خیلی از افراد هستند که با بیماری های سخت و دشواری همچون آلزایمر یا دمانس دست و پنجه نرم می کنند. اگر یکی از عزیزان شما هم جزو این افراد باشد باید خیلی از نکات را برای بهبود زندگیشان مدنظر داشته باشید.
اگرچه تطبیق زندگی با بیماری هایی همچون آلزایمر بسیار دشوار است اما باید بدانید که به کمک برخی از نکات و تکنیک های موجود می توانید با این بیماری مقابله کنید و زندگی بهتری برای خودتان و عزیزانتان ایجاد نمایید.
حالا سوال اینجاست که در حال حاضر که شما یا عزیزتان با این بیماری تشخیص داده شده اید چه کاری باید انجام دهید؟
چگونه می توان زندگی را با وجود چنین بیماری سختی ادامه داد؟ چگونه می توان با آن مقابله کرد؟ اصلا چه کاری باید در این شرایط انجام شود؟
در این مقاله سعی می کنیم بیماری آلزایمر و دمانس را از جنبه های دیگری بررسی کنیم و ببینیم چگونه می توانیم با چنین بیماری زندگی بهتری داشته باشیم.
در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
احساسات و افکار درباره تشخیص آلزایمر:
خیلی وقت ها زمانی که افراد با این بیماری تشخیص داده می شوند جنبه سلامتی روانشناختی آن را نادیده می گیرند و فورا به سراغ روش های درمانی موجود می روند.
اما توجه کردن به احساسات هم نقش بسیار مهمی در روند درمانی آلزایمر دارد.
دانستن اینکه با چنین بیماری سختی روبرو شده ایم بسیار ترسناک و البته استرس زاست.
پس به خودتان زمان بدهید تا مغز اطلاعات موجود را پردازش کند و خودش را با چالش های جدیدی که پیش رویش قرار گرفته سازگار سازد.
احساساتی که در این شرایط با آن دست و پنجه نرم می کنید را بشناسید و تایید کنید.
باید بدانید که این تشخیص شما را وارد دنیای جدیدی از احساسات مختلف خواهد کرد.
احساسات و افکاری که در این بیماری به سراغتان می آید عبارت است از :
- شوکه شدن و بی اعتقادی: اولین جملاتی که فرد با خودش می گوید این ها هستند: چرا باید چنین اتفاقی برای من بیفتد؟ من که باور نمی کنم آلزایمر گرفته باشم.
- کاش از خواب بیدار می شدم و می دیدم همه چیز تنها یک کابوس بوده و در واقعیت چنین چیزی وجود ندارد.
- رد کردن یا انکار: اصلا چه کسی گفته حرف پزشک درست است؟
- من مطمئنم که حافظه ام مثل ساعت کار می کند و هیچ مشکل خاصی هم وجود ندارد.
- خشم: چرا این اتفاق برای من افتاد؟ چرا همیشه اتفاقات بد برای من می افتد؟
- این اصلا عادلانه نیست. من همه زندگی ام را سخت کار کردم و حالا باید حافظه ام را از دست بدهم.
- من با حرف های پزشک اصلا موافق نیستم.
- ناراحتی و افسردگی: اصلا حالم خوب نیست. این همان زندگی نبود که من انتظارش را داشتم. حالا به خانواده ام چه بگویم؟ چگونه با این شرایط کنار بیایم؟ اصلا نمی دانم چه کاری باید انجام دهم
- ترس: یعنی همه چیز را فراموش خواهم کرد؟
- یعنی دیگر خانواده ام را به خاطر نخواهم آورد؟ اگر نتوانم دیگر در کنار خانواده ام زندگی کنم چه اتفاقی می افتد؟
- اگر آن ها کنارم نباشند چه کسی به من کمک می کند؟
- اینده من چگونه خواهد بود؟
- تسکین : کاش همه چیز فقط یک خواب ترسناک بود اما همه چیز واقعیت دارد. باید خودم را برای روبرو شدن با این مشکل آماده کنم. حداقل الان می دانم چه اتفاقی در حال رخ دادن است و چه گام هایی باید بردارم.
ممکن است همه این احساسات را داشته باشید یا تنها با چند مورد از ان ها دست و پنجه نرم کنید. هیچ ترتیبی برای بروز این احساسات وجود ندارد. در نهایت می توانید مشکلتان را بپذیرید و خودتان را برای مبارزه با آن آماده کنید.
دست و پنجه نرم کردن با آلزایمر و سایر انواع دمانس به استراتژی های خاصی نیاز دارد.
استراتژی های موجود برای سلامت عاطفی در آلزایمر:
نوشتن:
خیلی ها وقتی درباره احساسات و افکارشان چیزی می نویسند حالشان خوب می شود. این جا دقیقا همان جایی است که می توانید قلم را بردارید و هر احساسی که دارید بدون ترس از قضاوت شدن یا ناراحت کردن دیگران روی کاغذ بیاورید.
پشتیبانی و حمایت اجتماعی:
سعی کنید زمان تان را با دوستان و اعضای خانواده سپری کنید. در خانه ماندن شاید برایتان جذاب باشد یا بخواهید خودتان را از جمع دور کنید اما تعاملات اجتماعی و حمایتی که از عزیزانتان به دست می آورید برای بهبود شرایط تان بسیار مهم است.
به دوستان نزدیک و اعضای خانواده تان بگویید آلزایمر دارید و با چه نشانه هایی روبرو هستید. از کمک گرفتن از دیگران واهمه ای نداشته باشید.
دوستان و اعضای خانواده به شما کمک می کنند زندگی بهتری داشته باشید.
مشاوره:
اگر با استرس، افسردگی، اضطراب و سایر ناراحتی های روانشناختی دست و پنجه نرم می کنید حتما از یک روانشناس کمک بگیرید. آن ها به حرف های شما گوش می دهند، به شما کمک می کنند احساساتی که دارید را بروز دهید و با شرایط تان به درستی برخورد کنید.
مبارزه با مشکلات:
آلزایمر شرایطی است که در آن مشکلات زیادی برای افراد ایجاد می شود. همین مشکلات و صحبت های دیگران می تواند فرد را نا امید کند و از جمع دور سازد. خیلی ها هستند که بارها و بارها واژه دمانس را شنیده اند اما هیچ درکی از آن ندارند.
بهتر است درباره این بیماری اطلاعات بیشتری کسب کنید و ببینید چگونه می توانید بر مشکلات آن فائق آیید.
جمع آوری دانش و اطلاعات مورد نیاز:
همانطور که در بخش قبلی هم بیان کردیم باید درباره آلزایمر و سایر انواع دمانس اطلاعات بیشتری کسب کنید و ببینید درباره روند بیماری چه انتظاراتی می توانید داشته باشید. درک نشانه ها و درمان بیماری الزایمر به شما و عزیزانتان کمک می کند به شیوه مثبت تری با آن مبارزه کنید. پس با کسب اطلاعات بیشتر درباره بیماری از مشکلات موجود که ممکن است در مسیر زندگیتان ایجاد شود بکاهید.
گروه های حمایتی:
خیلی ها با پیوستن به گروه های حمایتی آنلاین یا محلی می توانند حس و حالشان را بهبود ببخشند.
این گروه ها برای افرادی که تازه با آلزایمر تشخیص داده شده اند طراحی و اختصاص یافته اند و می توانند به شما کمک کنند زندگی بهتری داشته باشید.
مراقبت روانشناختی و روانشناختی:
سلامت روانشناختی و معنوی تان را فراموش نکنید. دعا بخوانید، مدیتیشن کنید و کتاب هایی بخوانید که پر از شور و شوق زندگی هستند.
اگر شما بخشی از یک گروه حمایتی هستید از آن ها هم کمک بگیرید.
داروها و سایر درمان های غیر دارویی:
یک روانپزشک خوب پیدا کنید و در مورد گزینه های درمانی که برای آلزایمر و سایر انواع دمانس دارید صحبت نمایید.
این گزینه ها ممکن است دارویی یا غیر دارویی باشد. برخی از داروها هستند که روند پیشرفت بیماری را کند می کنند.
علاوه بر این استراتژی های غیر دارویی زیادی وجود دارد که می تواند مفید باشد.
رویکردهای تکمیلی و جایگزین:
همیشه درباره اینکه چه داروهای گیاهی یا طبیعی مصرف می کنید با پزشک تان صحبت نمایید.
در برخی از افراد رویکردهای تکمیلی و جایگزین می تواند در دمانس مفید باشد اما هماهنگ کردن این فعالیت ها با پزشک از بروز عوارض جانبی یا تداخلات دارویی پیشگیری می کند.
سوالات تان را بپرسید:
گاهی از اوقات بعد از اینکه خبر تشخیص بیماری تان را شنیدید ممکن است سوالات زیادی به ذهنتان خطور کند. باید این سوالات را از پزشک بپرسید و تا جایی که می توانید اطلاعات جمع کنید.
مثلا برای دفعه بعد که با پزشک قرار ملاقات دارید می توانید فهرستی از سوالات تان را بنویسید و همراه داشته باشید.
گزینه های مراقبتی که در آینده به آن نیاز دارید را در نظر بگیرید:
به سلامت کلی جسمتان اولویت بدهید:
منابع و خدماتی که در محل زندگیتان وجود دارد را بررسی کنید.
ببینید کسی هست که بتواند در منزل از شما پرستاری کند یا خیر.
تمرین کنید:
تمرینات فیزیکی می تواند شناخت تان را بهبود ببخشد و باعث بهبود شرایط افراد مبتلا به آلزایمر و دمانس گردد. از لحاظ فیزیکی فعال باشید. اینکار به شما کمک می کند عملکرد مغز و حافظه تان را بهبود ببخشید و در برابر افسردگی مصون بمانید.
تغذیه مناسبی داشته باشید:
علاوه بر این که به طور منظم ورزش می کنید به تغذیه تان هم توجه نمایید. برخی از غذاها می توانند شناخت و حافظه تان را بهبود ببخشند. پس باید مطمئن شوید رژیم غذایی سالمی اتخاذ می کنید.
گاهی از اوقات درست کردن و زمانبندی وعده های غذایی برایتان چالش برانگیز خواهد بود. پس سعی کنید از اپلیکیشن های موجود برای اینکار کمک بگیرید.
کل بدنتان را درمان کنید:
با اینکه آلزایمر بر روی مغز اثر می گذارد اما شما باید به سلامت کل بدنتان توجه داشته باشید. به عنوان مثال مطمئن شوید که بینایی و شنوایی تان به طور منظم مورد بررسی قرار می گیرد. نقص و مشکل در این نواحی می تواند بیشتر از قبل باعث سردرگمی تان شود.
همچنین ببینید زانوها و کمرتان به درستی کار می کند یا خیر. اگر مشکلی داشتید با پزشک مشورت کنید. این مسائل را نادیده نگیرید.
استراتژی هایی برای مستقل بودن:
نکات مربوط به حافظه:
از مواردی که به بهبود حافظه تان کمک می کنند استفاده کنید.
دستگاه های یادآور که استراتژی های تایید شده برای کمک به یادگیری و به خاطرسپاری اطلاعات هستند می توانند در افرادی که با آلزایمر یا سایر انواع دمانس دست و پنجه نرم می کنند هم مفید باشند. از این استراتژی های ساده هم بهره ببرید:
- برای هر روزتان برنامه ریزی کنید
- نام ها و رویدادهای خاص را روی کاغذ بنویسید.
- تماس های تلفنی را در دفترچه تان یادداشت کنید
- جعبه ها یا کشوها را برچسب گذاری کنید تا راحت تر وسایل را بیابید
- فهرستی از شماره تلفن افراد مهم داشته باشید.
برنامه های روتین:
داشتن برنامه روتین روزمره هم می تواند برایتان مفید باشد. برخی از تحقیقات انجام شده نشان می دهد داشتن برنامه روتین روزانه به شما کمک می کند در طولانی مدت مستقل تر باشید.
امنیت خانه:
بیشتر افرادی که با آلزایمر دست و پنجه نرم می کنند دوست دارند تا جایی که می توانند در خانه خودشان باشند.
پس سعی کنید روش های مختلفی برای امن کردن خانه تان یاد بگیرید.
اگر پیدا کردن دوزهای دارویی یا داروهای مختلف برایتان سخت شده است از یک جعبه دارو که روی آن دوز مدنظر و زمان مصرف نوشته شده است استفاده کنید.
فعال باشید:
همانطور که قبلا نیز بیان کردیم باید فعال باشید و با دیگران ارتباط برقرار کنید.
این فعالیت هم فیزیکی و هم ذهنی است. تا جایی که می توانید سرگرمی ها، تمایلات و روابط اجتماعی تان را متوقف نکنید. ذهنتان را به کمک بازی هایی همچون پازل، حدس کلمات و سایر موارد به چالش بکشید.
به دنبال کمک باشید:
گاهی از اوقات مبارزه کردن با آلزایمر کمی دشوار می شود.
در چنین شرایطی باید کمک بخواهید. اگر قبلا ادم مستقلی بودید و همه کارهایتان را خودتان انجام می دادید چنین موضوعی ممکن است برایتان دشوار باشد.
با اینحال باید به خاطر داشته باشید که کمک گرفتن به شما کمک می کند در طولانی مدت مستقل تر باشید.
خودتان را کنار نکشید:
بله در بیماری الزایمر ممکن است سرعت انجام وظایف و کارهای مختلف کمی کند شود.
شما که قبلا همه کارهایتان را به بهترین شکل ممکن انجام می دادید حالا باید بیشتر از قبل تلاش کنید.
بر روی مواردی تمرکز کنید که می توانید انجام دهید زیاد به خودتان سخت نگیرید.
انطباق خانواده با شرایط موجود:
تشخیص بیماری آلزایمر یا انواع دیگر دمانس می تواند اثر بدی بر روی اعضای خانواده داشته باشد.
اگرچه برخی ممکن است به این تشخیص شک کنند اما برخی هم هستند که درباره چنین تشخیصی شگفت زده می شوند.
وقتی می خواهید زندگیتان را با آلزایمر وفق دهید باید زمانی را برای آموزش و اطلاع رسانی به اعضای خانواده اختصاص دهید.
به آن ها بگویید الزایمر چیست، چه نشانه هایی دارد، چه تاثیری بر روی افراد دارد، دیگران چگونه می توانند به شما کمک کنند و چه انتظاری باید از پیشرفت بیماری داشته باشند.
برخی از خانواده ها هستند که کنار هم جمع می شوند تا اطلاعات بیشتری درباره دمانس به دست آورند.
برخی هم ترجیح می دهند در دنیای آنلاین به دنبال این اطلاعات بگردند. اینکه چنین اطلاعاتی چگونه به دست می اید مهم نیست.
نکته مهم این است که اعضای خانواده به چنین سطحی از آگاهی دست پیدا کنند. اعضای خانواده باید در کنار هم باشند و همگی درباره نشانه های دمانس آگاهی پیدا کنند.
