تنهایی شاید بدترین احساسی باشد که هر فرد ممکن است احساس کند؛ متاسفانه اغلب افراد نسبت به این موضوع بی توجه اند و زمانی متوجه می شوند که کار از کار گذشته و فرد دچار بیماری و افسردگی شده است.
در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
انسان بطور غریزی موجودی اجتماعی به شمار می آید،به همین دلیل احساس ناراحتی بعد از جدایی از عزیزان و یا تنهایی برای فرد بسیار دردناک خواهد بود.
بر اساس تحقیقات انجام شده، مغز انسان بر این باور است که برای زنده ماندن نیاز به اجتماع دارد.
به گفته John Cacioppo مغز انسان پس از احساس تنهایی دچار اختلال خواهد شد و بعضا قادر به گرفتن تصمیم درست نخواهد بود.
متاسفانه با پیشرفت امکانات و افزایش مدرنیته روز به روز درصد انزوا و افراد منزوی درجامعه در حال افزایش می باشد.
بر اساس مطالعات انجام شده در امریکا این درصد به صورت تدریجی از سال ۱۹۷۰ افزایش یافته، به نحوی که در سال ۲۰۱۰ با یک آمار وحشتناک مواجه شدیم!
میزان افرادی که در سال ۱۹۷۰ احساس تنهایی می کردند حدود ۱۱ تا ۱۹ درصد بود.
اما در سال ۲۰۱۰ این آمار به ۴۰ الی ۴۵ درصد رسیده است!
لازم است بدانید انزوا و تنهایی می تواند موجب بروز نا امیدی و افسردگی در فرد بشود؛ پس برای مقابله با این سایه سیاه با ما همراه باشید.
چرا من احساس تنهایی می کنم؟ منبع این مشکل کجاست؟
اغلب افراد زمانی که احساس تنهایی می کنند سعی در گول زدن خود دارند و می خواهد به هر طریقی که شده به خودشان بفهمانند که همه چیز رو به راه است!
هرچه که فرد بیشتر احساس تنهایی داشته باشد، برای دوری از جامعه و طرد دیگران بیشتر ترغیب خواهد شد.
قطعا برای شما هم پیش آمده است، زمانی که تنها هستید در فکر فرو روید و به مسائل مختلفی فکر کنید.
این افکار می توانند موجبات رنجش یا شادی شما را فراهم کنند، اما مسیر این افکار به حالت روانشناختی شما بستگی دارد.
اگر حال شما خوب باشد به خاطرات خوش فکر خواهید کرد و در صورتی که غمگین باشید، این افکار ناراحت کننده هستند که به سراغ شما می آیند.
این افکار رفتار شما را کاملا تحت تاثیر قرار خواهند داد و شما را به بزرگ ترین دشمن خودتان تبدیل خواهد کرد.
این افکار مخرب به خواراکی برای مغز شما تبدیل خواهند شد و شما را تشویق خواهند کرد که از دیگران دوری کنید.
تا همین چند وقت پیش باور عمومی بر این اساس بود که افراد تنها به دلیل عدم توانایی در برقراری روابط اجتماعی تنها هستند.
اما این یک تصور غلط است!
تحقیقات اخیر نشان می دهند که تمام افراد به صورت ذاتی قادر به برقراری ارتباط و رابطه با دیگران می باشند.
این افراد حتی قادر هستند تا دیگران را نیز از تنهایی بیرون بکشند.
اما فشار های اجتماعی موجب می شوند تا این افراد نتوانند استعداد های خود را بروز دهند.
این افراد با این تصور که افراد کم توانی هستند کم کم دچار استرس و اضطراب خواهند شد.
تنهایی به معنای زمانی نیست که ما با خودمان صرف می کنیم یا کسی در کنارمان نیست!
بلکه تنهایی به معنی زمانی است که شما این حس را با مغز خود احساس می کنید.
بگذارید با یک مثال به بررسی دلیل تنهایی افراد بپردازیم.
وقتی که شما زمانی زیادی را با خود صرف کنید خواه ناخواه افکار مختلفی به سراغ شما خواهند امد.
کم کم این افکار بر روی رفتار شما تاثیر خواهند نهاد.
شما به خودتان القا خواهید کرد که دیگران از شما خوششان نمی آید و یا صفاتی همچون بی دست و پا و یا ترسو را به خود نسبت می دهید.
همین امور به صورت تصاعدی تنهایی و انزوای شما را تشدید خواهند کرد.
لازم است تا برای بازگشت به روال طبیعی زندگی، این افکار را دور بریزید.
چه عواملی باعث ایجاد تنهایی در شما خواهند شد؟
عوامل مختلفی در رابطه با تنهایی وجود دارند که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
وراثت
می توان گفت که حدود ۵۰% علت احساس تنهایی ارثی است!
البته این گفته بدان معنا نیست که تنهایی به وسیله ژن ها به فرد انتقال می یابد.
چیزی که توسط وراثت به فرد می رسد، میزان و شدت احساسات است.
این فرد در زمان تنهایی احساسات ناخوشایند بیشتری را تجربه خواهد کرد.
محیط
محیط نیز از جمله عوامل بسیار تاثیر گذار در این زمینه می باشد.
زندگی در یک محیط منزوی و یا نقل مکان به یک محل جدید برای زندگی به سادگی می تواند موجبات افسردگی فرد را فراهم سازد.
تحقیقات نشان می دهند نقل مکان به یک کشور جدید به علت وجود برخی موانع فرهنگی و یا عدم تسلط کافی بر زبان مردم آن کشور باعث ایجاد احساس تنهایی در فرد خواهد شد.
شرایط زندگی
اتفاقاتی همچون طلاق یا ضرر های مالی و … می توانند احساس تنهایی را در فرد افزایش دهند.
طرز فکر
شیوه تفکر و احساس در مورد خودمان و دنیای اطرافمان نیز می‌تواند باعث احساس تنهایی شود.
عوامل روانشناختی دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند منجر به احساس تنهایی شوند:
- سابقه آزار و اذیت
- رفتار بد والدین
- دلبستگی و روابط شکست خورده
آیا این یک اختلال جدی است؟
هر فرد ممکن است در برخی مواقع احساس تنهایی کند و این احساس یک حس شایع و در عین حال زود گذر است.
زمانی تنهایی شما جدی خواهد بود که بر کیفیت زندگی شما تاثیر محسوس داشته باشد و ابعاد مختلف زندگی را دچار اختلال کند.
اثراتی همچون اختلال و کاهش کیفیت خواب، تضعیف سلامتی و حتی افزایش انگیزه خودکشی!
همچنین بروز اثرات روانشناختی همچون: افسردگی، شرمساری، عدم توانایی تمرکز و …
چگونه تنها بودن را کاهش دهیم؟
شما نباید از این احساس خود خجالت بکشید، بلکه می بایست با این احساسات مبارزه کرده و روابط اجتماعی خود را افزایش دهید.روش های کمک کننده شامل:
چالش انتقاد درونی
اغلب افرادی که دچار احساس تنهایی می شوند به این باور می رسند که آنها با دیگران متفاوت هستند.
همین تفکر موجب تشدید هرچه بیشتر این حالت در فرد خواهد شد.
لازم است تا با اینگونه افکار و ظن و گمان بد نسبت به دیگران مقابله کنید و هرچه بیشتر به این احساسات دامن نزنید.
برای خودتان دلسوزی کنید
بر اساس تحقیقان اخیر دانشمندان، انعطاف پذیری فرد نسبت به خود می تواند تاثیری بسیار زیادی در افزایش اعتماد به نفس فرد داشته باشد.
انعطاف پذیری نسبت به خود شامل سه اصل می باشد:
ارزش به خود در مقابل قضاوت خود
لازم است تا خودتان را قضاوت نکنید و همچنین به خود بقبولانید که باید در لحظه زندگی کرد.
پس لحظاتتان را از دست ندهید.
رویکرد متعادل
لازم است تا افکار خود را بررسی کنید بدون اینکه آنها را به عنوان حقیقت بپذیرید و یا آنها را در زندگی خود اعمال کنید.
انسانیت را بشناسید
همه انسان ها به رابطه، درک شدن، و ارتباط با سایر انسان ها نیاز دارند. پس لازم است این موارد را بشناسید.
گام هایی برای مقابله با تنهایی
لازم است تا این سوالات را از خود بپرسید:
چه زمانی بیشتر احساس تنهایی می کنم؟
بیشتر در چه اوقاتی احساس تنهایی می کنم؟
آیا فردی وجود دارد که نسبت به او احساس خوبی داشته باشم؟
حال لازم است تا به سوالات خود پاسخ داده و راه حلی مناسب را اتخاذ کنید.
لازم است تا در زمان تنهایی فکر کنید که آیا دوست و یا فرد خاصی وجود دارد که بتوانید با بودن با وی این احساس را از خود دور کنید؟
آیا فعالیتی خاصی وجود دارد که با انجام آن بتوانید احساس تنهایی را از خود دور کنید؟
فعالیتی مانند ورزش و یا فعالیت هایی مانند یوگا و مدیتیشن یا انجام کارهای سرگرم کننده مانند بازی های کامپیوتری.
در چه زمان هایی احساس تنهایی نمی کنید؟
آیا می توانید این زمان ها را گسترش دهید؟
به عنوان مثال اگر از کار کردن لذت می برید زمان بیشتری را به کار کردن به صورت گروهی اختصاص دهید.
آیا از فعالیت های اجتماعی لذت می برید؟
در این فعالیت ها بیشتر شرکت کنید. اینگونه فعالیت ها به خوبی بر روند بهبود شما تاثیر خواهند گذاشت.
منبع: psychalive
