قرص دوکسپین چیست ؟‌

دوکسپین (Doxepin) از ضد افسردگیهای سه حلقه‌ای است و بازجذب سروتونین و نوراپینفرین در مغز را مهار می‌کند.

دوکسپین آنتاگونیست قوی رسپتورهای هیستامین (H۱، H۲) است.در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

نام‌های تجاری:

Doneurin

گروه دارویی-درمانی: 

ضدافسردگی سه حلقه ای، ضد درد

اشکال دارویی:

Tablet: 10, 25mg Capsule: 10, 25mg

مکانیسم عمل:

مکانیسم اثر ضد افسردگی: دوکسپین بازجذب مجدد نوراپینفرین و سروتونین را در نورونهای CNS مهار می کند (نورونهای پیش سیناپسی) که باعث افزایش سطح این نوروترانسمیترها در فضای سیناپسی می‌شود.

اثر دارو روی مهار بازجذب سروتونین بیشتر از نوراپینفرین است.

اثر ضد اضطراب: اثر ضد اضطراب دارو به خاطر اثرات ضد افسردگی دارو ایجاد می شود.

موارد مصرف:

افسردگی، درد مزمن، بی خوابی، افسردگی، شب ادراری

دوکسپین چیست

داروی دوکسپین یک دارو با ساختار آنتی هیستامین است که برای درمان اختلالات اضطرابی، افسردگی و حالت‌های اختلال دوقطبی استفاده می‌شود. دوکسپین عملکرد انتقال‌دهنده‌های عصبی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و از این طریق به درمان افسردگی و اضطراب کمک می‌کند. این دارو همچنین در درمان خارش‌های ناشی از اگزما، انواع سردرد، مشکلات پوستی و بی‌خوابی استفاده می‌شود. بهتر است بدانید دوکسپین داروی خواب‌آور هم هست.

دوکسپین ۲۵

دوکسپین ۱۰ عوارض

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی از موارد ناخواسته نیز گردد معمول ترین عوارض جانبی که در مصرف دوکسپین رخ می دهند عبارتند از :

• خواب آلودگی , سرگیجه , خشکی دهان , تاری دید , یبوست , مشکلات ادراری و احتباس ادرار , استفراغ و حالت تهوع , ناراحتی معده , احساس تغییر طعم غذاها و افزایش وزن

عوارض جانبی اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، آتاکسی، سرگیجه، عوارض خارج هرمی، توهم، سردرد، پارستزی، ضعف، تشنج.

قلبی ـ عروقی: آریتمی، تغییرات الکتروکاردیوگرام، افت فشار خون وضعیتی، تاکیکاردی.

گوش، حلق و بینی و چشم: تاری دید، وزوز گوش.

دستگاه گوارش: بی اشتهایی، یبوست، خشکی دهان، تهوع، استفراغ. هماتولوژیک: سرکوب مغز استخوان، نوتروپنی، ائوزینوفیلی.

پوست: تعریق، حساسیت به نور، بثورات جلدی، کهیر.

سایر عوارض: احتباس ادراری، افزایش یا کاهش قند خون، واکنشهای حساسیتی. مسمومیت و درمان ۱۲ ساعت اول بعد از مصرف مقادیر زیاد دارو فاز تحریکی بوده که با علائم فعالیت آنتی کولینرژیک زیاد (آژیتاسیون، تحریک پذیری، گیجی، توهم، هایپرترمی، علائم شبیه پارکینسون، تشنج، احتباس ادرار، خشکی دهان، میدریاز، یبوست و ایلئوس) مشخص می‌شود.

سپس بیمار وارد فاز دپرسانت شده و علائمی مانند هایپوترمی، کاهش یا عدم وجود رفلکس‌ها، آرامش، افت فشار خون، سیانوز، اختلالات قلبی مانند تاکیکاردی و اختلالات هدایتی و اثرات شبیه کینیدین روی ECG خود را نشان می‌دهد.

شدت سمیت با میزان پهن شدن کمپلکس QRS مشخص می شود.

اسیدوز متابولیک به دنبال افت فشار خون، هایپوونتیلاسیون و تشنج ایجاد می‌شود.

درمان علامتی و حمایتی و شامل حفظ راههای هوایی، فشار خون و تعادل آب و الکترولیت می‌باشد.

ایجاد استفراغ ممنوع است. شستشوی معده و ذغال فعال جلوی جذب بیشتر دارو را می گیرند.

دیالیز اثری ندارد. فیزوستیگمین با احتیاط برای برگشت عوارض مرکزی آنتی کولینرژیک می تواند به کار رود.

تشنج با استفاده از دیازپام یا فنیتوئین تزریقی کنترل شده و برای درمان آریتمی ها از فنیتوئین یا لیدوکائین استفاده شود.

برای درمان اسیدوز از بیکربنات استفاده شود.

از باربیتوراتها به دلایل افزایش اثرات CNS و دپرسیون تنفسی استفاده نشود.

دوکسپین در بارداری

دوکسپین برای خارش

از این دارو برای درمان خارش شدید ناشی از اگزما استفاده می‌شود.

این دارو دارای فعالیت آنتاگونیستی هیستامینی H1 , H2 است و به صورت کرمهای موضعی حاوی ۵% هیدروکلراید برای درمان کوتاه مدت خارشهای متوسط تا شدید ناشی از انواع مختلف درماتیتها موجود است.

این دارو همچنین در درمان انواعی از سردرد و نیز برخی اختلالات پوستی همچون کهیر مزمن و کهیر سروایدیوتاپیک کاربرد دارد.

دوکسپین و لاغری

آنتی هیستامین ها: این داروها عموماً برای آلرژی، بی خوابی و حتی اضطراب و افسردگی استفاده می شوند. سیکلوهپتادین، دیفن هیدرامین و دوکسپین (که یک داروی ضد افسردگی نیز هست) بیشترین احتمال افزایش وزن را دارند.

دوکسپین و واکسن کرونا

با پزشک شخصی صحبت کنید که ارتباط دوکسپین و کرونا چیست .

دوکسپین برای معده

داشتن استرس و اضطراب مداوم می تواند به اندام های دیگر آسیب برساند. یکی از این عضو ها که بسیار تحت تاثیر هورمون های عصبی است معده می باشد. استرس مداوم و بیش از حد می تواند باعث التهاب و حساسیت معده گردد. از این رو ممکن است برای درمان آن نیاز باشد که داروهای ضد استرس اضطراب مصرف گردد. دوکسپین با کاهش استرس و از بین بردن اضطراب می تواند تغییرات و التهاب معده را نیز کم کند.

گرچه معالجه معده عصبی نیاز به درمان های دیگری نیز دارد اما یکی از راههایی که به وسیله آن میتوان تا حد زیادی علائمی معده عصبی را کاهش داد، کنترل استرس و اضطراب با استفاده از داروهای آرام بخش است. علائم معده عصبی شامل احساس پری، سوزش و درد و یا گرسنگی بیش از حد است که هنگامی که فرد دچار حمله عصبی می گردد شروع می شوند و اوج می گیرند. بنابراین اولین راه درمان کنترل استرس و اضطراب با استفاده از داروهای موجود است.

دوکسپین و کرونا

با پزشک شخصی صحبت کنید که ارتباط دوکسپین و کرونا چیست .

دوکسپین اشکال دارویی

DOXEPIN HCL 10MG CAP
[کپسول دوکسپین]
01995 DOXEPIN HCL 10MG TAB
[قرص دوکسپین]
00471 DOXEPIN HCL 25MG CAP
[کپسول دوکسپین]
01996 DOXEPIN HCL 25MG TAB
[قرص دوکسپین]
01480 DOXEPIN HCL 25MG/2ML AMP
[آمپول دوکسپین]

دوکسپین اگزما

یک تحقیق در درمان اگزما با دووکسپین نشان داد که :‌

اگزما یکی از بیماری‌های خارش‌دار پوستــــی شایع می باشد. کــــرم موضعی دوکسپین در درمان خارش مؤثر بوده و این فرم دارویی در خــــارج از کشـــور وجود دارد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی بالینی اثر کرم موضعی دوکسپین 5 درصد فرموله شده در دانشکده داروسازی اصفهان در درمان اگزما می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه کـــارآزمایی بالینی دوسوکور و کنتـــرل شده با دارونما بوده که در سالهای 1383 و1384 با نمونه‌گیری تصادفی در3 مرکز درمــــانی شهر اصفهان، انجام پذیرفت.‌در این پژوهش 60 بیمار مبتلا به انواع اگزما، پس از حصول شرایط ورود به مطالعه، به مدت 8 روز و روزانه 4 مرتبه تحت درمـــان با کرم دوکسپین قرار گرفتند.‌در زمان‌های 0، 3، 8 و 15 روز، اثر درمانی دوکسپین و دارونما بر روی علایـــــم بیماری و میزان شیوع عوارض جانبی بررسی گردید. ‌ابزار گردآوری داده‌ها فرم اطلاعاتی بود که در آن خصوصیات دموگرافیک بیماران و وضعیت بیمـــاری ثبت گردید. نتایج حاصل با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های ناپارامتری مان‌‌ویتنی، ویلکاکسون و توی کندال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دوکسپین موجب کاهش علایم بیماری شامل؛ خارش (5/75 درصد)، التهاب (8/43 درصد)، خشکی پوست (5/37 درصد)، ترشحات (5/59 درصد)، چرمی شدن (5/41 درصد) و شدت اگزما (5/41 درصد) در پایـــان دوره درمان (روز هشتم) گـردید. آثــــار مشابهی نیز با دارونما مشاهده گردید. اثربخشی درمانها ارتباطی به سن و جنس بیماران نداشت. تنها عارضه ناشی از درمان سوزش بود که تقریباً شیوع یکسان در هر دو گروه دارو (30 درصد) و دارونما (27 درصد) داشت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این طرح بیانگر اثربخشی کرم موضعی دوکسپین 5 درصد در درمان علایم اگزما است. اگرچه این اثر با دارونما اختلاف معنی‌دار آمـــاری ندارد، ولی می تواند جایگزین مناسبی برای دوکسپین خوراکی یا کورتیکوستروئیدهای موضعی باشد.

دوکسپین الکل

• دوکسپین را نباید همراه با غذا و یا الکل مصرف کرد
• الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. بنابراین هنگام مصرف دوکسپین از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و کارهایی که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارند، خودداری کنید. نوشیدنی های الکلی را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک خود صحبت کنید.

ایا دوکسپین باعث چاقی میشود

آنتی هیستامین ها: این داروها عموماً برای آلرژی، بی خوابی و حتی اضطراب و افسردگی استفاده می شوند. سیکلوهپتادین، دیفن هیدرامین و دوکسپین (که یک داروی ضد افسردگی نیز هست) بیشترین احتمال افزایش وزن را دارند.

اپو دوکسپین

ایا دوکسپین باعث ریزش مو میشود

این دارو ممکن عوارضی داشته باشد که منجر به ریزش مو  نازک شدن مو شود .

انواع دوکسپین

کپسول و پماد و قرص و تزریقی

دوکسپین و اشتها

دوکسپین در بعضی اوقات اثراتی دارد که منجر به افزایش اشتها می شود .

دوکسپین برای چیست

دوکسپین با چه داروهایی تداخل دارد

قبل از مصرف اين دارو درموارد زير با پزشك مشورت كنيد :

حساسيت به داروهای ضد افسردگي سه حلقه اي ، ماپروتيلين ، ترازودون .

مصرف ساير داروها به خصوص تضعيف كننده هاي اعصاب مركزي ، داروهاي ضد تيروئيد ، سايميتدين ، كلونيدين ، گوانيتيدين ، فنوتيازين ها

مهار كننده هاي آنزيم مونو آمينواكسيداز ، مترونيدازول ، داروهاي سمپاتوميمتيك .

درصورت ابتلاء به بيماريهائي مانند : اختلالات خوني ، بيماريهاي قلبي – عروقي ، ناراحتي هاي گوارشي ، گلوكوم ، آسم ، پركاري تيروئيد ، نارسائي كليوي و كبدي ، صرع و شيزوفرني ، وابستگي به مصرف الكل .

دوکسپین برای چی خوبه

درمان مشکلات ذهنی و خلقی مانند افسردگی و اضطراب

آزمون روانشناختی اختلالات خلقی 

دوکسپین برای پوست

کرم دوکسپین برای خارش موثر است . اگزما

دوکسپین برای خواب

قرص دوکسپین برای درمان برخی اختلالات خواب نیز استفاده می شود .

دوکسپین برای حساسیت

بله استفاده می شود زیرا اثرات هیستامینی دارد .

دوکسپین برای کهیر

دوکسپین پماد

پماد دوکسپین اثرات زیر را دارد :‌

اگزما را گاهی درماتیت نیز می‌نامند که به معنای التهاب پوستی است. افرادی که مبتلا به اگزما هستند پوستی خشک، قرمز و ملتهب دارند. این نواحی ملتهب پوستی سبب ایجاد خارش پوستی می‌شوند. با خاراندن پوست التهاب پوست نیز بیشتر می‌شود. دوکسپین با مهار اثر هیستامین سبب کاهش خارش پوستی می‌شود.

دوکسپین پوست

برای اگزما و خارش اثر مثبت دارد .

داکسی پین دوکسپین چیست

قرص دوکسپین 10 (Doxepin 10) برای درمان افسردگی و اختلالات خواب (بی خوابی) مورد استفاده قرار می گیرد و به شما کمک کند که خواب بهتر و بیشتری داشته باشید و تعداد دفعات بیدار شدن در طول شب را کاهش دهید.

• دوکسیپن برای افرادی که نگران و مضطرب هستند یا هنگام خواب مشکل دارند، اثر آرامبخش دارد و به درمان افسردگی آنها کمک میکند
• دوکسیپن هیدروکلرید، نوعی دارو است که ضد افسردگی تری سیکلیک یا سه حلقه ای نامیده میشود
• این دارو با افزایش فعالیت پیام رسان های عصبی سروتونین و نورآدرنالین در مغز کار میکند
• سروتونین و نورآدرنالین پیام رسان های عصبی هستند که در تنظیم احساسات، حالت و رفتار دخیل هستند
• در بیماری افسردگی، مقدار سروتونین و نورآدرنالین از حالت طبیعی که باید از سلول های عصبی در مغز آزاد شود، کمتر است

عوارض پماد دوکسپین

تمام داروها در کنار تأثیرات مثبتشان،می‌توانند مسبب عوارض ناخواسته‌ای در بدن باشند. اگرچه این عوارض در همه افراد به وجود نمی‌آید. با گذر زمان بدن خود را با داروی جدید وفق می‌دهد و این علائم نیز برطرف می‌شوند اما اگر علائم زیر ادامه پیدا کرد و یا رنج آور شد با پزشک خود مشورت نمایید.

• خواب آلودگی: در این شرایط از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری نمایید.
• سوزش، مورمور شدن پوست: این عارضه سریع بهبود می‌یابد اما می‌توانید تا چند روز کرم کمتری را بر ناحیه ملتهب بمالید.
• کهیر: این می‌تواند نشانه واکنش‌های آلرژیک باشد. در صورت مشاهده این عارضه مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک اطلاع دهید.

اگر علائم دیگری در خود مشاهده کردید که فکر می‌کنید به دلیل مصرف دوکسپین می‌باشد به پزشک متخصص و یا رواننپزشک اطلاع دهید.

تاثیر دوکسپین بر معده
تفاوت دوکسپین و فلوکستین 

ترک دوکسپین

دوکسپین اعتیاد ندارد .

ترکیبات دوکسپین

دوکسپین (به انگلیسی: Doxepin) از ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای است که برای درمان اختلال افسردگی عمده،اختلال اضطراب، کهیر و بی‌خوابی به کار می‌رود.

تاثیر دوکسپین بر دندان

تلفظ دوکسپین

doxepin

تاثیر دوکسپین بر خواب

جایگزین دوکسپین

جایگزین برای دوکسپین نداریم. شما به یک پزشک فوق تخصص آلرژی مراجعه کنید

آیا دوکسپین اعتیاد آور است

خیر

دوزبندی در بزرگسالان:

دوز آﻏﺎزﻳﻦ ۲۵ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم درﻫﻨﮕﺎم خواب ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ ﺗﺎ ۱۵۰ میلی گرم روزاﻧـﻪ در ﻳـﻚ ﻳـﺎ ﭼﻨﺪ دوز ﻣﻨﻘﺴﻢ ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد.

ﺑﻴﻤﺎران ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﻋﻮارض دارو و اﻓﺮاد ﻣﺴﻦ ﻣـﻲﺗﻮاﻧﻨـﺪ ﺑـﺎ ۱۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب درﻣﺎن را ﺷﺮوع ﻛﻨﻨﺪ.

در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮات ﺟﺎﻧﺒﻲ اﺟﺎزه دﻫﺪ، ﻣﻲﺗﻮان ﻫﺮ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭼﻬﺎر روز ۲۵ ﺗﺎ ۵۰ ﻣﻴﻠﻴﮕﺮم دوز را اﻓﺰاﻳﺶ داد ﺗـﺎ ﺑـﻪ دوز ۱۵۰ ﺗـﺎ ۳۰۰ ﻣﻴﻠـﻲﮔـﺮم روزاﻧـﻪ رﺳﻴﺪ.

اﻳﻦ دارو ﺑﺎ ﮔﻴﺮﻧﺪهﻫﺎی ﻫﻴﺴﺘﺎﻣﻴﻨﻲ H1 ﺗﻨﺎﺳﺐ زﻳﺎدی دارد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ ﺷـﺪت ﺧـﻮاب آور و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن اﺳﺖ.

جذب و متابولیسم دارو:

فارماکوکینتیک جذب: دارو به سرعت از دستگاه گوارش جذب می‌شود.

پخش: به طور وسیع در تمام بدن از جمله CNS و شیر پخش می‌شود.

۹۰% به پروتئینهای پلاسما متصل شده و بعد از ۷ روز به اثر پایدار خود می‌رسد.

متابولیسم: توسط کبد به متابولیت فعال دزمتیل دوکسپین تبدیل می‌شود.

اثر عبور اول کبدی بالا باعث سطح سرمی متفاوت در افراد مختلف می‌شود.

دفع: عمدتاً از راه ادرار دفع می‌شود.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، آتاکسی، سرگیجه، عوارض خارج هرمی، توهم، سردرد، پارستزی، ضعف، تشنج.

قلبی ـ عروقی: آریتمی، تغییرات الکتروکاردیوگرام، افت فشار خون وضعیتی، تاکیکاردی.

گوش، حلق و بینی و چشم: تاری دید، وزوز گوش.

دستگاه گوارش: بی اشتهایی، یبوست، خشکی دهان، تهوع، استفراغ. هماتولوژیک: سرکوب مغز استخوان، نوتروپنی، ائوزینوفیلی.

پوست: تعریق، حساسیت به نور، بثورات جلدی، کهیر.

سایر عوارض: احتباس ادراری، افزایش یا کاهش قند خون، واکنشهای حساسیتی. مسمومیت و درمان ۱۲ ساعت اول بعد از مصرف مقادیر زیاد دارو فاز تحریکی بوده که با علائم فعالیت آنتی کولینرژیک زیاد (آژیتاسیون، تحریک پذیری، گیجی، توهم، هایپرترمی، علائم شبیه پارکینسون، تشنج، احتباس ادرار، خشکی دهان، میدریاز، یبوست و ایلئوس) مشخص می‌شود.

سپس بیمار وارد فاز دپرسانت شده و علائمی مانند هایپوترمی، کاهش یا عدم وجود رفلکس‌ها، آرامش، افت فشار خون، سیانوز، اختلالات قلبی مانند تاکیکاردی و اختلالات هدایتی و اثرات شبیه کینیدین روی ECG خود را نشان می‌دهد.

شدت سمیت با میزان پهن شدن کمپلکس QRS مشخص می شود.

اسیدوز متابولیک به دنبال افت فشار خون، هایپوونتیلاسیون و تشنج ایجاد می‌شود.

درمان علامتی و حمایتی و شامل حفظ راههای هوایی، فشار خون و تعادل آب و الکترولیت می‌باشد.

ایجاد استفراغ ممنوع است. شستشوی معده و ذغال فعال جلوی جذب بیشتر دارو را می گیرند.

دیالیز اثری ندارد. فیزوستیگمین با احتیاط برای برگشت عوارض مرکزی آنتی کولینرژیک می تواند به کار رود.

تشنج با استفاده از دیازپام یا فنیتوئین تزریقی کنترل شده و برای درمان آریتمی ها از فنیتوئین یا لیدوکائین استفاده شود.

برای درمان اسیدوز از بیکربنات استفاده شود.

از باربیتوراتها به دلایل افزایش اثرات CNS و دپرسیون تنفسی استفاده نشود.

موارد منع مصرف و احتیاط:

موارد منع مصرف و احتیاط موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا سایر داروهای هم گروه یا دیگر ترکیبات فرمولاسیون.

گلوکوم زاویه باریک، احتباس ادراری، استفاده از مهارکننده های MAO در عرض ۱۴ روز، بیماران در فاز حاد بهبودی از سکته قلبی.

موارد احتیاط: داروهای ضد افسردگی باعث افزایش تمایل به خودکشی در کودکان، نوجوانان و بالغین ۱۸ الی ۲۴ ساله مبتلا به افسردگی ماژور یا سایر اختلالات روانشناختی می‌شوند.

طبق مطالعات ظاهراً در افراد بالای ۲۴ سال این خطر افزایش یافته و بعد از ۶۵ سالگی کاهش می یابد.

به همین جهت در ۲-۱ ماه اول درمان یا بعد از هر تغییر دوز، بیمار از نظر علائم و میل به خودکشی بررسی شود.

دوکسپین برای درمان افسردگی در نوجوانان تأیید شده است.

بهتر است تجویز دارو در مقادیر کم باشد. دارو ممکن است باعث بدتر شدن سایکوز در بعضی بیماران یا شیفت به مانیا یا هیپومانیا شود.

از مونوتراپی در بیماران دوقطبی پرهیز شود.

بیماران با علائم افسردگی باید از نظر اختلالات دوقطبی بررسی شوند.

دوکسپین برای درمان اختلالات دوقطبی مورد تأیید FDA نیست.

این دارو باعث عوارض آنتی کولینرژیک می‌شود.

در بیماران با کاهش حرکات دستگاه گوارش، ایلئوس پارالیتیک، احتباس ادراری، BPH، خشکی دهان و مشکلات بینایی با احتیاط به کار رود.

میزان عوارض آنتی کولینرژیک وابسته به اثرات ضد افسردگی دارو می‌باشد.

دارو می‌تواند باعث افت فشار خون وضعیتی شود، میزان این عارضه نسبت به بقیه داروهای ضد افسردگی متوسط است.

در بیماران با بیماری قلبی-عروقی، عروق مغزی، هیپوولمی، یا مصرف همزمان داروهایی که باعث افت فشار خون یا برادیکاردی می‌شوند با احتیاط استفاده شود.

دارو اثرات سداتیو داشته، لذا هنگام مصرف و انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری بالا دارند احتیاط شود.

میزان اثرات سداتیو نیز وابسته به اثر ضد افسردگی دارو می‌باشد.

در بیماران قلبی- عروقی (سابقه سکته قلبی یا مغزی، تاکیکاردی یا اختلالات هدایتی) با احتیاط استفاده شود.

میزان این عوارض نسبت به بقیه ضد افسردگی‌‌ها متوسط است.

در بیماران با سابقه تشنج، ضربه به سر، الکلیسم یا مصرف سایر داروهایی که باعث کاهش آستانه تشنج می‌شوند با احتیاط به کار رود. در موارد نارسایی کبدی، کلیوی، پرکاری تیرویید نیز با احتیاط استفاده شود.

فرآورده موضعی دارو تنها برای استفاده موضعی می‌باشد (به جز چشم، واژن) با پانسمان بسته استفاده نشود.

مصارف بالای ۸ روز ریسک درماتیت تماسی را افزایش می‌دهد.

بدنبال مصرف موضعی جذب بالایی داشته و سطوح پلاسمایی مشابه مصرف خوراکی ایجاد می‌کند.

بیماران نباید بخصوص در مصرف دوزهای بالا برای طولانی مدت مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع کنند. قبل از درمان با الکتروشوک (ECT) بهتر است مصرف دارو قطع شود.

تداخلات دارویی:

تداخل دارویی مصرف همزمان با داروهای ضد آریتمی مانند دیزوپیرامید، پروکائین آمید، کینیدین، پیموزاید و داروهای تیروئیدی احتمال آریتمی های قلبی را افزایش می دهد.

مصرف همزمان با آتروپین و سایر داروهای آنتی کولینرژیک ریسک ایلئوس پارالیتیک، اختلالات بینایی، یبوست شدید و آرام بخشی بیش از حد به همراه دارد.

باربیتوراتها باعث افزایش متابولیسم دارو و کاهش اثربخشی آن می شوند.

بتابلوکرها، سایمتیدین، داروهای هورمونی ضد بارداری، متیل فنیدات، سرترالین باعث مهار متابولیسم دوکسپین و افزایش سطح پلاسمایی و سمیت آن می‌شوند.

باعث کاهش اثر داروهای ضد فشار خون با اثر مرکزی می‌شود.

مصرف همزمان با کلونیدین باعث خنثی شدن اثرات این دارو و افزایش شدید فشار خون می‌شود.

مصرف همزمان با سایر داروهای مهارکننده CNS باعث افزایش اثرات دارو می‌شود.

مصرف همزمان با دی سولفیرام باعث افزایش دلیریوم و تاکیکاردی می شود.

داروهایی که توسط CYP2D6 متابولیزه می‌شوند (سایر ضد افسردگی‌ها، کاربامازپین، فنوتیازینها، ضد آریتمیهای تیپ IC) یا داروهایی که باعث مهار این آنزیم می‌شوند (کینیدین) باعث اثرات دوجانبه روی دوکسپین و بالعکس می‌شوند.

فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین و سرترالین باعث مهار متابولیسم این دارو و افزایش سمیت ناشی از آن می‌شوند.

هالوپریدول و فنوتیازینها نیز با کاهش متابولیسم دارو باعث افزایش سطوح پلاسمایی آن می‎‌شوند.

مصرف همزمان با مهارکننده‌های MAO باعث تحریک پذیری شدید، هایپرپیرکسی و تشنج بخصوص در دوزهای بالا می‌شود.

همزمان با هم استفاده نکنید. مصرف همزمان با کینولونها می‌تواند منجر به آریتمیهای خطرناک شود.

مصرف همزمان با مقلدهای سمپاتیک مانند افدرین، نوراپینفرین و اپینفرین باعث افزایش فشار خون می شود.

مصرف همزمان با وارفارین باعث افزایش PT و INR و ریسک خونریزی می‌‎شود.

در سیگاری‌های قهار نیز متابولیسم این دارو افزایش و اثرات آن کاهش می‌یابد.

توجهات پزشکی-پرستاری / آموزش به بیمار – خانواده:

نکات قابل توصیه به بیمار:

۱- جهت درمان خشکی دهان استفاده از قطعات یخ، آدامس و شکلاتهای بدون قند میتواند کمک کننده باشد.

۲- از مصرف داروهای بدون نسخه ضمن مصرف دارو پرهیز کنید.

۳- بهتر است دوز دارو موقع خواب استفاده شود.

۴- در عرض چند هفته به اثرات سداتیو این دارو تحمل ایجاد می‌شود.

۵- ضمن مصرف دارو از تماس طولانی مدت با آفتاب اجتناب کنید.

۶- اثرات ضد افسردگی دارو بعد از ۴-۲ هفته شروع می‌شود.

مصرف در سالمندان: عوارض CNS، افت فشار خون وضعیتی، عوارض گوارشی و ادراری در این گروه از بیماران بیشتر رخ می‌دهد.

مصرف در کودکان: دارو بندرت برای درمان اضطراب در کودکان به کار می‌رود.

مصرف در شیردهی: دارو در شیر ترشح می شود. بخصوص در مواردی که بیمار دوزهای بالا استفاده می کند. بهتر است در شیردهی استفاده نشود.

طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C

ملاحظات اختصاصی:

۱- با توجه به احتمال افزایش فشار خون ضمن جراحی در بیمارانی که داروی ضد افسردگی مصرف می‌کنند، بهتر است دارو چند روز قبل از جراحی قطع شود.

۲– قطع ناگهانی دارو به دنبال مصارف طولانی مدت باعث تهوع، سردرد و بی حالی می‌شود که بیانگر وابستگی به دارو نمی‌باشد.

۳- در شروع درمان و در فواصل مناسب ECG را مانیتور کنید.

اثر بر آزمایشهای تشخیصی باعث افزایش یا کاهش قند خون شده، میزان آنزیم‌های کبدی و ائوزینوفیل‌ها را افزایش داده و میزان نوتروفیلها را کاهش می‌دهد.

فارماکودینامیک / کینتیک:

دوکسپین بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود.

حداکثر غلظت پلاسمایی دو ساعت بعد ازمصرف خوراکی دوکسپین بدست می آید.

پیوند پروتئینی دوکسپین بالاست ، دوکسپین و دزمتیل دوکسپین 80% به پروتئین های پلاسما متصل می شوند.

دوکسپین در کبد بطور وسیع متابولیزه می شود و دارای اثر عبور اولیه می باشد.

نیمه عمر دوکسپین 6 تا 24.5 ساعت می باشد.