مقابله با ناراحتی از دست دادن حیوان خانگی

در مقاله غم از دست دادن حیوان خانگی ما همه چیز راجع به چگونه با مرگ حیوان خانگی کنار بیایم را شرح می دهیم .

طبیعی است که وقتی سگ محبوب، گربه یا حیوان خانگی دیگر شما جان خود را از دست بدهد، شما احساس غم و اندوه می‌کنید و ناراحت می‌شوید.

نکاتی که در این مطلب گردآوری شده است می‌تواند به شما در مقابله با ناراحتی فقدان حیوان خانگی کمک کند.

برای آشنایی با روند و راهکارهای مقابله با ناراحتی فقدان حیوانات خانگی در ادامه مطلب با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

چرا فقدان حیوان خانگی اینقدر ناراحت کننده است؟

بسیاری از ما عشق و پیوند شدید خود را با حیوانات خانگی خود به اشتراک می‌گذاریم.

برای ما، یک حیوان خانگی فقط “یک سگ” یا “فقط یک گربه” نیست، بلکه یک عضو محبوب خانواده ما است و باعث همراهی، سرگرمی ‌و شادی زندگی ما می‌شود.

حیوان خانگی می‌تواند  شما را فعال و اجتماعی نگه دارد، به شما در غلبه بر مشکلات و چالش‌ های زندگی کمک کند و حتی حس معنا یا هدف را ایجاد کند.

بنابراین، وقتی یک حیوان خانگی می‌میرد، طبیعی است که احساس غم و اندوهی مانند فقدان فرد عزیزی را داشته باشید.

درد فقدان غالباً ممکن است احساس درماندگی و انواع احساسات دردناک و دشوار را برانگیزد.

در حالی که برخی از افراد ممکن است عمق احساس شما نسبت به حیوان خانگی خود را درک نکنند، هرگز نباید احساس گناه یا شرمندگی بخاطر غم و اندوه فقدان دوست خود داشته باشید.

در حالی که همه ما به طور متفاوتی به فقدان عزیزی پاسخ می‌دهیم، سطح ناراحتی که شما تجربه می‌کنید اغلب به عواملی مانند سن و شخصیت شما، سن حیوان خانگی  و شرایط مرگ آن بستگی دارد.

به طور کلی، هرچه حیوان خانگی شما برای شما مهمتر باشد، احساس ناراحتی بیشتری خواهید کرد.

نقشی که حیوان در زندگی شما ایفا کرده است نیز می‌تواند تأثیر داشته باشد.

به عنوان مثال، اگر حیوان خانگی شما یک سگ کارگر، یک حیوان خدماتی یا یک حیوان درمانی بود، نه تنها بخاطر فقدان همراه خود ناراحت خواهید شد بلکه فقدان یک همکار، حس استقلال یا حمایت عاطفی نیز به ناراحتی شما اضافه خواهد کرد.

اگر تنها زندگی می‌کردید و حیوان خانگی تنها همراه شما بود، کنار آمدن با فقدان او می‌تواند حتی سخت تر باشد.

و اگر نتوانستید از پس هزینه‌های یک دامپزشکی گران قیمت برای طولانی تر شدن زندگی حیوان خانگی خود برآیید، حتی ممکن است احساس گناه عمیق کنید.

در حالی که تجربه فقدان بخشی اجتناب ناپذیر از داشتن حیوان خانگی است، روش‌های سالم برای مقابله با درد و نارحتی وجود دارد، با اندوه خود کنار بیایید.

شاید حتی در زمان مناسبی، درهای قلب خود را به یک حیوان دیگر باز کنید.

روند اندوه بعد از فوت حیوان خانگی

ناراحتی تجربه‌ای کاملاً فردی است.

برخی از افراد متوجه می‌شوند که غم و اندوه به دنبال مرگ حیوان خانگی چند مرحله ای اتفاق می‌افتد، به طوری که احساسات مختلفی از قبیل انکار، عصبانیت، گناه، افسردگی و در نهایت پذیرش و حل مسئله را تجربه می‌کنند.

برای برخی دیگر غم و اندوه‌شان به صورت چرخه ای است، موج می‌زند، یا یک سری پستی و بلندی دارد.

احتمالاً در آغاز عمیق تر خواهد بود و با گذشت زمان به تدریج کوتاهتر شده و شدت آن کمتر می‌شود.

حتی سالها پس از فقدان حیوانتان، یک چشم، صدا یا یک سالگرد خاص می‌تواند خاطرات را برانگیزد که باعث احساس غم و اندوه شدید شما شود.

• روند اندوه بتدریج اتفاق می‌افتد.

هیچ برنامه زمانی “عادی” برای غم و اندوه وجود ندارد.

برخی از افراد طی هفته‌ها یا ماه‌ها شروع به احساس بهتری می‌کنند.

برای برخی دیگر، روند ناراحتی سالها ادامه دارد.

سعی کنید که صبور باشید و اجازه دهید این روند به طور طبیعی طی شود.

• احساس غم، شوکه شدن یا تنهایی واکنش‌هایی طبیعی برای فقدان حیوان خانگی محبوب است.

نمایش این احساسات به این معنی نیست که شما ضعیف هستید یا  تعادل احساسات خود را از دست داده‌ اید.

این بدان معناست که شما به دلیل فقدان حیوانی که دوستش داشتید، عزادار هستید، بنابراین نباید شرمنده شوید.

• تلاش برای نادیده گرفتن درد شما یا جلوگیری از ابراز، در طولانی مدت باعث بدتر شدن آن خواهد شد.

برای بهبودی واقعی، لازم است که با اندوه خود روبرو شوید و به طور فعال با آن مقابله کنید.

با ابراز غم و اندوه خود، نسبت به اینکه احساسات خود را پنهان کنید به زمان کمتری برای بهبودی نیاز خواهید داشت.

در مورد احساسات خود بنویسید و در مورد آنها با کسانی صحبت کنید که برای فقدان عزیز شما دلسوزی می‌کنند.

مقابله با ناراحتی فقدان حیوان خانگی

غم و اندوه پاسخ عادی و طبیعی مرگ است.

مانند غم فقدان دوستان و عزیزان‌مان، ناراحتی فقدان حیوان خانگی نیز فقط با گذشت زمان قابل حل است.

اما روشهای سالمی ‌برای مقابله با درد وجود دارد. در ادامه به آنها می‌پردازیم.

• به کسی اجازه ندهید که به شما بگوید الان باید چه احساسی داشته باشید.

 غم و نارحتی شما مسئله‌ای شخصی است و هیچ کس دیگر نمی‌تواند به شما بگوید چه زمانی و چقدر ناراحت شوید یا از ناراحتی خود فرار کنید.

به خودتان اجازه دهید هر چیزی را که دوست دارید بدون خجالت و قضاوت احساس کنید.

اشکالی ندارد که عصبانی شوید، گریه کنید یا گریه نکنید.

همچنین خندیدن، پیدا کردن لحظات شادی و رها شدن از غم در صورت آماده بودن اشکالی ندارد.

• با افراد دیگری که حیوانات خانگی خود را از دست داده‌اند، ارتباط برقرار کنید.

پیام‌‎های آنلاین، انجمن فقدان حیوان خانگی و گروههای پشتیبانی فقدان حیوانات خانگی را ببینید و چک کنید.

اگر دوستان و اعضای خانواده خود در مورد فقدان حیوان خانگی دلسوز نیستند، شخص دیگری را پیدا کنید.

اغلب، فرد دیگری که فقدان حیوان خانگی مورد علاقه خود را تجربه کرده است حال و احوال شما را بهتر درک می‌کند.

• آیین‌های مذهبی می‌توانند به بهبودی کمک کنند.

مراسم تشییع جنازه می‌تواند به شما و اعضای خانواده کمک کند تا احساسات خود را آشکارا ابراز کنید.

از افرادی که فکر می‌کنند برگزاری مراسم تشییع جنازه برای حیوان خانگی کار مسخره و نادرست است، نادیده بگیرید و آنچه را که از نظر خودتان درست است انجام دهید.

• میراث ایجاد کنید.

تهیه یک یادواره مانند کاشت درخت به یاد حیوان خانگی، تدوین آلبوم عکس یا دفتر نقاشی، یا در غیر این صورت به اشتراک گذاشتن خاطرات‌ خوبتان با حیوان خانگی خود، می‌تواند میراثی را برای تجلیل از زندگی همراه با دوست و رفیق‌تان ایجاد کند.

به یاد داشتن سرگرمی ‌و عشقی که با حیوان خانگی خود به اشتراک گذاشتید می‌تواند به شما کمک کند تا از افسردگی رها شوید.

• مراقب خودتان باشید.

استرس فقدان حیوان خانگی می‌تواند به سرعت ذخایر انرژی و عاطفی شما را از بین ببرد.

مراقبت از نیازهای جسمی ‌و عاطفی‌تان به شما کمک می‌کند تا این زمان دشوار را پشت سر بگذارید.

با افرادی که به شما اهمیت می‌دهند رو در رو (در صورت امکان) وقت بگذرانید، رژیم غذایی سالم داشته باشید، بخوابید و به طور مرتب ورزش کنید تا اندورفین‌ها آزاد شوند و به تقویت روحیه شما کمک کنند.

• اگر حیوانات خانگی دیگری دارید، سعی کنید روال عادی خود را حفظ کنید.

حیوانات خانگی زنده نیز می‌توانند هنگام فوت حیوان دیگر حس فقدان را تجربه کنند و یا ممکن است از غم و ناراحتی شما ناراحت شوند.

حفظ روال روزمره آنها، یا حتی افزایش زمان ورزش و بازی با آنها، نه تنها به نفع حیوانات اهلی زنده است، بلکه می‌تواند به افزایش روحیه و تسکین ناراحتی شما نیز کمک کند.

• در صورت نیاز از روانشناس کمک بخواهید.

اگر ناراحتی شما پایدار است و در زندگی‌تان اختلال ایجاد می‌کند، پزشک یا یک متخصص بهداشت روان یا روانشناس می‌تواند حالات شما را برای وجود بیماری افسردگی ارزیابی کند.

برخورد با مشکل فقدان حیوان خانگی هنگامی‌ که دیگران شما را درک نمی‌کنند

یکی از جنبه‌هایی که می‌تواند غم و اندوه فقدان حیوان خانگی را بسیار دشوار کند این است که فقدان حیوان خانگی توسط همه مورد درک نیست.

برخی از دوستان و خانواده ممکن است بگویند، “چه شده مگه؟ او فقط یک حیوان خانگی بود! “

برخی تصور می‌کنند که فقدان حیوان خانگی به اندازه فوت انسان ضرر ندارد، یا اینکه ناراحتی برای یک حیوان به نوعی نادرست است.

آنها ممکن است درک نکنند، زیرا آنها حیوان خانگی ندارند و یا قادر به قدردانی از همراهی و عشقی که یک حیوان خانگی می‌تواند بدهد نیستند.

• با دیگران بحث نکنید که آیا ناراحتی شما درست است یا خیر.
• این واقعیت را بپذیرید که بهترین حمایت کننده‌ غم و ناراحتی شما ممکن است از خارج از حلقه معمول دوستان و اعضای خانواده شما باشد.
• به دنبال کسانی باشید که حیوانات خانگی خود را گم کرده اند یا از دست داده‌اند. کسانی که می‌توانند ضرر و زیان شما را بفهمند و ممکن است راهکارهای عبور از روند اندوه را به شما ارائه دهند.

نکاتی برای سالمندانی که از مرگ حیوان خانگی ناراحت هستند

با افزایش سن، تعداد فزاینده ای از تغییرات عمده زندگی، از جمله فقدان دوستان عزیز، اعضای خانواده و حیوانات خانگی را تجربه می‌کنیم.

مرگ یک حیوان خانگی حتی سالمندان بازنشسته می‌تواند سخت تر از بزرگسالان جوان را تحت تأثیر قرار دهد.

چراکه بزرگسالان ممکن است بتوانند با خانواده نزدیک تسکین یابند و یا با روال کاری و شغلی ذهن خود را منحرف کنند.

اگر شما فرد مسنی هستید که به تنهایی زندگی می‌کنید، احتمالاً حیوان خانگی شما تنها همراه شما بوده است و مراقبت از این حیوان احساس هدف و ارزش را برای شما فراهم می‌کرده است.

• با دوستان‌تان در ارتباط باشید.

حیوانات خانگی، به ویژه سگ‌ها می‌توانند به افراد سالخورده کمک کنند تا افراد جدیدی را پیدا کنند یا در هنگام پیاده روی در پارک با سگها، به طور مرتب با دوستان و همسایگان ارتباط برقرار کنند.

با فقدان حیوان خانگی، نباید روزهای خود را تنها بگذارنید.

سعی کنید هر روز حداقل با یک نفر وقت خود را سپری کنید.

تماس منظم چهره به چهره به شما کمک می‌کند تا افسردگی را کنار بکشید و مثبت بمانید.

با یک دوست یا همسایه قدیمی ‌برای خوردن ناهار تماس بگیرید.

• سرزندگی خود را با ورزش تقویت کنید.

حیوانات خانگی به بسیاری از افراد مسن کمک می‌کنند تا فعال و بازیگوش باشند.

این موضوع می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کرده و انرژی شما را افزایش دهد.

مهم است که بعد از فوت حیوان خانگی خود، سطح فعالیت خود را حفظ کنید.

قبل از شروع برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید و سپس فعالیتی را که از آن لذت می‌برید پیدا کنید.

ورزش در یک رشته مانند تنیس یا گلف، یا یوگا یا کلاس شنا می‌تواند به شما در ارتباط داشتن با دیگران کمک کند.

• سعی کنید معنی و شادی جدیدی در زندگی پیدا کنید.

مراقبت از حیوان خانگی قبلاً وقت شما را اشغال کرده و روحیه و خوش بینی شما را تقویت کرده است.

سعی کنید آن زمان را به صورت داوطلبانه، برای یک سرگرمی ‌که مدتها مورد غفلت قرار گرفته است، صرف کنید.

به دوستان، گروه‌های نجات یا پناهگاه‌های بی خانمان که از حیوانات مراقبت می‌کنند کمک کنید.

یا حتی با گرفتن حیوان خانگی دیگر در زمان مناسب، جای خالی حیوان قبلی خود را پر کنید.

کمک به کودکان برای غم و ناراحتی فقدان حیوان خانگی

فقدان حیوان خانگی ممکن است اولین تجربه مرگ برای فرزند شما باشد.

همچنین اولین فرصت شما برای آموزش مقابله با اندوه و دردی است که به ناچار با شادی دوست داشتن یک موجود زنده دیگر همراه است.

فقدان حیوان خانگی می‌تواند یک تجربه آسیب زا برای هر کودکی باشد.

بسیاری از بچه‌ها حیوانات خانگی را بسیار عمیق دوست دارند و بعضی از آنها حتی وقتی حیوان خانگی در آن اطرافشان نباشد، کم حوصله و بهانه گیر می‌شوند.

پس از فوت سگ یا گربه، فرزندتان ممکن است احساس عصبانیت کند و خود یا شما را به خاطر مرگ حیوان خانگی سرزنش کند.

کودک ممکن است از اینکه سایر افراد یا حیواناتی که دوستشان دارند نیز ممکن است آنها را ترک کنند احساس ترس کند.

نحوه رسیدگی به روند غم و ناراحتی می‌تواند تعیین کند که آیا این تجربه تأثیر مثبت یا منفی بر رشد شخصی فرزند شما خواهد داشت؟

برخی والدین احساس می‌کنند باید با صحبت نکردن در مورد مرگ حیوان خانگی، یا با صادق نبودن نسبت به آنچه اتفاق افتاده است، سعی کنند فرزندان خود را از غم فقدان حیوان خانگی محافظت کنند.

تظاهر به اینکه حیوان فرار کرده است، یا به عنوان مثال “به خواب رفته است”، می‌تواند کودک را گیج کرده و وقتی که در نهایت حقیقت را فهمید، احساس سرخوردگی، ترس و خیانت کند.

بهتر است با فرزندانتان صادق باشید و به آنها فرصت دهید تا به روش خود غمگین شوند.

• به فرزندتان اجازه دهید ببیند که شما برای فقدان حیوان خانگی ابراز ناراحتی می‌کنید.

اگر شما همان احساس فقدان که فرزندتان دارد، تجربه نکردید، به غم و ناراحتی او احترام بگذارید و به اجازه دهید احساسات خود را آشکارا ابراز کند، بدون اینکه احساس شرم و گناه کند.

کودکان باید احساس غرور کنند که اینقدر دلسوزند و اینقدر نسبت به حیوانات خود حساس و مهربان هستند.

• به فرزند خود اطمینان دهید که آنها مسئول مرگ حیوان خانگی نبودند.

مرگ حیوان خانگی می‌تواند سؤالات و ترس‌های زیادی را در کودک ایجاد کند.

شاید لازم باشد فرزند خود را اطمینان دهید که شما همیشه در کنار آنها خواهید بود.

صحبت در مورد همه احساسات و نگرانی‌های آنها مهم است.

• کودک خود را در روند مرگ درگیر کنید.

اگر شما مرگ آسان (اگر به هر دلیلی مریض بود و مردن او بهتر از زجر کشیدنش بود) را برای حیوان خانگی خود انتخاب کرده اید، با فرزند خود صادق باشید.

توضیح دهید که چرا مجبور به این انتخاب بودید و به کودک فرصت دهید که اوقات خاصی را با حیوان خانگی بگذراند و به روش خود از او خداحافظی کند.

• در صورت امکان، به کودک فرصت دهید تا یادبودی را برای حیوان خانگی را تهیه کند.

به عنوان مثال، این یادبود می‌تواند یک عکس خاص باشد، یا یک گچی از چاپ پنجه حیوان.

• به کودک اجازه دهید در صورت تمایل در هر مراسم شرکت کند.

برگزاری مراسم تشییع جنازه یا ایجاد یک یادبود برای حیوان خانگی می‌تواند به کودک شما کمک کند تا احساسات خود را با صراحت بیان کند و به تسکین ناراحتی او کمک کند.

• قبل از اینکه فرصتی برای رفع غم و اندوه فقدان حیوان بدهید، عجله نکنید و سعی نکنید که کودک را با “حیوان خانگی جایگزین” تسکین دهید.

ممکن است فرزند شما احساس بی اعتمادی کند، یا ناخودآگاه این کار شما شاید به این معنی باشد که احساس غم و اندوه در هنگام مرگ را، می‌توان با خرید یک جایگزین دیگر برطرف کرد.

تصمیم گیری برای مرگ آسان حیوان خانگی

تصمیم گیری برای مرگ حیوان خود یکی از دشوارترین تصمیمی‌است که تا به حال برای حیوان خانگی خود اتخاذ خواهید کرد.

با این حال، به عنوان یک صاحب حیوان خانگی دوست داشتنی، ممکن است زمان آن فرا رسد که شما نیاز به کمک به حیوان خانگی خود داشته باشید تا با کمک دامپزشک خود، از زندگی به مرگ انتقال یابد و این کار تا جایی که ممکن است بدون دردسر و آرام باشد.

دانستن اینکه وقت آن رسیده که حیوان خانگی‌تان بمیرد

مرگ آسان (Euthanasia) برای حیوان خانگی محبوب یک تصمیم بسیار شخصی است و معمولاً پس از تشخیص بیماری نهایی و با آگاهی از این که حیوان دچار رنج می‌شود، گرفته می‌شود.

انتخاب شما برای حیوان خانگی شما باید با مراقبت و عشقی که نسبت به حیوان احساس می‌کنید، انجام شود. موارد مهمی ‌که باید در نظر بگیرید شامل موارد زیر است:

• سطح فعالیت. آیا حیوان خانگی شما هنوز از فعالیتهای دوست داشتنی قبلی لذت می‌برد یا اصلاً قادر به فعال بودن هست؟
• پاسخ به مراقبت و محبت. آیا حیوان خانگی شما هنوز هم به همان روشهای معمول  به عشق و مراقبت پاسخ می دهد؟
• مقدار درد و رنج. آیا حیوان خانگی شما درد و رنجی را تجربه می‌کند که از هرگونه لذت و خوشی در زندگی بیشتر است؟
• بیماری نهایی یا آسیب جدی. آیا بیماری یا آسیب دیدگی حیوان خانگی شما را از زندگی ممنوع کرده است؟ آیا حیوان خانگی شما در اثر آسیب یا بیماری با مرگ خاصی روبرو است؟
• احساسات خانواده شما. آیا خانواده شما در تصمیم گیری متفق القول هستند؟ اگر اینگونه نباشد و هنوز احساس می‌کنید مرگ بهترین تصمیم برای حیوان خانگی شماست، آیا می‌توانید با تصمیمی ‌که باید اتخاذ کنید زندگی کنید؟

اگر تصمیم می‌گیرید که پایان دادن به رنج به نفع حیوان خانگی شما است، وقت خود را صرف کنید تا روشی را که برای شما، حیوان خانگی و خانواده تان آرامش بخش ترین باشد را پیدا کنید.

به منظور خداحافظی، ممکن است بخواهید یک روز آخر در خانه با حیوان خانگی یا دیداری از حیوان خانگی در بیمارستان حیوانات داشته باشید.

شما همچنین می‌توانید در دوران اتانازی (مرگ آسان) حیوان خانگی خود حضور داشته باشید، یا از قبل خداحافظی کنید و در اتاق انتظار دامپزشکی یا در خانه بمانید.

این یک تصمیم فردی برای هر یک از اعضای خانواده است.

وقتی حیوان خانگی‌تان را در خواب همیشگی فرو بردید چه انتظاری دارید؟

طبق اعلام انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا، اتانازی برای حیوان خانگی اغلب با تزریق یک داروی محرک مرگ حاصل می‌شود.

دامپزشک ممکن است برای آرامش حیوان خانگی شما ابتدا از یک دستگاه آرامبخش استفاده کند.

به دنبال تزریق داروی اتانازی، حیوان خانگی شما بلافاصله بیهوش می‌شود. مرگ سریع و بدون درد است.

حیوان خانگی شما ممکن است پس از دادن دارو چندین بار پاهای خود را حرکت داده و یا نفس عمیق بکشد، اما اینها رفلکس هستند و به این معنی نیستند که حیوان خانگی شما درد دارد یا رنج می‌برد.

چگونه مرگ آسان حیوان خانگی را به فرزنتان توضیح دهید؟

با صداقت برای خود توضیح دهید و با این موضوع که  حیوان خانگی شما بیمار است و رنج می‌کشد، شروع کنید و در ادامه توضیح دهید که این توانایی را دارید که آن درد و رنج را به روشی بسیار انسانی و ملایم به پایان برسانید.

تزریق یک فرایند بسیار صلح آمیز و بدون درد برای حیوان خانگی شما است.

بعضی اوقات، وقتی شما واقعاً حیوان خانگی را دوست دارید، باید این نوع تصمیمات دشوار را برای نجات حیوان از درد و رنج بیشتر بگیرید.

• کودکان تمایل دارند از نحوه واکنش والدینشان تقلید کنند. اگر دارای هیجان شدید باشید یا احساس کردید که این تصمیم نادرست است، احتمالاً فرزند شما به روشی مشابه شما واکنش نشان خواهد داد. اگر غمگین هستید و به طور سالم با آن غم و اندوه مقابله کنید، فرزند شما رفتار شما را دنبال خواهد کرد.
• تا زمانی که حیوان خانگی محبوب خود را به دلایل مناسب برای همیشه بخوابانید، به فرزندان خود بگویید که طبیعتاً احساس ناراحتی می کنند، اما نیازی به احساس گناه نیست. شما باید احساس غم کنید و فرزندانتان می‌توانند غم را احساس کنند، اما گناه را با ناراحتی اشتباه نگیرید. ناراحتی احساسی سالم است، و دیگری احساس سنگینی است.

گرفتن یک سگ یا گربه دیگر پس از فقدان حیوان خانگی

دلایل شگفت انگیز بسیاری وجود دارد که یک بار دیگر زندگی خود را با یک حیوان همراه به اشتراک بگذارید، اما تصمیم این که چه زمانی باید انجام شود یک امر بسیار شخصی و سلیقه‌ای است.

ممکن است با عجله به پر کردن خلاء به جا مانده از مرگ حیوان خانگی خود وسوسه شوید و بلافاصله یک حیوان خانگی دیگری بخرید.

در بیشتر موارد، بهتر است ابتدا برای حیوان خانگی قدیمی‌ سوگواری کنید و صبر کنید تا زمانی که از نظر عاطفی آماده باشید تا قلب و خانه خود را برای حیوانی جدید باز کنید.

ممکن است بخواهید به طور داوطلبانه در یک پناهگاه یا گروه نجات شروع به کار کنید.

گذراندن وقت با مراقبت از حیوانات اهلی نه تنها برای حیوانات عالی است، بلکه می‌تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا شما آماده تهیه یک حیوان خانگی جدید هستید.

برای برخی از سالمندان بازنشسته که به تنهایی زندگی می‌کنند ممکن است نظم زندگی بدون حیوان خانگی دشوار باشد.

اگر مراقبت از یک حیوان احساس هدفمندی و ارزشمندی و همچنین همراهی را برای شما فراهم کرده است، ممکن است بخواهید در مراحل اولیه تصمیم به آوردن حیوان خانگی دیگری بگیرید.

البته سالمندان نیز هنگام تصمیم گیری در مورد حیوان خانگی جدید، باید سلامت و امید به زندگی خود را در نظر بگیرند.

باز هم، داوطلب شدن برای کمک به حیوانات خانگی نیازمند می‌تواند راهی مناسب باشد برای اینکه به درستی تصمیم بگیرید آیا آماده پذیرش یک حیوان خانگی هستید یا خیر.

منبع: helpguide