اختلال اضطراب فراگیر طبق تعریف اضطراب یا نگرانی مفرط درباره‌ی چندین واقعه یا فعالیت در اکثر ایام، حداقل برای مدت شش ماه است.
نگرانی مذبور به سختی مهار می‌شود و با علایمی جسمی نظیر تنیدگی عضلانی،تحریک پذیری، دشواری در خواب و بی قراری همراه است.
این اختلال حوزه‌های مهم زندگی فرد را مختل می‌کند.
در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
مردم چه می‌گویند؟
- نمیدونم چرا همش دلم شور میزنه و بی قرارم
- با صدای زنگ تلفن یا زنگ در از جا میپرم
- همیشه طوری‌ام قراره اتفاق بدی بیفته
همه گیر شناسی:
اختلال اضطراب فراگیر بیماری شایعی است. حدود سه تا هشت درصد افراد ممکن است به آن دچار شوند.
سبب شناسی:
علت دقیق آن معلوم نیست. اما عوامل زیستی و روانشناختی اجتماعی (مثل تحریف‌های شناختی و یا تعارضات ناخودآگاه) احتمالاً با هم در شکل گیری این اختلال مؤثر هستند.
علائم اضطراب فراگیر یا منتشر :
اضطراب و نگرانی مفرط، حالت انتظار توأم با تشویش که در حداقل ۶ ماه گذشته در بیشتر روزها وجود داشته و درباره‌ی وقایع و فعالیت‌های مختلفی هستند (مانند کارکردهای شغلی و تحصیلی) کنترل این نگرانی برای فرد دشوار است. و این اضطراب و نگرانی با حداقل سه علامت از شش علامت زیر دیده می‌شود:
- بی‌قراری یا احساس برانگیختگی و بی‌تابی
- زود خسته شدن
- اشکال در تمرکز یا خالی شدن ذهن
- تحریک پذیری
- تنیدگی عضلانی
- اختلال خواب
- این علایم موجب ناراحتی بالینی شدید
- یا افت کارکرد اجتماعی، شغلی و … می‌شود.
درمان‌ها:
مؤثرترین درمان بیماران دچار اضطراب فراگیر ترکیبی از رویکردهای رواندرمانی (رویکرد شناختی رفتاری، رویکرد حمایتی و رویکرد مبتنی بر بینش)، دارو درمانی و درمان‌های حمایتی است.
