اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده در راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانشناختی

اختلال آمیختگی بازداری نشده (Disinhibited Social Engagement Disorder) مربوط به رفتارهای بیش از حد خودمانی در رابطه با افراد غریبه می باشد. این رفتارها محدودیت های اجتماعی را با توجه به فرهنگ، نقض می کند. این اختلال به علت ویژگی های مشترک با غفلت اجتماعی علائم هایی نظیر تاخیرهای شناختی و زبانی، رفتار قالبی و سوء تغذیه و یا مراقبت نامناسب را دارند. این اختلال را می توان در کودکانی که دلبستگی آن ها به مراقبت کننده ها از ایمن تا آشفته بوده است و کودکانی که سابقه غفلت ندارند، دید.

ملاکهای تشخیص اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده در DSM5

A. الگوی رفتاری که به موجب آن کودک بطور فعال به بزرگسال ناآشنا نزدیک می شود و با آنها تعامل می کند و حداقل دو مورد زیر را آشکار می سازد:

  1. کاهش یا فقدان خودداری در نزدیک شدن به بزرگسالان ناآشنا وتعامل کردن با آنها.
  2. رفتار کلامی یا جسمانی بیش از حد خودمانی (که با محدودیت هایی که از لحاظ فرهنگی تأیید شده و متناسب با سن باشد، هماهنگ نیست).
  3. کاهش یا فقدان سرزدن مجدد به مراقبت کننده بزرگسال بعد از دور شدن، حتی در محیط های ناآشنا.
  4. تمایل به فرار کردن با بزرگسالی ناآشنا با کمترین یا هیچ تردید.

B. رفتارها در ملاک a به تکانشگری محدود نمی شوند (همچون در اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی) بلکه رفتار بازداری نشده اجتماعی را شامل می شوند.
C. کودک الگوی مراقبت ناکافی مفرط را تجربه کرده که با حداقل یکی از مواد زیر ثابت می شود:

  1. غفلت یا محرومیت اجتماعی به شکل برآورده نشدن مداوم نیازهای هیجانی اساسی برای تسلی، تحریک و محبت توسط بزرگسالان مراقبت کننده
  2. تغییرات مکرر مراقبت کنندگان اصلی که فرصت تشکیل دادن دلبستگی های با ثبات را محدود می کنند (مثل تغییرات مکرر در مراقبت توسط والدین رضاعی)
  3. بزرگ شدن در محیط های غیر عادی که فرصت برقرار کردن دلبستگی های انتخابی را شدیدا محدود می کنند (مثل موسساتی که نسبت بالای کودک – به مراقبت کننده دارند).

D. فرض شده که مراقبت در ملاک c مسبب رفتار آشفته د رملاک a است (مثلا اختلالات در ملاک a بعد از فقدان مراقبت کافی در ملاک c شروع می شوند).

E. کودک سن رشدی حداقل ۹ ماهه دارد.
مشخص کنید اگر:
مداوم: این اختلال بیش از ١٢ ماه ادامه داشته است.
شدت کنونى را مشخص کنید

اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده  هنگامى به صورت شدید مشخص مى شود که کودک تمام نشانه هاى این اختلال را آشکار سازد به طورى که هر نشانه در سطح نسبتا بالایى آشکار شود.

سبب شناسی اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده

  • مراقبت ناپایدار از کودک در ماه های اول زندگی
  • فقدان محبت و یا تحریک اجتماعی با مراقبان بزرگسالان در اوایل زندگی
  • تغییرات مکرر در مراقبت های اولیه
  • زندگی در یک وضعیت نامناسب، مانند یتیم خانه ها

تشخیص افتراقی اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده

این اختلال از اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی باید تمایز داده شود

درمان اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده

 شایع ترین روش های درمان عبارتند از روانپزشکی نسبتا بدون استرس مانند درمان بیان یا بازی درمانی. این درمانها به فرزند شما اجازه می دهد تا با مشاور حرفه ای، اعتماد و بالغ ارتباط برقرار کنید به نحوی که برای آنها راحت باشد. او با بازی یا فعالیت در زمینه هنر، در حال توسعه سطح مناسب دلبستگی است و رفتار خود را هدایت می کند.

سیر و پیش آگهی اختلال آمیختگی اجتماعی بازداری نشده

 این اختلال در کودکانی که چند ماه اول زندگی خود را در معرض غفلت اجتماعی قرار گرفته اند، تشخیص داده می شود. شواهدی در این زمینه ارتباط بین شروع غفلت بعد از ۲ سالگی و این اختلال وجود ندارد.

در کودکان مبتلا به اختلال آمیختگی بازداری نشده، رفتار های اجتماعی نا متناسب با سن خود، عدم خودداری در تعامل با بزرگسالان نا آشنا با رفتار های توجه طلبی همراه است.

علائم این اختلال در تعامل های این کودکان با بزرگسالان بیشتر به چشم می خورد. این اختلال از سال دوم زندگی تا نوجوانی توصیف شده است. نوجوانان مبتلا به این اختلال در روابطشان با همسالان بیشتر دچار تعارض می شوند.

این اختلال روابط میان فردی مبتلایان را دچار مشکل می کند. پیش آگهی آن بهفقط  میزان کمی با کیفیت محیط بعد از غفلت ارتباط دارد.

منبع: 

  1. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانشناختی ویرایش ۵, DSM-۵
  2. خلاصۀ روان پزشکی کاپلان و سادوک بر اساس DSM-5
  3. وبسایت فکر بنیان
5/5 - (2 امتیاز)

آزمون های روانشناختی

آخرین مقالات سایت

چرا باور داشته باشیم ؟

پایش و سنجش آنلاین نتایج درمان

نوبت دهی آنلاین

آزمون های آنلاین روانشناختی معتبر

امکان مشاوره آنلاین از طریق وب

ارتباط با درمانگران عضو باور

نسخه دارویی آنلاین و یادآور پیامکی

آزمون اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال روانشناختی است که به طور بالقوه به دنبال یک اتفاق تهدید کننده زندگی که فرد تجربه کرده یا شاهد آن بوده است اتفاق می افتد. از جمله این حوادث می توان به جنگ، زلزله، سیل، تجاوز، تصادفات رانندگی و … اشاره کرد. اختلال استرس پس از سانحه اختلالی است که با تجربه مجدد حادثه مذکور، اجتناب از محركهاي یاد آورنده حادثه و برانگیختگی مفرط و تغییرات منفی در شناخت و خلق فرد مشخص می شود. علائم حاصل از PTSD به سه دسته تقسیم میشوند؛ ۱) تجسم مجدد حادثه به صورت رؤیا، یادآوری گذشته، و افکار ناراحت کننده 2) اجتناب از شرایطی که حادثه را برای فرد یادآوری میکند 3) تحریک بیش از اندازه که با علائمی نظیر مشکلات خواب و تمرکز، تحریک پذیری، گوش به زنگ بودن در حد افراط، ازجا پریدن مشخص می شود.

این پرسشنامه یک ارزیابی کلی از وجود و شدت اختلال استرس پس از سانحه و همچنین ۴ بعد آن شامل مزاحمت، اجتناب، تغییرات منفی خلقی و برانگیختگی بیش از حد به دست می دهد.

چرا باور داشته باشیم ؟

پایش و سنجش آنلاین نتایج درمان

نوبت دهی آنلاین

آزمون های آنلاین روانشناختی معتبر

امکان مشاوره آنلاین از طریق وب

ارتباط با درمانگران عضو باور

نسخه دارویی آنلاین و یادآور پیامکی

آزمون مهارت های زندگی

مهارت های زندگی به مجموعه ای از توانایی های گفته می شود که زمینه سازگاری رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورد و این توانایی، فرد را قادر می سازد که ضمن پذیرش مسئولیت های اجتماعی خود، بدون لطمه زدن به خود و دیگران بتواند به شکل مؤثری با خواست، انتظارات و مشکلات روزانه در روابط بین فردی روبرو گردد.

این آزمون ۱۰ مولفه ارتباطات انسانی، روابط بین فردی، مهارت تصمیم گیری، مدیریت و تنظیم هیجانات، مهارت در حل مسئله، مهارت کار گروهی، خودآگاهی، هدفمندی، تفکر خلاق و انتقادی را ارزیابی می کند.