برخی از نوجوانان از مراجعه به مشاور و روانشناس برای صحبت در مورد مشکلات روجی و روانی خود خوشحال می‌شوند.
آنها از گفتگو با یک بزرگسال عینی که می‌تواند در برخی از مشکلات به آنها کمک کند لذت می‌برند.
اما همه نوجوانان اینطور نیستند و متقاعد کردن یک نوجوان بی میل و مخالف برای مراجغه به مشاوره می‌تواند همانند نبردی سخت باشند.
برای آشنایی با راهکارهای راضی کردن نوجوانان برای مراجعه به مشاوره در ادامه مطلب با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
تجربه عدم رضایت نوجوان برای مراجعه به مشاوره ممکن است والدین را وادار به سؤالاتی از این قبیل کند، آیا باید فرزندم را مجبور کنم که به درمانگر مراجعه کند؟
آیا می‌توانم فرزندم را تشویق کنم یا به او جایزه بدم بدهم تا این کار را انجام دهد؟
اگر نرفت آیا باید از ایده درمان صرف نظر کنم؟
اگر مشکوک هستید که نوجوان شما دارای مشکل سلامتی روانی مانند اختلالات رفتاری یا مشکل مصرف مواد است، آشنایی با علائم و البته درمان مؤثر مهم است. می توانید با انجام برخی آزمون ها به این مهم پی ببرید.
چندین کار وجود دارد که می‌توانید برای کمک به نوجوان خود برای دریافت درمان مورد نیاز کمک کنید.
آیا باید نوجوان خود را به مراجعه به مشاوره و دریافت درمان مجبور کنید؟
نوجوانی که احساس می‌کند مجبور به درمان است، انگیزه تغییر ندارد.
بنابراین حتی اگر بتوانید او را برای مراجعه به مشاوره و جلسات مطب بکشانید، به احتمال زیاد در مورد مشکلاتشان به روشی واقعی و مفید صحبت نخواهند کرد.
گاهی اوقات، یک درمانگر ماهر می‌تواند پس از چند جلسه به نوجوان کمک کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشد و گاهی، نوجوانی که به شما می‌گوید از درمان متنفر است یا اینکه به کمک احتیاج ندارد ممکن است وقتی تا مطب رفت صریح و راحت با یک درمانگر صحبت کند.
شاید نوجوان شما دوست نداشته باشد که شما بدانید، آنها در واقع درمان را دوست دارند.
البته ممکن است مواردی پیش بیاید که نوجوان شما بدون توجه به موافقت خود به کمک احتیاج داشته باشد.
موضوع را با نوجوان چطور مطرح کنیم؟
اگر فکر می‌کنید فرزندتان به مشاوره نیاز دارد، نحوه طرح موضوع بسیار مهم است.
در واقع اولین مکالمه ای که می‌کنید زمینه ساز نگرش نوجوان شما در مورد درمان خواهد بود.
شایع است که نوجوانان از مشکلات خود خجالت می‌کشند و اعتراف به نیاز به کمک برایشان سخت است.
بنابراین بهتر است که از پیش کشیدن به طور مستقیم یا غیرمستقیم مواردی که باعث احساس شرم آنها می‌شود خودداری کنید.
تصور نکنید که فرزندتان دیوانه است یا اینکه آنقدر عاقل نیست که بتواند انتخاب‌های خوبی انجام دهد.
به جای این نوع فرضیه‌های منفی، افکارتان را با او به اشتراک بگذارید که چرا فکر می‌کنید مشاوره لازم است و به چه اندازه‌ای می‌تواند مفید باشد.
از نوجوانتان نظرش را بپرسید و به نظرات او با جان و دل گوش دهید.
می‌توانید از جملات این چنین استفاده کنید، “من مطمئنم که چون علاوه بر من شخص دیگری برای گفتگو خواهی داشت فکر می‌کنم این جلسات برایت مفید خواهد بود.
” یا بگویید، “من همیشه نمی‌دانم که چطور درمورد مشکلات به تو کمک کنم، پس به نظرم صحبت با شخصی که با نوجوانان کار می‌کند و تخصص این کار را دارد برایت مفید خواهد بود؟”
اگر خودتان هم مراجعه به مشاوره و استفاده از خدمات روان درمانی را تجربه کرده‌اید، می‌توانید تجاربتان را با فرزندتان به اشتراک بگذارید و آن را عادی جلوه داده و شرم و بی میلی را از بین ببرید.
با پزشک نوجوانتان صحبت کنید
خواه نگران ADHD احتمالی باشید، یا فکر می‌کنید شاید نوجوان شما افسردگی داشته باشد، با پزشک نوجوان خود صحبت کنید.
یک پزشک می‌تواند نیازهای نوجوان شما را ارزیابی کرده و در تعیین اینکه آیا مشاوره برای او می‌تواند مفید باشد یا نه کمک کند.
در صورت لزوم درمان بیشتر، پزشک می‌تواند مناسب ترین خدمات و متخصصان درمان را برای فرزندتان معرفی کند.
حتی اگر نوجوان شما مایل به شرکت در آن خدمات نباشد، اطلاع از گزینه‌ها و منابع مهم است.
حتی اگرفرزندتان مایل به گوش دادن به توصیه‌های شما در مورد چگونگی مفید بودن مشاوره نباشد، شاید مایل باشد که به صحبت‌های پزشک خود گوش دهد.
پزشک می‌تواند نحوه مشاوره و نحوه درمان علائم را توضیح دهد.
گزینه‌هایی برای زمانی که نوجوان شما از مراجعه به مشاوره امتناع می‌ورزد
اگر نوجوان شما از مراجعه به مشاوره خودداری کرد، ناامید نشوید.
شما هنوز چندین گزینه در مورد نحوه دریافت راهنمایی دارید.
- بدون نوجوانتان و به تنهایی به دنبال مشاوره باشید. اغلب اوقات، آموزش والدین می‌تواند یکی از مؤثرترین روشها برای کمک به نوجوانان باشد. شاید یک درمانگر بتواند به شما یاد دهد که چگونه فرزندتان را راهنمایی کنید. اگر نوجوان شما بداند که برای صحبت در مورد او مشاوره می‌روید، شاید علاقه مند شود که “از زبان خودش” داستانش را با مشاور به اشتراک بگذارد.
- با مشاور مدرسه صحبت کنید. درباره اینکه آیا در سیستم مدرسه خدماتی برای کمک به فرزندتان وجود دارد، تحقیق کنید. نوجوانی که مایل نیست خارج از مدرسه با مشاور ملاقات کند، شاید مایل باشد با مشاور مدرسه صحبت کند.
- با نوجوان خود قرارداد ببندید. اگر مسئله خفیفی وجود دارد که نگران آن هستید، با نوجوان خود قرارداد ببندید. به عنوان مثال قبل از تصمیم گیری در مورد ادامه درمان، به او بگویید که باید به تعداد مشخصی در جلسات شرکت کند.
- مشاوره آنلاین را هم در بین گزینه‌ها در نظر بگیرید. گاهی اوقات، نوجوانانی که به صورت رو در رو با شخصی صحبت نمی‌کنند، با مکالمه آنلاین با یک درمانگر راحت تر هستند. درمان آنلاین برای هر بیماری مناسب نیست، بنابراین بهتر است که قبل از شروع درمان آنلاین با یک درمانگر یا پزشک در مورد جوانب مثبت و منفی صحبت کنید.
منبع: verywellmind
