اضطراب در رابطه یکی از اتواع اضطراب ها به شمار می آید که هر فردی ممکن است به آن مبتلا باشد و خبر نداشته باشد، علل مختلفی را برای این نوع اضطراب برشمرده اند؛ اما اصلی ترین آن قصد برقراری یک رابطه سالم و ارضا کننده با جنس مخالف می باشد.

در این مقاله به بررسی این موارد خواهیم پرداخت:

• اضطراب ارتباطی چیست؟
• علت اضطراب در رابطه
• چگونه با وجود اضطراب یک رابطه برقرار کنیم (ایجاد روابط شاد)
• وقت آن رسیده که نشان دهید کت تن چه کسی است!

 

یکی از مهم ترین گام ها در درمان این اختلال یافتن آگاهی از بروز آن است، قطعا بدون داشتن آگاهی از شرایط خود نخواهید توانست یک رابطه سالم و پایدار را برقرار کنید.

در این مقاله ما قصد داریم تا به بررسی مهم ترین علل بروز اضطراب در رابطه بپردازیم و با شناخت علل بروز آن به شما در درمان این اختلال کمک کنیم.

وظیفه فرد مبتلا نیز این است که با اختلال خود مبارزه کرده و خود را برای ایجاد یک رابطه پایدار و تشکیل خانواده آماده کند.

اضطراب ارتباطی چیست؟

این اختلال اغلب در کودکانی به وجود می آید که والدینی بی مسئولیت داشته اند.

آنها به حد کافی به فرزند خود عشق نمی ورزیدند و یا به علت وجود مشغله های فراوان در زندگی خود، زمان کافی را برای برطرف ساختن نیاز فرزندان اختصاص نمی دادند.

همین عوامل موجب عدم شکل گیری درک درست از عشق،محبت و حمایت در کودک می شود.

این رفتار والدین موجب بروز شکاف های عمیق روانشناختی در فرزند شده تا جایی که موجب می شود تا فرد از عدم وجود امنیت رنج ببرد.

این افراد در بزرگسالی به هیچکس اعتماد ندارند و دائما در این فکر هستند که شخصی قصد آزار رساندن با آنها را دارد.

مشکل اصلی زمانی نمود پیدا می کند که فرد در آستانه ورود به یک رابطه است و یا رابطه احساسی وی در حال شکل گیری است.

در زمانی که فرد باید با شریک خود احساس صمیمیت کند دچار اضطراب می شود و همین اضطراب رابطه احساسی وی را به نابودی خواهد کشید.

علت بروز اضطراب در روابط

این نوع اضطراب خود را از طریق دلبستگی نمایان می سازد؛ به گفته دکتر لیزا فیرستون ۴ نوع رفتار دلبستگی وجود دارد.

دلبستگی امن

این نوع دلبستگی مانند دلبستگی مادر به فرزند و یا برعکس آن می باشد؛ یک پیوند عمیق و ایمن.

در این نوع رابطه شما از خالص بودن و عدم وجود هیچ چشم داشتنی از سوی طرف مقابل مطمئن هستید.

در یک رابطه عاشقانه امن هر دو طرف احساس امنیت می کنند و به یکدیگر اعتماد دارند، این افراد به استقلال شریک خود احترام می گذارند.

اما در عین حال یک وابستگی عمیق نیز در بین این دو وجود دارد که باعث می شود تا در هنگام غم یا شادی، از بودن در کنار شریک خود لذت ببرند.

دلبستگی مضطرب

این نوع دلبستگی ریشه در کودکی فرد دارد، زمانی که وی نیاز به حمایت والدین داشته و بجای آنکه مورد حمایت و محبت والدین قرار بگیرد آنها از او دور می شدند.

این افراد نحوه مقابله با احساسات را نیاموخته اند، این افراد همیشه در چرخه نزاع و گریز قرار داشته اند و آموخته اند که احساسات هیچ اهمیتی ندارند.

این افراد دیگر قادر نیستند تا احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند و نمود این احساسات به صورت اضطراب بروز می کند.

دلبستگی اجتناب ناپذیر

افراد موجود در این دسته اهمیت عزیزان خود را انکار می کنند و همچنین با نادیده گرفتن آنها احساس ناراحتی می کنند

دلبستگی ترسناک

این افراد عمیقا شریک زندگی خود را دوست دارند اما از نزدیک شدن و صمیمیت با او هراس دارند. این افراد احساسات متضادی را تجربه می کنند، این فرد شریک زندگی خود را دوست دارد اما نمی تواند به وی نزدیک شود و در عین حال هراس از دست دادن وی را دارد.

البته که این گروه قشر گسترده ای از جامعه را تشکیل می دهند.

قطعا شما با افراد زیادی مواجه شده اید که احساس تنهایی می کنند اما در عین حال به دلیل آسیب دیدن از جنس مخالف نمی توانند به هیچ مرد یا زنی برای شروع رابطه اطمینان کنند.

چگونه با وجود اضطراب یک رابطه برقرار کنیم؟ (ایجاد روابط شاد)

زندگی شما به هیچکس وابسته نیست! این باوری است که شما باید در خود نهادینه کنید.

افراد بسیاری در طول زندگی خود با خیانت شریک زندگی شان مواجه شده اند اما زندگی برای آنها تمام نشده است.

با استفاده از این نکات می توانید به بهبود رابطه خود کمک کنید

مشکلاتان را باور کنید

قبول کنید که شما به اختلال اضطراب رابطه ای دچار هستید و با این کار خود را از سردرگمی نجات دهید.

نوع دلبستگی شما به کدام حالت نزدیک تر است؟

بهترین راه برای یافتن پاسخ، جستجو در دوران کودکی خودتان است. رابطه عافی خود با والدینتان را مورد واکاوی قرار دهید.

آیا آنها همواره همراه و یاور شما بودند؟ یا در هنگام ناراحتی ها احساس تنهایی می کردید؟

مبارزه را شروع کنید

آغاز این مرحله شجاعت بیشتری را طلب می کند! لازم است تا با مشکلتان رو به رو شوید و تصمیم به آغاز یک رابطه جدید بگیرید.

شما قطعا قادر به انجام این کار خواهید بود کافی است به توانایی های خود ایمان بیاورید و سعی در تغییر سبک زندگیتان داشته باشید.

تمرین ذهن

خودتان را بجای شریک زندگیتان و از جایگاه او به رابطه تان نگاه کنید و سعی کنید بفهمید چه چیزی موجب خوشحالی بیشتر شریک زندگیتان می شود.

بجای احساس تنهایی به دنبال این باشید که بتوانید به خود اتکا کنید، و همچنین وارد گروه های حمایت کننده اجتماعی شوید.

هر روز از خودتان بپرسید “امروز جه احساسی داشتم؟”

آیا از وقوع یک رخداد آزرده خاطر هستید یا پای در یک رابطه غلط گذاشته اید؟ سعی کنید طرز فکر خود را تغییر دهید و افکار مثبت را جایگزین افکار منفی بکنید.

انجام برخی ورزش ها نیز مانند یوگا و مدیتیشن می تواند یک کمک بزرگ باشد.

در صورت نیاز از یک درمانگر کمک بگیرید

از یک درمانگر که در روابط خانوادگی و آسیب‌های روانشناختی تجربه دارد، کمک بگیرید. او بهترین راه برای حرکت رو به جلو از جایی که الان در آن قرار دارید خواهد بود.

وقت آن رسیده که نشان دهید کت تن چه کسی است!

قطعا زمانی که شما با فردی جدید مواجه می شوید دچار اضطراب در رابطه خواهید شد اما لازم نیست خودتان را مقصر بدانید!

ریشه این اختلال به نوع رفتار والدین شما باز می گردد، اما ادامه دادن به همین منوال و یا ایجاد یک تغییر بزرگ تصمیمی است که به عهده شماست.

کمک گرفتن از دیگران نشان از اهمیت یک موضوع مهم است، پس خجالت نکشید و از افراد مطمئن و معتمد در این رابطه کمک بگیرید.

اما در آخر باید بدانید که خودتان مسیر زندگیتان را مشخص می کنید حال می خواهید از زندگی لذت ببرید یا دائما در حال ترس و اضطراب باشید؟

 

منابع: lifehack

[۱]	^	Lisa Firestone, Ph.D: How Your Attachment Style Impacts Your Relationship
[۲]	^	Riskology: Attachment Style: There Are 4 Ways To Build Connections (But Only 1 Works)
[۳]	^	Research Gate: The Relation Between Insecure Attachment and Child Anxiety: A Meta-Analytic Review
[۴]	^	Psychology Today: Is Your Relationship Toxic?
[۵]	^	Lisa A Romano: What is Codependency?
[۶]	^	Psychology Today: The Heartbreak of Relationships With Narcissists