خجالتی بودن احساس اضطراب یا دلهره ای است که بعضی از افراد هنگام نزدیک شدن به دیگران یا نزدیکی دیگران به طور مداوم احساس می‌کنند.
خجالتی بودن پاسخی به ترس است و تحقیقات نشان می‌دهد که اگرچه عصب شناسی از کمرویی وجود دارد.
(رپرتوار رفتاری توسط یک مدار خاص از سلولهای عصبی در مغز تنظیم شده است).
اما همچنین تحت تأثیر شیوه‌های رفتار والدین و تجربیات زندگی است.
برای دریافت پاسخ به سؤالات رایج در مورد خجالتی بودن و کمرویی در ادامه مطلب با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
چه عواملی باعث ایجاد کمرویی می‌شود؟
کمرویی از چند ویژگی مهم پدید می‌آید:
خودآگاهی، خودشیفتگی منفی، عزت نفس پایین و ترس از قضاوت و طرد.
افراد خجالتی اغلب مقایسه‌های اجتماعی غیر واقعی می‌کنند و خود را با پر جنب و جوش ترین افراد یا افراد در برون گرا مقایسه می‌کنند.
افراد خجالتی با اعتقاد به اینکه دیگران مرتباً آنها را ضعیف می‌بینند، فرصت‌های اجتماعی جدید را از دست می‌دهند، که به نوبه خود مانع پیشرفت مهارتهای اجتماعی آنها می‌شود.
آیا افراد خجالتی متولد می‌شوند؟
کمرویی با خودآگاهی بیش از حد، خود ارزیابی منفی و خودشیفتگی منفی مشخص می‌شود، ویژگی‌هایی که حس نفس را در بر می‌گیرد.
از آنجا که احساس خودآگاهی در حدود 18 ماهگی شکل می‌گیرد، می‌توان ادعا کرد که افراد نمی‌توانند خجالتی به دنیا بیایند.
حدود 20 درصد از کودکان با خلق و خوی واکنشی متولد می‌شوند، اما این موضوع تضمین نمی‌کند که خجالتی یا ناتوان از تغییر رفتار خود باشند.
چه عواملی باعث ایجاد خجالت در کودکان می‌شود؟
کمرویی توسط نیروهای بیولوژیکی و محیطی هدایت می‌شود.
نوزادان با خلق و خوی متفاوتی متولد می‌شوند و افرادی که دارای خلق و خوی بسیار حساس هستند، بیشتر احتمال دارد که خجالتی باشند.
با این وجود، والدین حمایتگر و حساس می‌توانند در مقابل کمرویی و اضطراب اجتماعی مؤثر واقع شوند.
چه عواملی باعث خجالت در دوران نوجوانی می‌شود؟
کمرویی را می‌تواند در دوران نوجوانی افزایش یابد، زیرا نوجوانان ناچارند در موقعیتهای جدید از کلاس گرفته تا دوستی و بلوغ حرکت کنند.
آنها ممکن است از خجالتی بودن، طرد یا شناخته شدن کامل ترس داشته باشند.
والدین می‌توانند نوجوانان را به این افکار تشویق کنند که اگر این ترسها بی ربط باشند.
چگونه باید با آنها رفتار کنند و سپس به آنها کمک کنند تا پرورش آن رفتارها و مهارتها را تمرین کنند.
تفاوت بین کمرویی و درونگرایی چیست؟
کمرویی با درونگرایی متمایز است.
درونگراها با گذشت زمان احساس انرژی می‌کنند.
افراد خجالتی اغلب می‌خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند.
اما نمی‌دانند اضطراب و ترس از قضاوت منفی ناشی از تعامل انسان چگونه است یا فکر می‌کنند که نمی‌توانند تحمل شوند.
تمایل آنها برای رو به جلو رفتن جهت نظارت بر رفتارهای خود و کاستی‌های درک شده می‌تواند مانع از توسعه روابط آنها شود.
کمرویی با فرهنگ چه تفاوتی دارد؟
ارزشهای فرهنگی که کودکان از والدین خود و جامعه بزرگتر جذب می‌کنند، بر تمایلات اجتماعی آنها تأثیر می‌گذارد.
تقریباً 40 تا 50 درصد از بزرگسالان آمریکایی خود را خجالتی می‌دانند، در حالی که 30 درصد اسرائیلی‌ها و 60 درصد ژاپنی‌ها همین ویژگی را دارند.
سبکهای فرهنگی انتصاب سرزنش و ستایش احتمالاً در این اختلافات فرهنگی نقش دارد.
چگونه می‌توان بر کمرویی غلبه کرد؟
افراد خجالتی می‌توانند بدون اینکه احساس هویت خود را تغییر دهند، با چالش‌های اجتماعی مقابله کنند.
محققان دریافته اند که اغلب بهتر است که افراد کمرویی خود را تصدیق کنند و سعی کنند خود را از احساس خودآگاهی رهایی دهند.
برخی از استراتژی‌های خاص می‌توانند اعتماد به نفس اجتماعی را تقویت کند.
افراد خجالتی به جای اجتناب از وقایع اجتماعی، می‌توانند آنها را از قبل برنامه ریزی کرده و مهارتهای اجتماعی خود را پیش از موعد تمرین کنند.
آنها می‌توانند سؤالات و نکات رایج در صحبت و بحث را مشاهده کنند و قبل از مشارکت، لِمِ خود را بدست آورند.
آنها همچنین می‌توانند برای تغییر دادن طرز فکر خود تلاش کنند.
چگونه می‌توانم خجالتی نباشم؟
آمادگی برای یک وضعیت اجتماعی می‌تواند تمرکز شما را از آنچه که می‌تواند به اشتباه پیش برود، تغییر دهد.
برای دیگران سؤالاتی تهیه کنید و حکایات دلخواه خود را به اشتراک بگذارید.
در مورد ویژگی‌هایی که ممکن است مشترک باشند تأمل کنید.
کنجکاوی در مورد دیگران و نرم کردن انتقاد در مورد خودتان نیز می‌تواند کمک کننده باشد.
آیا می‌توانم به کمرویی غلبه کنم؟
کمرویی به خودی خود ناپدید نمی‌شود.
افراد خجالتی هنگامی‌که کمرویی خود را تصدیق و درک می‌کنند، بیشتر موفق هستند و سپس بر اساس آن خودآگاهی عمل می‌کنند.
آنها می‌دانند كه صحبت‌های كوچك ممكن است به طور طبیعی رخ ندهد.
بنابراین آنها برنامه ریزی می‌كنند، سؤال‌ها و سناریوها را تمرین می‌كنند و زود سر قرار دوستی حاضر می‌شوند تا در محیط جدید احساس راحتی كنند.
چگونه می‌توانم به فرزندم کمک کنم که خجالتی نباشد؟
والدین می‌توانند به فرزندان خجالتی کمک کنند که دوستی‌های خود را تقویت کنند، بدون اینکه بخواهند آنها را به کسی که نیستند تبدیل کنند.
والدین می‌توانند احساسات فرزندان را تشویق کنند، زیرا دوستی می‌تواند حول یک فعالیت مشترک شکل بگیرد.
آنها همچنین می‌توانند مهارتهای اساسی اجتماعی، مانند برقراری ارتباط چشمی، لبخند زدن، شفاف صحبت کردن و سؤال از “چه” و “چگونه” را آموزش دهند.
منبع: psychologytoday
