نظم جامعه به علت عدم آمادگی ساختار اجتماعی، از هم پاشیده می شود.

احتمال چنین رویدادی پس از وقوع طوفان کاترینا، به نظر واقعی می رسد.

موضوع اصلی فیلم رفتار انسان است.

این عامل اغلب در برنامه­ ریزی و تحقیقات مربوط به حوادث نسبت به عوامل دیگر کمتر مورد توجه قرار می­گیرد. (Brug, Aro, & Richardus, 2009).

 مدیریت موثر بیماری­ های عفونی واگیردار جدید، هنگامی که هنوز واکسنی برای آن ها کشف نشده است، به رفتار انسان بستگی دارد (Brug et al., 2009).

فیلم شیوع این نکته را به شیوه تاثیرگذاری به نمایش می­گذارد.

در این فیلم درک خطر بسیار زیاد است، زیرا موجب وحشت گسترده و تلاش­های سراسیمه برای جدا کردن بیماران، پیدا کردن روش درمان و جلوگیری از آلودگی صورت می شود.

ساختارهای اجتماعی عظیم از هم پاشیده می شود و نظم عمومی از بین می رود.

بر خلاف سایر فیلم­هایی که در مورد فجایع ساخته شده، در شیوع یک واقعیت دلسرد کننده وجود دارد.

محققان بیماری های واگیردار، رفتارهای پس از شیوع بیماری­ها را در افراد، مشابه آن چه در فیلم نمایش داده شده توصیف می کنند.

در مطالعه ای که در مورد بیماری H1N1 در مالزی توسط ونگ و سام (2011) انجام شد، 99 درصد از کسانی که از بیماری نجات پیدا کرده بودند، مشغول رفتارهای محافظتی  مربوط به سلامتی بودند.

 

 

آن­ ها به خاطر شدت ترسشان رفتارهای محافظتی داشتند.

به نظر می­رسد که سرعت و میزان تغییر رفتار در افرادی که آلوده نشده­اند، به اطلاعات عمومی در مورد میزان شیوع، تعداد افرادی که مبتلا شده­اند و یا تعداد کشته شدگانی که گزارش می­شود بستگی دارد.

 این سوالات نشان دهنده ” یکی از بزرگ ترین شکاف ها” در درک بیماری های واگیردار است (Brauer, 2011, p. 1).

 در فیلم شیوع، مردم تلاش دیوانه واری برای اجتناب از هرگونه تماس با دیگری دارند که موجب وحشت زیادی می شود.

 سوالی که مطرح می شود این است که آیا این یک اغراق سینمایی است یا یک وحشت زدگی محتمل؟

رفتارهای معمولی وجود دارند که افراد در هنگام مواجهه با شیوع  بیماری های واگیردار از خود نشان می دهند (Lau,Griffiths,Choi, & Tsui, 2010).

این رفتارها شامل اجتناب از رفتن به مکان­ های عمومی، نگرانی و هیجانات آزار دهنده است.

شیوع، پدری را نشان می دهد که همان ابتدا فقدانی را تجربه کرده ( مرگ همسر و پسرش) و تلاش می کند تا با محدود کردن شدید تنها دخترش از  ساده ترین فعالیت های اجتماعی، از او محافظت کند.

 موضوعی که در این فیلم به طرز چشمگیری نمایش داده شده است، غم سنگینی است که افراد در نتیجه از دست دادن عزیزان خود متحمل شده و به دنبال آن تلاش دیوانه واری است که برای حفظ بازماندگانشان انجام می دهند.

دانش و مهارت­های صحیح برای متوقف کردن شیوع بیماری فراگیر به عنوان یک ضرورت برای محققین  مطرح است (Brug et al., 2009; Wong & Sam, 2011) اما اغلب، همانطور که در شیوع نشان داده شده است در مورد بیماری های جدید و ناشناخته در دسترس نیست.

علاوه بر این بروگ و همکاران (2009) یک سوگیری بدبینانه از خطری که ممکن است با هراس شدید و بدنام کردن یک گروه خاص همراه باشد را مطرح کردند.

 این موضوع در شیوع، در مورد گروه های خاصی که مردم فکر می کردند شانس ابتلای بالایی دارند و آن ها را طرد کرده و از آن ها می ترسیدند دیده می شود.

بروگ و همکاران (2009) و سایر محققین نشان دادند که ارتباط موثر و دقیق، بسیار حیاتی است.

 اگر پیام های عمومی متناقض باشند، همانطور که در شیوع نشان داده می شود، وقتی یک درمان ناشناخته و امتحان نشده به عنوان درمان بیماری معرفی می شود، این پیام ها به صورت بالقوه خطر را افزایش داده و موجب وحشت بیشتر می شوند.

در شیوع، افراد خودشان را با ایستادن در صف برای دریافت داروی ناشناخته و آزمایش نشده، بیشتر در معرض خطر قرار داده و در واقع موجب گسترش بیشتر بیماری می شوند.

بروگ و همکارانش همچنین بیان کردند که اطلاعات غیر قابل اعتماد ممکن است توسط رسانه ها مطرح شود که تنها موجب افزایش ترس و از بین رفتن اطلاعات دقیق می شوند.

 این امر در شیوع با تحریکی که با داروی آزمایش نشده به وجود آمده بود نشان داده شده است.

محققین همچنین مشاهده کرده اند که ادراک و رفتارها در طول دوره شیوع به طرز چشمگیری تغییر می کنند.

 همانطور که در فیلم شیوع نمایش داده می شود،  با افزایش و شدت یافتن همه گیری بیماری، وحشت و نگرانی افزایش یافته و گسترش می یابد (Lau et al., 2010).

برخی پژوهشگران بررسی کردند که کشورهای مختلف چگونه به تهدید بیماری های واگیردار پاسخ می دهند (Vartti et al., 2009; Wong & Sam, 2011).

در تحقیقاتی که در سال های 2016 و 2017 صورت گرفت، Lau، Kim، Tsui و Griffiths (2017) و Lau، Yang، Tsui، Pang  و Wing (2006) نشان دادند که تفاوت های جامعه شناختی در ادراک خطر شیوع بیماری، پیامدهای سلامتی، بروز بیماری و مرگ و میر وجود دارد.

 

 

سایر محققین پاسخ به همه گیری را از نظر تفاوت های بین فرهنگی در کشورهای هنگ کنگ، مالزی، ژاپن و انگلستان مطالعه کردند و یافته های آن ها حاکی از این بود که تفاوت هایی در رفتارهای اجتنابی، پریشانی هیجانی و ترس در مردم کشورهای مختلف وجود دارد (Goodwin,Haque, Neto, & Myers, 2009; Raude & Setbon, 2009; Rubin, Amlôt, Page, & Wessely, 2009; Seale et al. 2009; Shigemura, Nakamoto, & Ursano, 2009).

شیوع، با استفاده از این موضوع و بر اساس سبک سینمایی خود، از این تفاوت های فرهنگی بدون تمرکز بر آن ها بهره می برد.

 در عوض تمرکز فیلم روی افراد مختلف، تجربه بیماری و پیامدهای غم انگیز بی اعتمادی فرهنگی است.

پاسخ به یک تهدید ادراک شده از بیماری واگیردار بر اساس سن افراد، هم از نظر آسیب پذیری جسمانی و هم از نظر پاسخ رفتاری متفاوت است (Brug et al., 2009).

دختر جوان در فیلم، خطر را دست کم گرفته و روی رابطه دوستانه اش تمرکز کرده بود در حالی که تمرکز پدرش روی محافظت از خانواده اش بود.

 این فیلم بر خشونت بی دلیل یا تخریب مبالغه آمیز تمرکز ندارد بلکه به جای آن تمام عناصر انسانی بیماری واگیردار که اغلب در برنامه ریزی ها و  اخبار نادیده گرفته می شوند را مورد توجه قرار می دهد.

مباحث مهمی برای روانشناسان در فیلم شیوع مطرح شده است:

نقش روان شناس در برنامه ریزی برای شیوع بیماری احتمالی در آینده چیست؟

چه استانداردهایی برای ارتباط موثر از طریق روانشناسانی که نقش مستقیمی در مراقبت دارند از جانب محققان و سیاست گذاران برنامه ریزی شده است؟

روانشناسان به عنوان فراهم آورنده اطلاعات دقیق و نیروی کمک کننده و آگاهی دهنده به رسانه و سیاست گذاران – بدون ایجاد رعب و وحشت- چه نقشی ایفا می کنند؟

 هرچه دنیا بزرگ تر می شود، نقش روان شناسان نیز ممکن است نیاز به سازگاری های بیشتر برای رسیدگی بهتر و استراتژی های رفتاری توصیه شده در مورد موضوعات جهانی داشته باشد.

دانلود فیلم شیوع دوبله فارسی

کیفیت ۷۲۰p 

کیفیت ۱۰۸۰p

 

 

مترجم: عاطفه غرقی، روانشناس

منابع:

Brauer, F. F. (2011). A simple model for behaviour change in epidemics. BMC Public Health, 11(Suppl. 1), 1–5.

Brug, J., Aro, A. R., & Richardus, J. (2009). Risk perceptions and behaviour: Towards pandemic control of emerging infectious diseases. International Journal of Behavioral Medicine, 16(1), 3–6. http://dx.doi.org/10.1007/s12529-008-9000-x PsycINFO →

Goodwin, R., Haque, S., Neto, F., & Myers, L. B. (2009). Initial psychological responses to Influenza A, H1N1 (“Swine flu”). BMC Infectious Diseases, 9, 166. http://dx.doi.org/ 10.1186/1471-2334-9-166

Lau, J. T., Griffiths, S., Choi, K. C., & Tsui, H. Y. (2010). Avoidance behaviors and negative psychological responses in the general population in the initial stage of the H1N1 pandemic in Hong Kong. BMC Infectious Diseases, 10, 139. http://dx.doi.org/10.11861471-2334-10-139

Lau, J. T., Kim, J. H., Tsui, H., & Griffiths, S. (2007). Perceptions related to human avian influenza and their associations with anticipated psychological and behavioral responses at the onset of outbreak in the Hong Kong Chinese general population. American Journal of Infection Control, 35, 38–49. http://dx.doi.org/10.1016/j.ajic.2006.07.010

Lau, J. T., Yang, X., Tsui, H. Y., Pang, E., & Wing, Y. K. (2006). Positive mental healthrelated impacts of the SARS epidemic on the general public in Hong Kong and their associations with other negative impacts. The Journal of Infection, 53, 114–124. http://dx.doi.org/10.1016/j.jinf.2005.10.019

Raude, J., & Setbon, M. (2009). Lay perceptions of the pandemic influenza threat. European Journal of Epidemiology, 24, 339–342. http://dx.doi.org/10.1007/s10654-009-9351-x Rubin, G. J., Amlôt, R., Page, L., & Wessely, S. (2009). Public perceptions, anxiety, and behaviour change in relation to the swine flu outbreak: Cross sectional telephone survey. BMJ: British Medical Journal, 339, b2651. http://dx.doi.org/10.1136/bmj.b2651

Seale, H., McLaws, M. L., Heywood, A. E., Ward, K. F., Lowbridge, C. P., Van, D., .MacIntyre, C. R. (2009). The community’s attitude towards swine flu and pandemic influenza. The Medical Journal of Australia, 191, 267–269.

Shigemura, J., Nakamoto, K., & Ursano, R. (2009). Responses to the outbreak of novel Influenza A (H1N1) in Japan: Risk communication and shimaguni konjo. American Journal of Disaster Medicine, 4, 133–134.

Vartti, A. M., Oenema, A., Schreck, M., Uutela, A., de Zwart, O., Brug, J., & Aro, A. R. (2009). SARS knowledge, perceptions, and behaviors: A comparison between Finns and the Dutch during the SARS outbreak in 2003. International Journal of Behavioral Medicine, 16, 41–48. http://dx.doi.org/10.1007/s12529-008-9004-6 PsycINFO →

Wong, L. P., & Sam, I. C. (2011). Behavioral responses to the Influenza A (H1N1) outbreak in Malaysia. Journal of Behavioral Medicine, 34, 23–31. http://dx.doi.org/10.1007/ s10865-010-9283-7 PsycINFO →

World Health Organization. (2010). Situation updates—pandemic (H1N1) 2009. Geneva, Switzerland: Author