قرص تری فلوپرازین ۱ میلی گرم

•   تری فلوپرازین قرص 5 م گ
•   تری فلوپرازین آمپول 1 م گ
•   تری فلوپرازین قرص 1 م گ
•   تری فلوپرازین قرص 2 م گ

تری فلوپرازین دوز

دوز مصرفی در بزرگسالان:

دوز پایین تری فلوئوپرازین:

۲-۴ میلی گرم در روز ، با توجه به شدت شرایط بیمار، در دوزهای منقسم تجویز می شود. در صورت لزوم، دوز مصرفی ممکن است به ۶ میلی گرم در روز افزایش یابد.

دوز بالای تری فلوئوپرازین:

دوز شروع توصیه شده برای بزرگسالان دارای تناسب اندام ۵ میلی گرم دو بار در روز است. بعد از یک هفته این میزان ممکن است به ۱۵ میلی گرم در روز افزایش یابد. در صورت لزوم ، افزایش بیشتر ۵ میلی گرم ممکن است در فواصل سه روزه انجام شود ، اما نه بیشتر.

هنگامی که کنترل رضایت‌بخشی حاصل شد ، دوز باید به تدریج کاهش یابد تا زمانی که سطح نگهداری مؤثر ایجاد شود.

همان‌طور که می توان گفت، بهبود کلینیکی عمده‌ی آرام‌بخش‌ها ممکن است تا چندین هفته پس از شروع درمان مشهود نباشد و۲ تا ۳ هفته طول بکشد تا مزیت کامل این دارو دریافت شود و همچنین ممکن است تأخیری قبل از عود علائم پس از قطع درمان وجود داشته باشد بهتر است دوزهای بالا به صورت تدریجی ترک شوند.

بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی این دارو ، برخی شرایط ممکن است بدتر شود.

در صورت عدم بهبودی، لازم است پزشک تجویزکننده دارو در جریان قرار گیرد.

تجویز و تعیین دوز مصرفی این دارو برای درمان روان پریشی یا دیگر اختلالات روانی تنها بر عهده روانپزشک است، از این رو از مصرف خودسرانه دارو جدا خودداری کنید.

تری فلوپرازین بارداری

تری فلوپرازین در بارداری

تری فلوپرازین برای معده

تری فلوپرازین در شیردهی

تری فلوئوپرازین برای شیردهی

مصرف داروی ضد روان پریشی (ضد جنون) در سه ماهه آخر بارداری می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و عوارضی جدی در نوزاد تولد متولد شده مثل علائم ترک مصرف، ایجاد مشکلاتی در تنفس نوزاد، اخلال در تغذیه نوزاد، نق نق کردن، رعشه (ترمور) و شلی یا سفتی ماهیچه‌های بدن نوزاد شود.

در مقابل در دوران بارداری در صورت توقف مصرف تری فلوپرازین مادر باردار ممکن است دچار علائم ترک مصرف این دارو و یا مشکلات دیگری شود. پس اگر فرد در حین مصرف این دارو باردار شد، نباید بدون مشورت با پزشک یا روان پزشک مصرف این دارو را قطع کند.

معلوم نیست که تری فلوپرازین می‌تواند از طریق تغذیه با شیر مادر به نوزاد انتقال یابد و ممکن است به یک کودک شیرخوار آسیب برساند. هنگام دریافت این دارو نباید به کودک شیرخوار خود را با شیر مادر تغذیه کنید.

قبل از اینکه تری فلوپرازین را به کودکی که مریض است و دچار علائمی مثل تب یا علائم بیماری انفلوانزا است، نیاز است که با پزشک در این باره مشورت کنید.

تری فلوپرازین امپول

تری فلوئوپرازین امپول

آمپول 1 میلی گرم در 1 میلی لیتر (فقط به صورت تزریق عمیق عضلانی مصرف گردد).

تری فلوپرازین تزریقی

تری فلوپرازین نام تجاری

تری فلوپرازین اسم تجاری
تری فلوپرازین اسامی تجاری

Trifluoperazine

تری فلوپرازین و افسردگی

‎تری فلوپرازین از داروهایی است که بر روی سیستم عصبی اثر می گذارد و در درمان برخی اختلالات اعصاب مانند شیزوفرنی، اختلالات رفتاری و… تجویز می گردد.
‎در بعضی مواقع این دارو به عنوان آرامبخش در مواقع اضطراب، بی قراری یا شکاک شدن نسبت به دیگران و حملات افسردگی حاد تجویز می گردد. این دارو به یک دسته دارویی تعلق دارد به نام فنوتیازین ها.
‎همچنین یکی از اثرات جانبی این دارو اثر ضد استفراغ آن است که در بعضی از مواقع از این عارضه جانبی به عنوان اثر درمانی استفاده می شود.

تری فلوپرازین سبحان

داروی تری فلوپرازین یکی از داروهای ضد روان پریشی است که اغلب برای کنترل و کاهش علائم سایکوز (توهم و هذیان) در درمان اسکیزوفرنی به کار می‌رود. گاه با وجود عوارضِ دارو، پزشک مزایای آن را بیشتر دانسته و قطع دارو را لازم نمی‌بیند. بنابراین بدون مشورت متخصص هرگز دارو را به طور خودسرانه قطع نکنید.

تری فلوئوپرازین اضطراب 

تری فلوپرازین و اضطراب

قرص تری فلوپرازین یکی از موثرترین داروها برای درمان مشکلات و اختلالات روحی به حساب می آید. این دارو توسط روانپزشکان تجویز می شود. رویکرد عملکردی این دارو ضد روان پریشی به صورتی است که بر روی سلول های مغزی اثر می گذارد. تری فلوپرازین علاوه بر استفاده در بیماری هایی مانند اسکیزوفرنی به عنوان یکی از مشکلات روحی شایع، می تواند حتی اضطراب و نگرانی های کاذب را هم تا حد قابل توجهی کاهش دهد. اما این نکته را هم باید در نظر داشت که داروهای موثرتر و قوی تری هم برای درمان اضطراب کاذب وجود دارند که بهتر است پیش از تری فلوپرازین مورد استفاده قرار گیرند.

اضطراب و استرس، فوبیا، آشفتگی، ترس های مفرط، بالا رفتن ضربان قلب، تنگی نفس و حتی افزایش میزان تعریق از آثار حملات پانیک هستند. برخی افراد به دلیل ناراحتی در قلب خود، ممکن است در ابتدا برای درمان مشکل پانیک به متخصصان قلب مراجعه کنند. اما پس از آنکه متوجه خواهند شد که این مشکل، یک بیماری شناخته شده روانی است و با کمک مشورت روانپزشک و استفاده از داروهای موثری همچون تری فلوپرازین قادر به کاستن از اثرات این حمله خواهند شد. در بخش های قبل نیز اشاره نمودیم که یکی از مهمترین موارد تجویز داروی تری فلوپرازین برای بهبود اضطراب های غیر عادی است.

طبق تحقیقات و بررسی های انجام شده توسط پزشکان و روانپزشکان، مصرف تری فلوپرازین می تواند تا حد زیادی آثار ایجاد حمله های پانیک را از بین ببرد. البته شایان ذکر است که درمان این نمونه از حمله ها نیازمند درمان های رفتاری شناختی نیز می باشد. در مجموع این درمان ها در کنار هم می تواند تاثیر فوق العاده خود را بگذارند. استفاده از آلپرازولام هم در کنار این دارو به جهت کاستن از آثار حملات پانیک توسط پزشکان توصیه می شود.

اثرات تری فلوپرازین

‎تری فلوئوپرازین چیست؟
‎تری فلوپرازین از داروهایی است که بر روی سیستم عصبی اثر می گذارد و در درمان برخی اختلالات اعصاب مانند شیزوفرنی، اختلالات رفتاری و… تجویز می گردد.
‎در بعضی مواقع این دارو به عنوان آرامبخش در مواقع اضطراب، بی قراری یا شکاک شدن نسبت به دیگران و حملات افسردگی حاد تجویز می گردد. این دارو به یک دسته دارویی تعلق دارد به نام فنوتیازین ها.
‎همچنین یکی از اثرات جانبی این دارو اثر ضد استفراغ آن است که در بعضی از مواقع از این عارضه جانبی به عنوان اثر درمانی استفاده می شود.

آیا تری فلوپرازین اعتیاد آور است؟

قرص تری فلوئوپرازین اعتیادآور نیست یعنی بعضی از داروها اعتیادآور اند یعنی الان من یکی قرص باید استفاده کنم فردا نیازه که برای همون اثری که امروز میگیرم دو تا قرص استفاده کنم پس فردا لازم است سه تا قرص استفاده کنم به این داروها دوروهای اعتیادآور گفته می شود قرص تری فلوئوپرازین جزء این دسته داروها نیست ولی اگر تحت درمان با این قرص هستیم معمولش این هست که کم‌کم افزایش دز داریم و کم‌کم موقع قطع کاهش پیدا میکند و بعد قطع میشه پس مصرف ناگهانی با دوز بالا و قطع ناگهانی قرص تری فلوئوپرازین عوارض داره برامون این به معنی اعتیادآور بودن نیست به معنی این است که باید کم‌کم دارو افزایش پیدا کنه اگر قراراست قطع بشه کم کم طبق نظر پزشک کاهش پیدا کند.

نه قرص تری فلوئوپرازین جزء داروهایی که اعتیاد آور هستند به حساب نمیاد. اعتیاد تعریف خاصی داره که خوبه که مطلع بشید.منظور از اعتیاد این هست که بعد از مدتی از استفاده از دارو نیاز باشه که دوز دارو افزایش پیدا کند تا همان اثر قبلی رو بتونیم داشته باشیم و مقدار مصرف دارو بیشتر و بیشتر میشه در طول زمان در حالی که داروهای مثل قرص تری فلوپرازین و هم خانواده‌اش این مسئله را ندارند و اعتیاد آور نیستند ولی باید در نظر داشته باشید که اگر قرص تری فلوپرازین رو استفاده می کنیم به خصوص در دوزهای بالا وقتی می خوام قطع کنیم باید کم کم این قطع دارو اتفاق بیفتد چون قطع ناگهانی برای فرد عارضه ایجاد می کنه و باز به مفهوم اعتیادآور بودنش نیست به این معنی است که بدن عادت کرده به حضور این ماده و برای اینکه بخواهیم حذفش بکنیم باید کم کم کاهش بدیم و نه به صورت ناگهانی.

 تری فلوئوپرازین خواب آور است؟

‎-این دارو خواب آور می باشد لذا تا زمانی که اثر دارو کاملا برطرف نشده، از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به احتیاط دارند، خودداری نمایید.

تری فلوئوپرازین و عوارض آن

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک مانند کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو از اورژانس پزشکی کمک بگیرید.

دوزهای زیاد یا استفاده طولانی مدت از تری فلوئوپرازین می‌تواند یک اختلال حرکتی جدی ایجاد کند که قابل برگشت و درمان نیست. هرچه بیشتر از تری فلوپرازین استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر است، به خصوص اگر زن یا بزرگسال (سن بالایی دارید) هستید.

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• حرکات کنترل نشده ماهیچه‌ها در بازوها، پاها یا صورت (جویدن، لب زدن، اخم، حرکت زبان، پلک زدن یا حرکت چشم)؛
• سفتی در گردن، سفتی در گلو، مشکل در تنفس یا بلع؛
• احساس بی‌قراری، عصبانیت یا آشفتگی؛
• کاهش دید در شب، دید تونلی، آبریزش چشم، افزایش حساسیت به نور؛
• تشنج (سیاه شدن یا حرکات شدید غیرارادی)؛
• زردی (زرد شدن پوست یا چشم)؛
• کاهش تعداد سلول‌های خونی-تب، لرز، زخم‌های دهانی، زخم‌های پوستی، گلو درد، سرفه، رنگ پریدگی پوست، کبودی یا خونریزی آسان، مشکل تنفس؛ یا
• واکنش شدید سیستم عصبی-ماهیچه‌های بسیار سفت (خشک)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان سریع یا ناهموار قلب، لرزش، احساس این‌که ممکن است بیهوش شوید.

عوارض جانبی شایع تری فلوئوپرازین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی؛
• تاری دید؛
• خشکی دهان، از دست دادن اشتها؛
• مشکلات خواب (بی‌خوابی)؛
• ضعف عضلانی؛
• خارش یا بثورات پوستی؛
• از دست دادن دوره‌های قاعدگی؛ یا
• تورم یا ترشح سینه

این موارد، یک لیست کامل از عوارض جانبی تری فلوئوپرازین نیست و سایر موارد پزشکی نیز ممکن است رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

تری فلوپرازین برای چیه

‎تری فلوپرازین از داروهایی است که بر روی سیستم عصبی اثر می گذارد و در درمان برخی اختلالات اعصاب مانند شیزوفرنی، اختلالات رفتاری و… تجویز می گردد.
‎در بعضی مواقع این دارو به عنوان آرامبخش در مواقع اضطراب، بی قراری یا شکاک شدن نسبت به دیگران و حملات افسردگی حاد تجویز می گردد. این دارو به یک دسته دارویی تعلق دارد به نام فنوتیازین ها.

تری فلوئوپرازین تهوع
تری فلوئوپرازین ضد تهوع

تری فلوپرازین برای تهوع

‎همچنین یکی از اثرات جانبی این دارو اثر ضد استفراغ آن است که در بعضی از مواقع از این عارضه جانبی به عنوان اثر درمانی استفاده می شود.

تری فلوپرازین برای چه بیماری است

اسکیزوفرنی و اضطراب

تری فلوپرازین به انگلیسی

Trifluoperazine

تری فلوئوپرازین باعث چاقی میشود

بله، معمولا قرص تری فلوپرازین باعث چاقی افراد می شود، تغییر وزن در اثر استفاده از انواع داروها و قرص ها روانپزشکی ایجاد می شود. افزایش وزن در نتیجه مصرف داروهای مربوط به بیماری های روحی و روانی یکی از شایع ترین عوارض جانبی به حساب می آید. قرص تری فلوپرازین هم به عنوان یک داروی ضد روان پریشی و نیز داشتن مواد تشکیل دهنده موثر، در افزایش وزن افراد موثر خواهند بود. خیلی از افراد پس از استفاده دوره ای از تری فلوپرازین، افزایش وزن مشهودی داشته اند.

اما این نکته را هم باید در نظر داشته باشید که در صورت بارداری و چاقی ناشی از آن، به هیچ وجه بدون مشورت پزشک مصرف این دارو را آغاز نکنید. مواد موثر موجود در این دارو با عملکرد خود بر روی مغز، ترشح دو هورمون هیپوتالاموس و هیپوفیز را تحت تاثیر قرار داده و تا حد زیادی از آن می کاهد.

تری فلوئوپرازین با کدام دارو تداخل دارد

تداخلات تری فلوپرازین

تری فلوپرازین تداخل دارویی

مصرف همزمان با داروهای مقلد سمپاتیك، از جمله اپی‌نفرین، فنیل افرین، فنیل پروپانول آمین و افدرین، و داروهای كاهنده اشتها ممكن است اثرات تحریك كننده و تنگ كننده عروق این داروها را كاهش دهد. مصرف اپی نفرین به عنوان یك داروی تنگ كننده عروق در بیمارانی كه تری فلوئوپرازین مصرف می‌كنند ، ممكن است موجب معكوس شدن اثر اپی نفرین یا كاهش بیشتر فشار خون شود.
تری فلوئوپرازین ممكن است پاسخ فشار خون را به داروهای كاهنده فشار خون كه از طریق مركزی عمل می‌كنند (مانند گوانتیدین، كلونیدین، متیل دوپا، و رزرپین) مهار سازد.
داروهای مسدود كننده بتا ممكن است با مهار متابولیسم تری فلوئوپرازین غلظت پلاسمایی این دارو را افزایش داده و موجب مسمومیت شوند.
مصرف همزمان با پروپیل تیواوراسیل خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش می‌ دهد.
مصرف همزمان با لیتیم ممكن است موجب مسمومیت شدید نورولوژیك یا یك سندرم شبه آنسفالیت و كاهش پاسخ درمانی به تری فلوئوپرازین شود.
نمكهای آلومینیوم جذب گوارشی تری فلوئوپرازین را افزایش و اثرات درمانی آن را كاهش می‌دهند. 1 ساعت قبل یا دو ساعت بعد از نمكهای آلومینیوم مصرف شود.
باربیتوراتها و لیتیم می‌توانند اثر فنوتیازین را كم كنند.
استفاده تو ام با تضعیف كننده‌های سیستم اعصاب مركزی، باعث افزایش تضعیف CNS می‌شود. از استفاده تو ام بپرهیزید.
كافئین اثرات دارو را كم می‌كند. تنظیم دوز لازم می‌باشد.
استفاده تو ام با الكل باعث افزایش دپرسیون CNS بویژه مهارتهای سایكوموتور می‌شود.
سیگار كشیدن اثرات دارو را كم می‌كند.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ریسك ایجاد واكنشهای حساسیت به نور را بیشتر می‌كند.

تری فلوئوپرازین و پانیک

اضطراب و استرس، فوبیا، آشفتگی، ترس های مفرط، بالا رفتن ضربان قلب، تنگی نفس و حتی افزایش میزان تعریق از آثار حملات پانیک هستند. برخی افراد به دلیل ناراحتی در قلب خود، ممکن است در ابتدا برای درمان مشکل پانیک به متخصصان قلب مراجعه کنند. اما پس از آنکه متوجه خواهند شد که این مشکل، یک بیماری شناخته شده روانی است و با کمک مشورت روانپزشک و استفاده از داروهای موثری همچون تری فلوپرازین قادر به کاستن از اثرات این حمله خواهند شد. در بخش های قبل نیز اشاره نمودیم که یکی از مهمترین موارد تجویز داروی تری فلوپرازین برای بهبود اضطراب های غیر عادی است.

طبق تحقیقات و بررسی های انجام شده توسط پزشکان و روانپزشکان، مصرف تری فلوپرازین می تواند تا حد زیادی آثار ایجاد حمله های پانیک را از بین ببرد. البته شایان ذکر است که درمان این نمونه از حمله ها نیازمند درمان های رفتاری شناختی نیز می باشد. در مجموع این درمان ها در کنار هم می تواند تاثیر فوق العاده خود را بگذارند. استفاده از آلپرازولام هم در کنار این دارو به جهت کاستن از آثار حملات پانیک توسط پزشکان توصیه می شود.

تری فلوئوپرازین و پریود

این دارو برای سندروم قاعدگی تجویز می شود .

چه کسانی تری فلوپرازین مصرف میکنن

تری فلوپرازین برای درمان ‌:‌

برخی اختلالات ذهنی / خلقی (نظیر شیزوفرنی و اختلالات روانپریشی) استفاده می شود.

تری فلوپرازین به شما کمک می کند که بهتر فکر کنید، احساس عصبانیت کمتری داشته باشید و در زندگی روزمره مشارکت داشته باشید.

این دارو می تواند رفتار تهاجمی و تمایل به صدمه زدن به خود یا دیگران را کاهش دهد.

همچنین میتواند باعث کاهش توهمات (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) شود.

تری فلوپرازین یک داروی روانپزشکی است که به دسته ای از داروهایی که تحت عنوان آنتی سایکوتیک های فنوتیازین شناخته میشوند تعلق دارد.

این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی در مغز عمل میکند.
این دارو برای درمان کوتاه مدت اضطراب نیز استفاده میشود.

با این حال، داروهای بی خطر تری برای درمان اضطراب استفاده می شوند که باید قبل از تجویز تری فلوپرازین مورد استفاده قرار گیرند.

** بزرگسالان 
– شیزوفرنی 
شروع درمان با 2 تا 5 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز و در ادامه دوز نگهدارنده 15 تا 20 میلی گرم در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 40 میلی گرم). بیشترین اثر درمانی دارو طی 2 تا 3 هفته شروع می شود.
– اضطراب 
1 تا 2 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 6 میلی گرم در روز) مدت درمان نهایتا 12 هفته . کمترین دوز موثر روزانه باید مصرف شود.
** سالمندان 
– شیزوفرنی 
شروع درمان با 2 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز و در ادامه دوز نگهدارنده 15 تا 20 میلی گرم در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 40 میلی گرم). بیشترین اثر درمانی دارو طی 2 تا 3 هفته شروع می شود.
– اضطراب 
1 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 6 میلی گرم در روز) مدت درمان نهایتا 12 هفته . کمترین دوز موثر روزانه باید مصرف شود و از انجا که نیمه عمر دارو بلند است امکان مصرف یک بار در روز دارو وجود دارد.
** کودکان 
– شیزوفرنی 
• 6 تا 12 سال : شروع دارو با دوز 1 میلی گرم یک یا دو مرتبه در روز و در ادامه با 1 تا 15 میلی گرم در روز ادامه داده می شود .
• بزرگتر از 12 سال : شروع درمان با 2 تا 5 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز و در ادامه دوز نگهدارنده 15 تا 20 میلی گرم در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 40 میلی گرم). بیشترین اثر درمانی دارو طی 2 تا 3 هفته شروع می شود.