ما هر روز در کشورهای مختلف، اخباری درباره خشونت نوجوانان و جوانان می‌شنویم.
از خشونت خیابانی گرفته تا قلدری یا تیراندازی در مدرسه، جوانان کشورها گرفتار رفتارهای خشونت آمیز هستند.
برای آشنایی با عواملی که باعث خشونت نوجوانان و جوانان می‌شود در ادامه مطلب با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
انجمن روانشناسی (APA) خشونت نوجوانان و جوانان را به عنوان یك نوع شدید پرخاشگری با هدف صدمه جسمی، آسیب دیدگی یا مرگ تعریف می‌كند.
نمونه‌هایی از خشونت نوجوانان و جوانان نیز شامل تجاوز، قتل‌ها و خشونت‌های گروهی است.
برای والدین و مربیان نوجوان باید تشخیص دهند این نوع رفتارهای خشونت آمیز رواج دارد.
در واقع، طبق آمار مراکز کنترل بیماری (CDC)، سومین علت اصلی مرگ و میر در میان جوانان 15 تا 19 ساله در ایالات متحده قتل است.
در نتیجه، والدین، معلمان و مربیان باید در جلوگیری از خشونت جوانان در زندگی نوجوانان نقش فعالی داشته باشند.
برای انجام این کار، باید درک کنید چه چیزی باعث خشونت در بین نوجوانان می‌شود.
تأثیر رسانه‌ای
اصولاً رسانه از هر چیزی که نوجوان شما می‌بیند، می‌شنود یا با او تعامل دارد تشکیل شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که خشونت در رسانه‌ها بر نوجوانان تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث شود آنها رفتارهای پرخاشگرانه‌ای داشته باشند.
اگرچه اینکه آیا خشونت در رسانه‌ها مستقیماً به خشونت جوانان منجر می‌شود نظریه قطعی نیست، اما مطالعات نشان داده که انجام بازی‌های ویدیویی خشن افکار و رفتارهای پرخاشگرانه را افزایش می‌دهد.
در واقع مطالعه‌ای نشان داد که بازی‌های ویدیویی خشن نه تنها باعث افزایش رفتارهای پرخاشگرانه می‌شوند، همچنین افکار خشن، ضربان قلب و فشار خون را افزایش می‌دهند. در عین حال، این بازی‌های ویدیویی “رفتارهای کمک کننده” و احساس همدلی را کاهش می‌دهند.
علاوه بر این، کاربران خشن بازی‌های ویدیویی تمایل به تعامل با دیگر نوجوانان پرخاشگر را دارند که به نوبه خود باعث می‌شود احساس عقیده و احساس خود را پذیرفته و معتبر بدانند.
در حالی که بازی‌های ویدیویی اغلب بیشترین توجه را به خود جلب می‌کنند، خشونت در رسانه‌ها محدود به بازی‌های ویدیویی نیست. رسانه‌های خشونت آمیز همچنین می‌توانند شامل اینترنت، تلویزیون، مجلات، فیلم، موسیقی، تبلیغات، شبکه‌های اجتماعی و غیره باشند.
محیط و محله‌ها
جایی که نوجوانان و جوانان زندگی می‌کنند نیز می‌تواند تأثیر گذار باشد و آنها را به سمت رفتارهای پرخاشگرانه سوق دهد.
CDC به چندین فاکتور خطر در جامعه برای خشونت جوانان از جمله فرصت‌های اقتصادی کاهش یافته، سطح بالایی از جرم و جناح و از هم گسیخته‌های اجتماعی اشاره دارد.
علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که خشونت نوجوانان و جوانان می‌تواند به نوعی “عدالت خیابانی” در پاسخ به عدم حفاظت پلیس در برخی از محله‌ها تبدیل شود. وقتی این اتفاق می‌افتد، نوجوانان می‌توانند با استفاده از خشونت به عنوان راهی برای برقراری نظم در منطقه، امنیت محله را تأمین کنند.
در نتیجه، خشونت جوانان اغلب به صورت خشونت مافیایی، جنگ‌های اسلحه ای و انواع دیگر خشونت‌ها بروز می‌یابد.
هنگامی‌که نوجوانان در محله‌های دارای معضلات اقتصادی و اجتماعی زندگی می‌کنند، شاید احساس کنند تنها گزینه آنها برای بقا عضویت در یک باند خشونت است.
وقتی این طرز تفکر عادی باشد، نوجوانان پرخاشگرانه عمل می‌کنند و در رفتارهای خشونت آمیز شرکت می‌کنند.
خشونت خانگی و کودک آزاری
کودکانی که با خشونت خانگی و کودک آزاری سر و کار دارند، نمونه‌هایی از خشونت را یاد می‌گیرند و می‌توانند با بزرگ شدن به افراد خشن تبدیل شوند.
آنها همچنین به احتمال زیاد خشونت را یا به عنوان یک قربانی یا یک متجاوز را تجربه می‌کنند.
از دیگر عوامل مؤثر در این زمینه می‌توان به سبکهای سخت تربیتی، همراه با هرج و مرج در خانه، بی توجهی و طرد شدن اشاره کرد.
هر یک از این شرایط به علت عدم ثبات و ساختار در خانه می‌تواند منجر به خشونت نوجوانان و جوانان شود.
خشونت آمیز بودن به نوجوانان احساس قدرت و کنترل می‌دهد، چیزی که در خانه از آن بی بهره اند.
برای مقابله با این خطر، باید والدین سبک فرزندپروری خود را تعییر کنند و تنظیماتی را انجام دهند تا بعداً احتمال بروز خشونت در زندگی نوجوانان خود را کاهش دهند.
مربیان می‌توانند با ارائه کارگاه‌های آموزشی در مورد فرزند پروری والدین را پشتیبانی کنند.
نظارت والدین کافی نیست
وقتی والدین نظارت کافی را انجام ندهند، نوجوانان مستعد انجام رفتارهای پرخاشگرانه یا فعالیت مجرمانه هستند.
بدون نظارت بزرگسالان، نوجوانان منابع لازم برای انتخاب درست یا تشخیص خطرات را ندارند.
در نتیجه این نوجوانان تمایل دارند با افراد اشتباه دوست شوند، خطرات غیر ضروری را بپذیرند و مواردی را که والدین درگیر اجازه نمی‌دهند، آزمایش کنند.
وقتی والدین بیش از حد سخت گیر هستند، بچه‌های آنها معمولاً انگیزه خوبی برای موفقیت در مدرسه ندارند و حتی ممکن است دیگر به فکر آینده خود نباشند.
به طور کلی، نوجوانان به نظم منصفانه و محکم و تعامل مداوم با والدین خود و راهنمایی آنها نیاز دارند.
وقتی والدین نقش فعالی در زندگی نوجوانان خود دارند، این موضوع احتمال خشونت در نوجوانان را کاهش می‌دهد.
فشار همسالان
فشار همسالان نقشی اساسی در خشونت نوجوانان و جوانان دارد، به خصوص به این دلیل که بچه‌ها بیشتر به صورت گروهی رفتارهای خطرناک یا خشونت آمیز را تجربه می‌کنند.
علاوه بر این، نوجوانان وقتی احساس فشار می‌کنند بیشتر خشونت یا پرخاشگری می‌کنند.
آنها همچنین ممکن است برای حفظ جایگاه خود در گروه بیشتر خشن شوند.
فشار همسالان می‌تواند نوجوانان را به سمت رفتارهای مخاطره آمیز سوق دهد.
مصرف مواد مخدر و الکل
مدت‌هاست که مصرف الکل و مواد مخدر با خطر خشونت در جوانان ارتباط دارد.
هم الکل و هم مصرف مواد مخدر می‌توانند پرخاشگری را افزایش دهند و ترس را کاهش دهند که این امر احتمال خشونت جوانان را افزایش می‌دهد.
در حالی که نوجوانان معمولاً برای احساس خوب بودن به مصرف مواد مخدر و الکل پناه می‌برند، استفاده طولانی مدت از داروهای غیرقانونی اغلب احساس افسردگی، عصبانیت و ناامیدی را ایجاد می‌کند. می توانید برای بررسی ابتلا به افسردگی کودک و یا نوجوان خود از آزمون روانشناختی علایم اعتیاد استفاده کنید.
این احساسات می‌تواند نوجوانان را به سمت بروز رفتارهای پرخاشگرانه و عصبانیت سوق دهد.
اتفاقات آسیب زا
برخورد با حوادث آسیب زا نیز می‌تواند باعث رفتار خشونت آمیز در نوجوانان شود.
به عنوان مثال، نوجوانانی که دوست خود را در یک تصادف رانندگی از دست می‌دهند و خودشان نیز در این حادثه حضور داشته اند، اغلب از این واقعیت که چرا آنها زنده‌اند و زندگی می‌کنند عصبانی می‌شوند.
از آنجا که عصبانیت یک مرحله عادی از غم و اندوه است، ممکن است یک فوران شدید از این نوجوانان موجه به نظر برسد.
اما اگرچه عصبانیت یک احساس عادی است، اما خشونت نسبت به شخص دیگر طبیعی نیست. وقتی خشونت رخ می‌دهد، باید همیشه به آن رسیدگی شود.
نوجوانان وجوانانی که علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را از خود نشان می‌دهند، ممکن است مستعد خشونت باشند.
طغیان‌های خشونت آمیز به طور معمول یک علامت PTSD است و در صورت عدم درمان، می‌تواند در موقعیت‌های خشونت بار آشکار شود.
به همین دلیل، برای نوجوانان و جوانان مبتلا به PTSD دریافت مشاوره و مداخله مورد نیاز بسیار مهم است.
بیماری روانی
بیماری روانی یکی دیگر از دلایل خشونت نوجوانان و جوانان است.
بیماری‌هایی از جمله اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD)، اختلال دو قطبی، اختلال سرکشی مخالف (ODD) و اختلال سلوک همگی دارای رفتارهای پرخاشگرانه یا احساسات عصبانیت به عنوان علائم رایج هستند.
نوعی بیماری روانی نوجوانان گاهی از عوامل خشونت در دوران جوانی محسوب می‌شود.
به عنوان مثال، نوجوانی که دارای اختلال دو قطبی است ممکن است از مواد مخدر استفاده کند.
اگر این نوجوان خشن شود، استفاده از مواد مخدر می‌تواند این واقعیت را پنهان کند که بیماری دو قطبی بخشی از علت آن است.
به همین دلیل، باید نوجوانانی که رفتارهای خشن دارند، از نظر ابتلا به یک بیماری روانی ارزیابی شوند.
با معالجه کلی فرد و نه فقط علائم، به احتمال زیاد خطر وقوع خشونت‌های اضافی را کاهش می‌دهید.
منبع: verywellfamily
