اختلال مازوخیسم جنسی

مازوخیسم جنسی یا خود آزاری یا آزارخواهی جنسی 

انحراف مازوخیسم یا شهوت خودآزاری نقطه مقابل انحراف جنسی سادیسم است.

مازوخیسم نام خود را از فعالیتهای لئوپولد فون ساخر – مازوخ رمان نویس اتریشی قرن نوزدهم گرفته است که شخصیت‌های داستانهایش از اینکه زنان با آنها بدرفتاری کنند و بر آنان تسلط یابند لذت جنسی می‌بردند.

اعمال آزارخواهی جنسی در مردان شایعتر از زنان است. یک فرد سادیک از آزارو اذیت کردن به دیگران لذت جنسی می‌برد، اما یک انسان مبتلا به مازوخیسم از عذاب و شکنجه وارد شدن به خودش لذت جنسی کسب می‌کند.

البته حدود ۳۰% مبتلایان به آزارخواهی جنسی تخیلات آزارگرانه هم دارند.
کانون اصلی این نابهنجاری جنسی، عمل تحقیر شدن، کتک خوردن، به بند کشیده شدن یا رنج بردن به گونه ای دیگر است اعمال آزار خواهانه ای که ممکن است از شریک جنسی خواسته شوند مشتمل بر مهار کردن، بستن چشم، لگد مال کردن، سیلی زدن، تازیانه زدن، کتک زدن، دادن شوک الکتریکی، بریدن و تحقیر کردن است. 
فروید معتقد است که، آزارخواهی، ناشی از برگشت تخیلات تخریبی به طرف خود است. اینگونه افراد ممکن است در دوران کودکی تجاربی داشته‌اند که آنها را متقاعد کرده است که درد کشیدن پیش شرط لذت جنسی است.  

ملاک‌های تشخیصی مازوخیسم ( آزارخواهی جنسی ) در DSM5

A– در طول یک دوره حداقل ۶ ماهه بطور شدید و مکرر رفتارها، امیال یا تخیلات برانگیزنده قوی جنسی مربوط به اعمال واقعی (غیروانمودی) تحقیر شدن، کتک خوردن، به بند کشیده شدن یا هر عمل رنج آور دیگری دیده می‌شود.

B– رفتارها، امیال و تخیلات جنسی سبب ناراحتی چشمگیر بالینی یا اختلال در کارکرد اجتماعی، شغلی یا سایر حوزه‌های مهم کارکردی شخص می‌شود.

سازمان بهداشت جهانی  این اختلال را بصورت ترکیب با آزارخواهی جنسی به نام آزارگری آزارخواهی Sadomasochism معرفی کرده است و ملاک‌های زیر را برای این انحراف جنسی دارد:

۱- فرد تمایل دارد که در جریان رابطه جنسی حداقل یکی از موارد زیر را ایجاد یا دریافت کند:

– درد

– تحقیر

– به بند کشیدن

۲- فعالیت آزارگری آزارخواهی مهمترین منبع تحریک جنسی است و یا برای اقناع جنسی ضروری است.

۳- ملاک‌های کلی اختلال رجحان جنسی باید موجود باشند:

– فرد به طور مکرر دچار امیال یا تخیلات جنسی عمیق مربوط به فعالیت‌ها با اشیا غیر عادی می‌شود.

– فرد بر اساس این امیال غیرعادی عمل میکند یا بر اثر آنها به میزان زیادی دچار ناراحتی می‌شود.

– رجحان غیرعادی فرد حداقل ۶ ماه دوام یافته است.