عصبانیت احساسی طبیعی و سالم است.
اما خیلی از بچه‌ها تلاش می‌کنند تا تفاوت‌های بین احساس عصبانیت و رفتار پرخاشگرانه را درک کنند.
وقتی بچه‌ها نمی‌دانند چگونه با احساسات خود کنار بیایند، ناامیدی و عصبانیت می‌تواند به سرعت تبدیل به سرکشی، بی احترامی، پرخاشگری و کج خلقی شود.
به کودک خود کمک کنید تا روش‌های سالم کنار آمدن با احساس عصبانیت و کنترل خشم را یاد بگیرد.
برای آشنایی با استراتژی‌های کنترل خشم کودکان در ادامه مطلب با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
اگر پرخاشگری دوران کودکی مانند دعوا، تف و آزار و اذیت کنترل نشود، می‌تواند منجر به مشکلات اضافی شود.
به عنوان مثال، عصبانیت و پرخاشگری با مشکلات تحصیلی، طرد شدن از سوی همسالان و سلامتی روانی ضعیف در بزرگسالی مرتبط است. برای بررسی رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان می توانید آزمون زیر برای کودکانتان انجام دهید:
اگر کودکانی دارید که با ایجاد تعادل در مزاج خود مشکل دارند، از این پنج استراتژی برای آموزش مهارت‌های کنترل خشم استفاده کنید.
-
بین احساسات و رفتار تفاوت قائل شوید
به کودکان بیاموزید که احساسات خود را بشناسند، آنها می‌توانند احساس خشم، ناامیدی و یاس را به زبان بیاورند. سعی کنید به آنها بگویید: “شاید احساس عصبانیت بکنند، اما خشونت و زدن در حین عصبانیت درست نیست.”
به آنها کمک کنید تا وقتی احساس عصبانیت می‌کنند رفتارهای خود کنترل کنند.
بعضی اوقات، رفتار پرخاشگرانه از احساسات ناخوشایند مختلف، مانند غم و ناراحتی یا خجالت ناشی می‌شود. بنابراین به کودکان کمک کنید تا دلیل عصبانیت خود را کشف کنند.
شاید فرزند شما از لغو تاریخ بازی فوتبالی ناراحت باشد، اما با عصبانیت به همه چیز پاسخ می‌دهد، چرا که این رفتار راحت تر است یا با این کار صدمه ای که احساس می‌کنند را می‌پوشاند.
اغلب و به مرور زمان، صحبت کردن در مورد احساسات به بچه‌ها کمک می‌کند تا احساساتشان را بهتر بشناسند و تشخیص دهند.
-
نمونه‌هایی از مهارت‌های کنترل خشم مناسب
بهترین روش برای آموزش نحوه کنار آمدن با خشم به کودکان، نشان دادن نحوه برخورد با احساسات خود در زمان احساس عصبانیت است. (می توانید برای راهکارهای بیشتر درباره احساسات و نحوه کنترل آنها به کودکان به این مقاله مراجعه کنید)
وقتی بچه‌ها عصبانیت شما را تماشا می‌کنند، احتمالاً همان کاری را که شما موقع عصبانیت انجام می‌دهید را تکرار می‌کنند. اما اگر ببینند شما با احساسی بهتر و نرم تر با احساسات خود کنار می‌آیید، آنها نیز این کار را انجام می‌دهند.
اگرچه محافظت از کودکان در برابر بیشتر مشکلات بزرگسالان مهم است، اما نشان دادن چگونگی کنترل عصبانیت مفید است. به زمانهایی که احساس عصبانیت و ناامیدی می‌کنید اشاره کنید تا کودک شما درک کند که بزرگترها هم گاهی اوقات عصبانی می‌شوند.
مثلاً بهتر است بگوییم: “من عصبانی هستم که ماشین جلویی نایستاد تا اجازه دهد آن بچه‌ها از خیابان عبور کنند. اما در عوض من می‌خواهم ماشین را متوقف کنم تا آنها بتوانند با خیال راحت عبور کنند. ”
به زبان آوردن احساسات خود به کودکان می‌آموزد که درباره احساسات خود صحبت کنند.
همچنین، وقتی خونسردی خود را در مقابل کودکانتان از دست می‌دهید، مسئولیت رفتار خود را بر عهده بگیرید.
عذرخواهی کنید و درمورد آنچه باید به جای این رفتار انجام می‌دادید، بحث کنید.
بگویید، “متاسفم که مجبور شدید ببینید امروز که عصبانی شدم داد زدم. من باید وقتی عصبانی بودم، به جای بلند کردن صدا و داد زدن، از محیط دور می‌شدم و به پیاده روی می‌رفتم تا آرام شوم. »
-
قوانینی برای عصبانی شدن تعیین کنید
بیشتر خانواده‌ها در مورد اینکه چه رفتاری در زمان عصبانیت قابل قبول است و چه رفتاری نیست، قوانین غیررسمی خانوادگی دارند.
در بعضی از خانواده‌ها کوبیدن در یا بلند کردن صدا بد تلقی نمی‌شود، در حالی که خانواده‌های دیگر تحمل کمتری نسبت به چنین رفتارهایی دارند. شما می‌توانید قوانین خانگی ایجاد کنید تا انتظارات شما را از اعضای خانواده‌تان مشخص کند.
قوانین کنترل خشم باید با حفظ رفتار محترمانه نسبت به دیگران باشد.
در این قوانین به محدوده‌های مانند پرخاشگری جسمی، داد زدن و تخریب وسایل‌ها اشاره کنید تا فرزندانتان درک کنند که وقتی عصبانی هستند نمی‌توانند چیزی را پرت کنند، وسایلی را بشکنند، یا به هیچ کس کلامی یا جسمی صدمه بزنند.
می توانید از ابزار خودتنظیمی و خودکنترلی در کودکان استفاده کنید.
-
مهارت‌های مقابله سالم را آموزش دهید
کودکان باید راه‌های مناسب برای مقابله با خشم خود را بدانند. به جای اینکه به شما گفته شود، ” برادرت را کتک نزن”، توضیح دهید که وقتی احساس بدی دارند چه کارهایی برای کنترل خشم می‌توانند انجام دهند. بگویید:
“دفعه دیگر، از کلمات برای صحبت کردن استفاده کن” یا “وقتی عصبانی شدی از آن موقعیت دور شو”.
همچنین می‌توانید برای کمک به کودک در شناسایی راهکارهایی که می‌توانند مفید باشند از او بپرسید، “به جای کتک زدن چه کاری می‌توانستی انجام دهی؟”.
همچنین می‌توانید یک کیت آرامش ایجاد کنید که در صورت ناراحتی از آنها استفاده شود.
بدین ترتیب که جعبه ای را با وسایلی مانند کتاب رنگ آمیزی و مداد رنگی، لوسیون خوشبو یا موسیقی آرامش بخش پر کنید که می‌تواند به کودکان کمک کند تا آرام شوند.
درگیر کردن حواس آنها می‌تواند به آرامش ذهن و بدن آنها کمک کند.
از وقت استراحت به عنوان ابزاری برای کمک به کودک در آرامش استفاده کنید.
به آنها بیاموزید که قبل از اینکه دچار مشکل شوند می‌توانند صحبت خود را کات کنند و از آن مکان دور شوند.
دور شدن از موقعیت و چند دقیقه زمان برای آرام شدن می‌تواند برای بچه‌های مستعد خشم واقعاً مفید باشد.
همچنین مهارت‌های حل مسئله را آموزش دهید تا کودکان یاد بگیرند تشخیص دهند که می‌توانند بدون توسل به پرخاشگری مشکلات را حل کنند. درباره راه‌های حل صلح آمیز حل مسئله صحبت کنید.
-
در صورت لزوم کودکان را از پیامدهای پرخاشگری آگاه کنید
به فرزندان خود وقتی از قوانین خشم پیروی می‌کنند جایزه بدهید و وقتی قوانین را زیر پا می‌گذارند تنبیه کنید.
پیامدهای مثبت، مانند سیستم پاداش یا جایزه نقدی، می‌تواند کودک را تحریک کند تا وقتی که ناراحت است از مهارت‌های کنترل خشم استفاده کند.
اگر کودک شما عصبانی شد، تنبیه‌های فوری را دنبال کنید. تنبیه‌های مؤثر می‌تواند شامل دور شدن از موقعیت، از دست دادن مزایا یا جبران کردن اشتباه با انجام کارهای اضافی یا قرض دادن اسباب بازی به کسی که هدف پرخاشگری آنها باشد.
کلام آخر
گاهی تلاش کردن بچه‌ها برای کنترل خشم خود طبیعی است. اما با راهنمایی شما مهارت‌های کودک باید بهبود یابد. وقتی بچه‌ها تلاش می‌کنند تا عصبانیت خود را تحت کنترل بگیرند و به نظر می‌رسد مشکل عصبانیت آنها هر روز رو به وخامت است، جستجوی کمک حرفه ای مهم است. رواندرمانگر مخصوص کودکان می‌تواند مشکلات اساسی سلامتی روان را تشخیص داده و در ایجاد برنامه مدیریت رفتار کمک کند.
منبع: verywellfamily
