سرترالین ۱۰۰ و سرترالین و چاقی | سرترالین در بارداری

سرترالین (Sertraline)  یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است.

سرترالین در سال ۲۰۱۳ با تجویز بیش از ۴۱ میلیون نسخه پرمصرف‌ترین داروی ضدافسردگی و دومین داروی پرمصرف روانپزشکی پس از آلپرازولام در ایالات متحده بوده‌است.

در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

نام‌های تجاری:

ﻧﺎم ﺗﺠﺎری :U.S.

zoloft

Apo-setraline

Co- setraline

Dom- setraline

Gd- setraline

Mylan- setraline

Nu- setraline

PHL – setraline

Pms- setraline

Ratio- setraline

Riva- setraline

sandoz setraline

teva- setraline

گروه دارویی-درمانی:

آﻧﺘﻲ دﭘﺮﺳﺎﻧﺖ: SSRIs

اشکال دارویی:

آسنترا قرص 50 سرترالین
سرترالین قرص 100 م گ
سرترالین هگزال قرص 100 سرترالین
سرترالین 50م.گ قرص ایرانی (عبیدی )
آسنترا قرص 100 سرترالین
زولفت قرص 50 سرترالین
سرترالین هگزال قرص 50 م گ سرترالین
سرترالین 100 م.گ قرص عبیدی
سرترالین فایزر قرص 100 سرترالین
سرترالین قرص 50 م گ
زولفت قرص 100 سرترالین
سرترالین 50م.گ قرص باختر بیوشیمی

مکانیسم عمل سرترالین :

آﻧﺘﻲ دﭘﺮﺳﺎﻧﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻬـﺎر ﺑـﺎز ﺟـﺬب ﺳـﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ ﻣـﻲﺷـﻮد، اﺛـﺮات ﺿـﻌﻴﻔﻲ روی ﻧــﻮراﭘﻲ ﻧﻔــﺮﻳﻦ و دوﭘــﺎﻣﻴﻦ دارد، در ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت invitro ﻣﺸــﺎﻫﺪه ﺷــﺪه ﻛــﻪ ﺗﻤﺎﻳــﻞ ﻗﺎﺑــﻞ ﺗــﻮﺟﻬﻲ ﺑــﻪ رﺳﭙﺘﻮرﻫﺎی آدرﻧﺮژﻳﻚ، ﻛﻮﻟﻴﻨﺮژﻳﻚ دوﭘﺎﻣﻴﻨﺮژﻳﻚ، ﻫﻴﺴﺘﺎﻣﻨﻴﺮژﻳﻚ، ﺳﺮوﺗﻮﻧﺮژﻳﻚ و BZD ﻧﺪارد.

سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است.

سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند (حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌ دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).

موارد مصرف سرترالین ۱۰۰

درﻣــﺎن اﻓﺴــﺮدﮔﻲ ﻣــﺎژور، OCD، اﺧــﺘﻼل ﭘﺎﻧﻴــﻚ، PTSD، PMDD، اﺧــﺘﻼل اﺿــﻄﺮاب اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ

آزمون روانشناختی اضطراب اجتماعی

ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف : Unlabeled

اﺧﺘﻼل ﺧﻮردن، GAD، اﺧﺘﻼل ﻛﻨﺘﺮل ﺿﺮﺑﺎن، درﻣﺎن ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺧﻔﻴﻒ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﻲ ﻗﺮاری درﺑﻴﻤﺎران ﻏﻴﺮﺳﺎﻳﻜﻮﺗﻴﻚ

دوزبندی در بزرگسالان سرترالین ۱۰۰ :

اﻓﺴﺮدﮔﻲ:OCD / ﺷﺮوع: ۵۰mg/day، دوز ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ: ۲۰۰mg/day

اﺧﺘﻼل ﭘﺎﻧﻴﻚ: PTSD، اﺧﺘﻼل اﺿﻄﺮاب اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ: ﺧﻮراﻛﻲ

۲۵mg ﻳﻜﺒﺎر در روز، ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮان ۵۰mg ﻳﻜﺒﺎر در روز ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻛﺮد.

دوز ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ: ۲۰۰mg/day

دوز ﻛﻮدﻛﺎن:

:OCD ﺧﻮراﻛﻲ

۶-۱۲ ﺳﺎل: ﺷﺮوع ۲۵mg ﻳﻜﺒﺎر در روز

۱۳-۱۷ ﺳﺎل: ﺷﺮوع ۵۰mg ﻳﻜﺒﺎر در روز

دوزﺑﻨﺪی در ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان:

ﺷﺮوع: ۲۵mg/day ﺻﺒﺢ و در ﺻﻮرت ﺗﺤﻤﻞ ﻫﺮ ۲ ﺗﺎ ۳ روز ۲۵mg/day اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﻴﻢ ﺗـﺎ ﺑﻪ ۵۰-۱۰۰mg ﺑﺮﺳﺪ.

دوزﺑﻨﺪی در اﺧﺘﻼل ﻛﺒﺪی: ۱۵۰-۲۰۰mg/day

در اﺧﺘﻼل ﻛﺒﺪی: ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻛﻨﻴﻢ و ﻣﻘﺪار دوز را ﻛﻢ ﻛﻨﻴﻢ.

سرترالین در بارداری

رﻳﺴﻚ ﻓﺎﻛﺘﻮر ﺑﺎرداری: C

ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ SSRI

SSRI ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ دارﻧﺪ.

اﻣﺎ، ﺑﻌﻀﻲ از SSRI ﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋـﻮارض ﺧﺎﺻـﻲ را ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ.

ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﺑﻴﻤﺎری ﻛﻪ ﻳﻚ SSRI را ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﻲﻛﻨـﺪ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ داروﻫـﺎی دﻳﮕـﺮ اﻳـﻦ ﺧﺎﻧﻮاده اﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮ را ﺑﺮ او ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

SSRI اﻏﻠﺐ اوﻟﻴﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ درﻣﺎن اﻓﺴﺮدﮔﻲ اﺳﺖ زﻳﺮا ﺑﻬﺘﺮ از داروﻫـﺎی ﺳـﻪ ﺣﻠﻘـﻪای ﻳـﺎ ﻣﻬـﺎر ﻛﻨﻨﺪهﻫﺎی ﻣﻮﻧﻮآﻣﻴﻨﻮ اﻛﺴﻴﺪاز ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ؛در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑـﺎ اﻧﺘﺨـﺎب ﺗﺼـﺎدﻓﻲ، ﻗﻄـﻊ ﻣﺼـﺮف دارو ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ آن ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﺑﺮای داروﻧﻤﺎ ﻛﻤﺘﺮ، ﺑﺮای SSRI ﻣﺘﻮﺳـﻂ و ﺑﺮای ﺳـﻪ ﺣﻠﻘﻪای ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﻮد.

آزمون روانشناختی اضطراب دوران بارداری

ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل، SSRIﻫﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.

ﭘﻴﮕﻴـﺮی ﺗﻠﻔﻨـﻲ ۴۰۱ ﺑﻴﻤـﺎر ﺗﺤـﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ SSRI ﺑﺮای اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﺸﺎن داد ﻛـﻪ ۵۵ درﺻـﺪ ﺑﻴﻤـﺎران، ﺣـﺪاﻗﻞ از ﻳﻜـﻲ از ﻋﻼﻳـﻢ ﻋﻮارض دارو در ﺳﻪ ﻣﺎﻫﻪ اول درﻣﺎن رﻧﺞ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ.

ﺷﻴﻮع ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻋﻼﻳـﻢ ﻋـﻮارض ﺑـﻪ ﺷـﺮح زﻳـﺮ اﺳﺖ:

ﻣﺸﻜﻼت ﺟﻨﺴﻲ- ۱۷ درﺻﺪ

ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ- ۱۷ درﺻﺪ

اﺿﺎﻓﻪ وزن-۱۲درﺻﺪ

ﺑﻲ ﺧﻮاﺑﻲ- ۱۱ درﺻﺪ

اﺿﻄﺮاب- ۱۱ درﺻﺪ

ﺳﺮدرد- ۱۰ درﺻﺪ

ﺧﺸﻜﻲ دﻫﺎن- ۷ درﺻﺪ

ﺗﺎری دﻳﺪ ۶ – درﺻﺪ

ﺗﻬﻮع ۶ – درﺻﺪ

ﺗﺤﺮﻳﻚ ﭘﻮﺳﺘﻲ ﻳﺎ ﺧﺎرش ۶ – درﺻﺪ

ﻟﺮزش- ۵ درﺻﺪ

ﻳﺒﻮﺳﺖ- ۵ درﺻﺪ

آﺷﻔﺘﮕﻲ ﻣﻌﺪه ۳ – درﺻﺪ

ﺑﻌﻀﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ SSRI ﻳﻚ ﺿﻌﻒ، ﻛـﺎﻫﺶ اﻧـﺮژی ذﻫﻨـﻲ ﻳـﺎ ﺣﺴﺎﺳـﻴﺖ ﻫﻴﺠـﺎﻧﻲ را ﻋﻨـﻮان ﻣــﻲﻛﻨﻨــﺪ.

دﻳﮕــﺮ ﻋــﻮارض داروﻳــﻲ ﺷــﺎﻣﻞ ﺗﻌﺮﻳــﻖ، اﺳــﻬﺎل، اﻓــﺰاﻳﺶ ﭘــﺮوﻻﻛﺘﻴﻦ ﺧــﻮن، ﻋﻼﻳــﻢ اﻛﺴــﺘﺮاﭘﻴﺮاﻣﻴﺪال و ﺳــﻨﺪرم ﻫﻮرﻣﻮﻧﻬــﺎی ادراری ﻧﺎﻣﻨﺎﺳــﺐ (SIADH) و Hyponatremia (ﻛــﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ ﺳﺪﻳﻢ ﺧﻮن) ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

اﮔﺮ ﭼﻪ SSRI ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﺛﺮات ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺷﺪت ﻛﻠﻲ اﻳﻦ ﺗـﺄﺛﻴﺮات زﻳـﺎد ﻧﻤــﻲﺑﺎﺷــﺪ.

ﺣﺎﻟــﺖ ﺗﻬــﻮع و ﺧــﻮابآوری اﺣﺘﻤــﺎل ﺑﻴﺸــﺘﺮی دارد ﻛــﻪ ﺑــﺎ ﻣﺼــﺮف Paroxetine و Fluvoxamine، اﺳﻬﺎل در Sertraline، و ﻓﻌﺎل ﺑﻮدن ﺑﺎ Fluoxetine و Sertraline رخ دﻫﺪ.

ﺑﺮای ﺑﻴﻤﺎران زﻳﺎدی ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺣﺘﻲ ﺑﻌﺪ از ۳ ﻣـﺎه ﭘـﺲ از ﺷـﺮوع درﻣـﺎن ﻫﻤﭽﻨـﺎن اداﻣـﻪ دارد.

ﻛــﺎﻫﺶ دوز دارو در ﺻــﻮرﺗﻲ ﻛــﻪ دوز دارو ﻗــﺒﻼً اﻓــﺰاﻳﺶ داﺷــﺘﻪ اﺳــﺖ، ﻣــﻲﺗﻮاﻧــﺪ ﺑــﻪ ﺑﻬﺒــﻮد ﻣﺸﻜﻼت ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ.

ﺗﻘﺴﻴﻢ دوز دارو در ﻃﻮل روز ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ.

سرترالین و ﺧﻮدکشی

ﺷﻮاﻫﺪی وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ درﻣﺎن اﻓﺮاد اﻓﺴﺮده ﺑـﺎ SSRI، ﻳـﺎ ﻫـﺮ داروی ﺿﺪاﻓﺴـﺮدﮔﻲ دﻳﮕـﺮ، ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻣﻲﺷﻮد (ﻓﻜﺮ، ﻋﻤﻞ آﻣﺎده ﺳﺎزی ﺑﺎ ﺗﻼش ﺑﺮای ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻳﺎ ﻣﺮگ).

اﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲﻫﺎ در ﺳﻦ ﺧﺎﺻﻲ روی ﺧﻮدﻛﺸﻲ اﺛﺮ ﺑﻴﺸـﺘﺮی داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ.

داروﻫﺎی ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺧﻄﺮ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑـﻪ ﺧﻮدﻛﺸـﻲ را در اﻓـﺮاد ۱۸ ﺗـﺎ ۲۴ ﺳـﺎل اﻓـﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ، در ﺳﻨﻴﻦ ۲۵ ﺗﺎ ۳۰ ﺳﺎل ﺗﺄﺛﻴﺮی ﻧﺪارد، و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎﻻی ۳۱ ﺳﺎل اﻳﻦ ﺧﻄـﺮ را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ.

پرسشنامه میزان افکار خودکشی بک

ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺗﻮﺟـﻪ داﺷـﺖ ﻛـﻪ اﻓﺴـﺮدﮔﻲ درﻣـﺎن ﻧﺸـﺪه ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺷﻮد

سرترالین ﻣﺸﻜﻼت ﻗﻠﺒﻲ

Citalopram ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ QT ﺑﻪ دﻟﻴـﻞ دوز دارو ﻣـﻲﺷـﻮد، ﻛـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ ﻳـﻚ رﻳـﺘﻢ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﺸﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

درﻣﺎنﮔﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ Citalopram را ﺑـﻴﺶ از ۴۰ میلی گرم روزاﻧﻪ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻛﻨﻨﺪ.

ﻫﻨﻮز ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ Escitalopram ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ QT واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ دوز ﻣﻲﺷﻮد ﻳﺎ ﺧﻴﺮ؟

دﻳﮕﺮ SSRIﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻋـﺚ ﻃـﻮﻻﻧﻲ ﺷـﺪن QT ﻣـﻲﺷـﻮد، اﻣـﺎ در ﺻـﻮرﺗﻲ ﻛـﻪ در دوز ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﻣﻌﻤﻮل ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺷﻮد اﺣﺘﻤﺎل ﻛﻤﻲ دارد ﻛﻪ در ﻧﺒﻮد دﻳﮕﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز در ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﺑـﻲ ﻧﻈﻤـﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﻮد.

ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز ﺑﺮای ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﺑﻪ دﻟﻴـﻞ اﻓـﺰاﻳﺶ QT ﻣـﺮﺗﺒﻂ ﺑـﺎ دارو ﺷـﺎﻣﻞ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﺳﺖ:

ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪن ﻓﺎﺻﻠﻪ QT، ﺑﻴﻤﺎریﻫﺎی ﻗﻠﺒﻲ ﭘﻴﺸﻴﻦ (ﺑﻪ ﺧﺼـﻮص ﺳـﻜﺘﻪﻫـﺎی ﻗﻠﺒـﻲ، اﻧﻔﺎرﻛﺘﻮس ﻗﻠﺒﻲ، و ﺗﻮرم ﺑﻄـﻦ ﭼـﭗ)، Bradycardia، ﺑـﻪ ﻫـﻢ رﻳﺨﺘﮕـﻲ ﺗـﻮازن اﻟﻜﺘﺮوﻟﻴـﺖﻫـﺎ (ﺑـﻪ ﺧﺼﻮص ﻛﺎﻫﺶ ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ و ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ در ﺧﻮن)، اﺳﺘﻔﺎده ﻫﻤﺰﻣﺎن از ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ دارو ﻛـﻪ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ QT را اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﺪ، ﺟﻨﺴﻴﺖ ﻣﻮﻧﺚ و ﺳﻦ ﺑﺎﻻ. ﺗﺪاﺧﻞ داروﻳﻲ SSRI ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ ﺧﻄـﺮ اﻓــﺰاﻳﺶ ﻓﺎﺻــﻠﻪ QT را در ﺑﻴﻤــﺎر اﻓــﺰاﻳﺶ دﻫــﺪ را ﻣــﻲﺗــﻮان در ﺑﺮﻧﺎﻣــﻪ Lexi-Interact ﻣﺸــﺨﺺﻛﺮد.

 

اﻓﺰاﻳﺶ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ دوز

ﻣﺼﺮف ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻳﻚ SSRI ﺑﻪ ﻧﺪرت ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮگ ﻳﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻣﻲﺷﻮد.

ﻣﺼﺮف ﺗـﺎ ۳۰ ﺑﺮاﺑﺮ دوز روزاﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺣﺪاﻗﻞ ﻋﻼﻳﻢ ﻳﺎ ﻓﺎﻗﺪ ﻋﻼﻣﺘﻲ ﻣﻲﺷﻮد، در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺼـﺮف ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ، ﻟﺮزش و آﺷﻔﺘﮕﻲ دﺳﺘﮕﺎه ﮔﻮارش ﻣﻲﺷﻮد.

ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﻣﺼـﺮف ﺑـﻴﺶ از ﺣـﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺳﻨﺪرم ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ ﺷﻮد.

ﺗﻘﺮﻳًﺒﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺮگﻫﺎی ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﺼﺮف ﺑـﻴﺶ از ﺣـﺪ SSRIﻫﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ دوزﻫﺎی ﺧﻴﻠﻲ زﻳﺎد ﻳﺎ ﻣﺼﺮف ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دﻳﮕﺮ ﻣﻮارد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

ﺳﻨﺪرم ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ

ﺳﻨﺪرم ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ وﺿـﻌﻴﺘﻲ ﻛﺸـﻨﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺗﺤﺮﻳـﻚ ﺑـﻴﺶ از ﺣـﺪ ﮔﻴﺮﻧـﺪهﻫـﺎی ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻳﺎ ﻣﺮﻛﺰی اﻳﺠﺎد ﻣـﻲﺷـﻮد.

ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺗـﺪاﺧﻞ ﺑـﺎ ﭼﻨـﺪﻳﻦ دارو ﻛـﻪ اﻧﺘﻘـﺎل دﻫﻨﺪهﻫﺎی ﻋﺼﺒﻲ ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻨﻲ را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد.

اﻣـﺎ، ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﭘـﺲ از آﻏـﺎز ﻳـﺎ اﻓﺰاﻳﺶ دوز ﻳﻚ داروی ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ اﺗﻔـﺎق ﺑﻴﺎﻓﺘـﺪ.

وﻳﮋﮔـﻲﻫـﺎی ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ ﺷـﺎﻣﻞ اﺿـﻄﺮاب، ﺑﻲﻗﺮاری، ﻫﺬﻳﺎن، ﺗﻌﺮﻳﻖ، ﺗﺎﻛﻲ ﻛﺎردی، اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎرﺧﻮن، اﻓﺰاﻳﺶ دﻣﺎی ﺑـﺪن، ﻣﺸـﻜﻼت دﺳـﺘﮕﺎه ﮔﻮارﺷﻲ، ﻟـﺮزش، ﺳـﻔﺘﻲ ﻋﻀـﻼﻧﻲ، ﻣﻴﻮﻛﻠﻮﻧـﻮس و اﻓـﺰاﻳﺶ رﻓﻠﻜـﺲ ﻣـﻲﺷـﻮد.

در ﻣـﻮرد ﺗﻔـﺎوت SSRIﻫﺎ در اﻳﺠﺎد اﻳﻦ ﺳﻨﺪرم اﻃﻼﻋﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﻧﻴﺴﺖ.

سرترالین و اﺧﺘﻼل ﺟﻨﺴﻲ و ﻧﺎﺑﺎروری سرترالین در بارداری

SSRI ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺟﻨﺴﻲ در ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﻣﻲﺷﻮد، ﻛـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ اﺧـﺘﻼل ارﮔﺎﺳـﻢ در زﻧﺎن و اﺧﺘﻼل ﻧﻌﻮظ در ﻣﺮدان ﻣﻲﺷﻮد، و زﻣﺎن اﻧﺰال را در ﻣﺮدان اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ.

آزمون روانشناختی تمایل جنسی

ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻣﺜـﺎل، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ STAR*D ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن ۱۴۷۳ ﺑﻴﻤﺎر ﻛﻪ Ciatalopram ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ۵۴ درﺻـﺪ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺟﻨﺴﻲ را ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ.

اﺧﺘﻼل ﺟﻨﺴﻲ واﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ دوز دارو اﺳـﺖ و در ﻃـﻮل درﻣـﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ.

ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺸﺎﻫﺪه ای ﺑﻴﺎن ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺟﻨﺴﻲ در Paroxetine ﺑﻴﺸﺘﺮ و در Fluoxetine ﻛﻤﺘﺮ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ اﺳﺖ.

در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ۴۴۸۱ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﻳـﻚ SSRI درﻣـﺎن ﺷﺪﻧﺪ، و ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﻮع اﺧﺘﻼل ﺟﻨﺴﻲ ﺑـﺎ ۴۳ Paroxetine درﺻـﺪ، ۳۹ Sertraline درﺻـﺪ، ۳۷ Citalopram درﺻﺪ و ۳۶ Fluoxetine درﺻﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ.

اﻣـﺎ ﻣﻴـﺎن Paroxetine و Fluoxetine ﺗﻔﺎوت آﻣﺎری ﺑﺎرزی وﺟـﻮد ﻧـﺪارد.

اﻣـﺎ در ﻣﻴـﺎن ۶۴۸ ﺑﻴﻤـﺎر ﻛـﻪ ﻣﺸـﻜﻞ اﺣﺘﻤـﺎﻟﻲ ﺟﻨﺴـﻲ دﻳﮕـﺮی ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ، ﺗﻔﺎوت ﺑﺎرزی در ﺷﻴﻮع اﺧﺘﻼل ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ.

ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﮕﺮ ﺑـﺮ روی ۷۸۹ ﺑﻴﻤﺎر ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ SSRI درﻣﺎن ﺷﺪﻧﺪ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺷﻴﻮع اﺧﺘﻼل ﺟﻨﺴﻲ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ Citalopram ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ Paroxetine ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ۷۳) در ﻣﻘﺎﺑﻞ ۷۱ دﺻﺪ)، و ﺑﺮای Sertraline، Fluvoxamine، Fluoxetine ﻛﻤﺘــﺮ اﺳــﺖ ۶۲)، ۶۳ و ۵۸ درﺻــﺪ). SSRI ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ ﻣﻨﺠــﺮ ﺑــﻪ ﻧﺎﺑﺎروری ﻣﺮدان ﺷﻮد.

ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﺳـﻼﻣﺖ DNA، ﻛـﻪ ﻣـﺮﺗﺒﻂ ﺑـﺎ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺑـﺎروری زﻧـﺎن و ﻣﺮدان ﺑﻮد، را در ﻧﻤﻮﻧﻪ اﺳﭙﺮم ﻣﺮدان ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮد.

ﺳـﻄﻮح ﻏﻴﺮﻣﻌﻤـﻮل اﺧـﺘﻼل DNA ﺑـﻪ ﻃـﻮر واﺿﺤﻲ ﭘﺲ از ﭼﻬﺎر ﻫﻔﺘﻪ ﻣﺼﺮف Paroxetine در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ اﺑﺘﺪای ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑـﺪ ۵۰) در ﻣﻘﺎﺑﻞ ۱۰ درﺻﺪ).

 

ﺗﻐﻴﻴﺮ وزن سرترالین و چاقی

ﺗﺄﺛﻴﺮ SSRI ﺑﺮ وزن ﺑﻪ داروی ﺧﺎص ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺷﺪه و ﻃـﻮل درﻣـﺎن ﺑﺴـﺘﮕﻲ دارد.

درﻣـﺎن ﻛﻮﺗـﺎه ﻣﺪت ﺑﺮای دو ﺗﺎ ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﺎ SSRI اﻏﻠﺐ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﻴﻴﺮ وزن ﻛﻢ ﻳﺎ ﺑـﺪون ﺗﻐﻴﻴـﺮ وزن اﺳـﺖ.

اﻣـﺎ، درﻣـﺎن ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﺑﺮای اﻏﻠﺐ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﻧﻴﺴـﺖ.

درﻣـﺎن ﺑـﺎ SSRI ﺑـﺮای ﻣـﺪت ﻃـﻮﻻﻧﻲ ﺗـﺮ ﻣﻮﺟـﺐ اﻓﺰاﻳﺶ وزن ﻣﻲﺷﻮد، اﻣﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﻋـﻮارض دارو اﺳـﺖ ﻳـﺎ ﺑﻬﺒـﻮدی اﻓﺴﺮدﮔﻲ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻛﺎﻫﺶ وزن ﻗﺒﻠﻲ اﺳﺖ.

ﺷﻮاﻫﺪ ﻧﺸـﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ ﻛـﻪ Fluoxetine در ﺧـﺎﻧﻮاده SSRI ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮ را در اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ و Paroxetine ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮ را دارد. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﻣﻴﺎن ۶ ﺗﺎ ۳۰ ﻣﺎه ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی زﻳﺮ را ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻋﻨﻮان ﻛﺮدﻧﺪ:

Fluoxetine ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﻴﻴﺮات وزﻧﻲ ﻛﻤﻲ ﻣﻲﺷﻮد،ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻳﻚ ﻛـﺎﻫﺶ۰/۲ درﺻـﺪ در وزن ﺑﺪن در اﺑﺘﺪا ﺗﺎ ﻳﻚ اﻓﺰاﻳﺶ ۰/۹ درﺻﺪی اﺳﺖ.

ﻳﻚ آزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺎ اﻧﺘﺨـﺎب ﺗﺼـﺎدﻓﻲ ﻣﺘﻮﺳــﻂ اﺿــﺎﻓﻪ وزن ۳ ﻛﻴﻠــﻮﮔﺮم را ﺑــﺎ Fluoxetine در ﻣﻘﺎﻳﺴــﻪ ﺑــﺎ ۳٫۲ ﻛﻴﻠــﻮﮔﺮم ﺑــﺎ placebo را ﻧﺸﺎن داد.

Citalopram ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﻴﻴﺮ وزن از ۰ ﺗﺎ ۲/۵ درﺻﺪ وزن اوﻟﻴﻪ ﺑﺪن ﻣﻲﺷﻮد.

Fluvoxamine ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ وزن ۲/۶ درﺻﺪی وزن اوﻟﻴﻪ ﺑﺪن ﻣﻲﺷﻮد.

Paroxetine ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ وزن در ۶ درﺻﺪ ﺑﻴﻤـﺎران ﻣـﻲﺷـﻮد، از ۱/۶ ﺗـﺎ ۳/۶ درﺻـﺪ وزن اوﻟﻴﻪ ﺑﺪن.

Sertraline ﺑﺎﻋﺚ اﺿﺎﻓﻪ وزن ۱ ﺗﺎ ۱٫۶ درﺻﺪی وزن اوﻟﻴﻪ ﺑﺪن ﻣﻲﺷﻮد، ﻳﻚ آزﻣـﺎﻳﺶ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺼﺎدﻓﻲ،ﻣﺘﻮﺳـﻂ اﺿـﺎﻓﻪ وزن ۱٫۵ ﻛﻴﻠـﻮﮔﺮم را ﺑـﺎ Sertraline در ﻣﻘﺎﻳﺴـﻪ ﺑـﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن ۱٫۸ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮﻣﻲ ﺑﺎ placebo را ﻧﺸﺎن داد.

اﻏﻠﺐ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ دارﻧﺪ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ.

ﻣﺸـﺨﺺ ﻧﺸـﺪه ﻛـﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ وزن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺼﺮف SSRI ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻦ و ﺟﻨﺲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ.

ﻣﻄﺎﻟﻌﻪای ﻣﺮوری ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻃﻲ درﻣﺎن ﺑﺎ SSRI ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺑﻬﺒـﻮدی، اﻓﺰاﻳﺶ اﺷﺘﻬﺎ، اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻮﻫﻴﺪرات و ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ ﮔﻴﺮﻧـﺪه Serotonin 2C ﺑﺎﺷـﺪ.

ﺑـﻪ ﻋﻼوه، اﺿﺎﻓﻪ وزن در درﻣﺎن ﺑﺎ SSRI ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﺷﺘﻬﺎی ﻛﻢ در اﺑﺘﺪای درﻣﺎن اﺳﺖ.

اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ درﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑـﺎ SSRI ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﺑﺎﻋـﺚ ﺑـﺮوز دﻳﺎﺑـﺖ ﺷـﻮد.

ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺷﺒﻜﻪای ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻮردی ﺑﻴﻤﺎران اﻓﺴﺮده ﻧﺸﺎن داده ﻛﻪ اﺳـﺘﻔﺎده از دوزﻫـﺎی ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺗـﺎ ﺑـﺎﻻی SSRI ﺑﺮای ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑﻴﺶ از ۲۴ ﻣﺎه ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪن ﺧﻄﺮ اﺑـﺘﻼ ﺑـﻪ دﻳﺎﺑـﺖ، در ﻣﻘﺎﻳﺴـﻪ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده ﻧﻜﺮدن از ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻣﻲﺷﻮد.

ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲﻫﺎی ﻣﺠﺰا ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺧﻄـﺮ در Paroxetine ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ، ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺰاﻳﺶ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮای SSRI ﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ ﻋﻤـﺪﺗﺎً ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ Paroxetine ﺑﺎﺷﺪ.

ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺸﺎﻫﺪهای زﻳﺎدی ارﺗﺒﺎط ﻣﻴﺎن اﺳﺘﻔﺎده از SSRI و ﺧﻮﻧﺮﻳﺰیﻫﺎی ﻏﻴﺮﻣﻌﻤـﻮل ﻳﺎﻓﺘﻨـﺪ.

ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﮔﺰارﺷﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ارﺗﺒﺎط ﻛﻤـﻲ ﻣﻴـﺎن ﻣﺼـﺮف SSRI و ﺧـﻮﻧﺮﻳﺰیﻫـﺎی ﺧﻮدﺑـﻪ ﺧﻮدی وﺟﻮد دارد،

ﺷﺎﻣﻞ:

ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﺿﺮﺑﻪ و ﺧﺮاش، ﺧﻮن ﻣﺮدﮔﻲ و ﻛﺒﻮدی، ﺧﻮن دﻣﺎغ ﺷﺪن و ﻫﻤﺎﺗﻮم.

SSRI ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻏﻠﻈﺖ ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ ﭘﻼﻛﺖﻫﺎ را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﺮاﻛﻢ ﭘﻼﻛﺖﻫﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﮕﺬارد.

ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻧﺸـﺎن ﻧـﺪاده ﻛـﻪ ﻛـﺪام SSRI ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﺑﺎﻋـﺚ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰیﻫﺎی ﻏﻴﺮﻣﻌﻤﻮل ﺷﻮد.

ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻓﺰاﻳﺶ اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺑـﺎ ﻣﺼـﺮف SSRI، ﻻزم اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺼﺮف داروﻫﺎی آراﻣﺒﺨﺶ ﻏﻴﺮاﺳﺘﺮوﺋﻴﺪی (ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺳـﭙﺮﻳﻦ، اﻳﺒـﻮﭘﺮوﻓﻦ ﻳﺎ ﻧﺎﭘﺮوﻛﺴﻦ) ﻳﺎ داروﻫﺎی ﺿﺪاﻧﻌﻘﺎد ﺧـﻮن (ﻣﺎﻧﻨـﺪ Warfarin ﻳـﺎ (clopidogrel، اﺣﺘﻤـﺎل ﺧـﻮﻧﺮﻳﺰی وﺟﻮد دارد، در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد.

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﻳﺮ ﺑﻴﺎن ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ SSRI ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺷﻮد:

در دو ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣـﻮردی ،ارﺗﺒـﺎﻃﻲ ﻣﻴـﺎن SSRI و ﺧـﻮﻧﺮﻳﺰی دﺳـﺘﮕﺎه ﮔﻮارﺷـﻲ ﻓﻮﻗـﺎﻧﻲ ﮔﺰارش ﺷﺪ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی دﺳﺘﮕﺎه ﮔﻮارش ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ در اﻓﺮادی ﻛﻪ SSRI ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑـﻪ ﻃﻮر ﺑﺎرزی ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻛﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ.

ﺑﻪ ﻋﻼوه، اﻳﻦ ﺧﻄﺮ در اﻓﺮادی ﻛـﻪ NSAID ﻧﻴﺰ ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ، ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨـﺪه ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﺗﻘـﻮﻳﺘﻲ آن اﺳـﺖ.

داروﻫـﺎی ﺳـﺮﻛﻮب ﻛﻨﻨﺪه اﺳﻴﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﻄﺮ را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ.

در ﻣﻴﺎن ۱۳۶۲۹۳ زن ﻳﺎﺋﺴﻪ ﻛﻪ ﺑﺮای ﺷﺶ ﺳﺎل ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ۳۰۴۰ ﻧﻔﺮ درﻣﺎن ﺑـﺎ ﻳﻚ SSRI را آﻏﺎز ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﺳﻜﺘﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺷﺪ، ﻧﻪ ﺳﻜﺘﻪ اﻳﺴﻜﻤﻲ.

ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻲ ۵۲۰ ﺑﻴﻤﺎر ﻛﻪ ﺟﺮاﺣﻲ ارﺗﻮﭘﺪی داﺷﺘﻪاﻧﺪ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ ﺗﺰرﻳـﻖ ﺧﻮن در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺿﺪ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ (ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﺧﺎﻧﻮاده (SSRI اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ، اﻣـﺎ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻏﻴﺮﺳﺮوﺗﻮﻧﺮژﻳﻚ ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ، ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ.

 سرترالین و ﭘﻮکی و ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ اﺳﺘﺨﻮانﻫﺎ

ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت ﻣﺸــﺎﻫﺪهای ﻣﺘﻌــﺪد، ﻧﺸــﺎن دﻫﻨــﺪهی ارﺗﺒــﺎط ﻣﻴــﺎن اﺳــﺘﻔﺎده از SSRI و ﭘــﻮﻛﻲ و ﻳــﺎ ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ اﺳﺘﺨﻮانﻫﺎ اﺳﺖ.

ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﮔـﺬاری ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﻳـﻚ SSRI ﺧـﺎص را ﻧﺸﺎن ﻧﺪاده اﺳﺖ.

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺣﻴﻮاﻧﻲ ﻧﺸﺎن داده‌اﻧـﺪ، ﻣﻬـﺎر اﻧﺘﻘـﺎل دﻫﻨـﺪه ﺳـﺮوﺗﻮﻧﻴﻨﻲ ﻣﻮﺟـﺐ اﻓـﺰاﻳﺶ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ در ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد.

ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﻧﺸﺎن دادن راﺑﻄﻪی ﻋﻠﺖ و ﻣﻌﻠـﻮل، ﻣﻴﺎن اﺳﺘﻔﺎده از SSRI و ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺴـﺘﻘﻞ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان ﻛﻤﺘﺮ، اﻓﺘﺎدنﻫﺎ و ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ ﺷﻮد.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از SSRI ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭘـﻮﻛﻲ اﺳـﺘﺨﻮان ﺑﺎﺷـﺪ، ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﺳـﻼﻣﺘﻲ اﺳـﺘﺨﻮان را ﺑـﺎ ﺑﻴﻤـﺎراﻧﻲ ﻛـﻪ ﻣﺼـﺮف SSRI را آﻏـﺎز ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ در ﻣﻴـﺎن ﮔﺬﺷﺖ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ در آنﻫﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز ﭘﻮﻛﻲ اﺳـﺘﺨﻮان وﺟـﻮد دارد ﻣﺎﻧﻨـﺪ:

ﺟﻨﺲ ﻣؤﻧﺚ، ﺷﻜﺴﺘﮕﻲﻫﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮان.

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﻳﺮ SSRI را دﻟﻴﻞ ﭘﻮﻛﻲ و ﻳﺎ ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ اﺳﺘﺨﻮان داﻧﺴﺘﻪ‌اﻧﺪ:

ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮوﻫﻲ آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺮ ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ اﺳـﺘﺨﻮاﻧﻲ را ﻃـﻲ ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل در ۲۷۲۲ زن ۶۵ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮدﻧﺪ، ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮان در ﻣﻔﺼﻞ ران، (و ﻧﻴﺰ ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر و ﺗﺮوﻛـﺎﻧﺘﺮ) ﺑـﻪ ﺷﺪت در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ SSRI ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﺑﻴﺶ از زﻧﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛـﻪ SSRI ﻣﺼـﺮف ﻧﻤـﻲﻛﺮدﻧـﺪ، ۰٫۸۲) در ﻣﻘﺎﺑﻞ ۰٫۴۷ درﺻﺪ در ﺳﺎل).

ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‌ای، ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ را در ۵۹۹۵ ﻣﺮد ﺑﺎ ﺳـﻦ ۶۵ ﺳـﺎل ﺑـﻪ ﺑـﺎﻻ را ﺑﺮرﺳـﻲ ﻛﺮد. ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻮاد ﻣﻌـﺪﻧﻲ اﺳـﺘﺨﻮان در ﻣﻔﺼـﻞ ران ۴ ﺗـﺎ ۶ درﺻـﺪ در ﺑﻴﻤـﺎراﻧﻲ ﻛـﻪ SSRI ﻣﺼـﺮف ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ، ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮد.

در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮوﻫﻲ ۱۲۸ زن، ﺑﺎ اﻓﺴﺮدﮔﻲ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﻲ، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﺸﺎن داد ﻛـﻪ ﻣﺼـﺮف SSRI ﺑﺎﻋﺚ ۴ ﺗﺎ ۶ درﺻﺪﺗﺮاﻛﻢ ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ در ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر، ﺗﺮوﻛﺎﻧﺘﺮ و ﺳـﺎﻋﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ، ﻣﻲﺷﻮد.

ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮوﻫﻲ آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺮ ۵۰۰۸ ﺑﻴﻤﺎر ۵۰ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ را ﺗﺎ ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل دﻧﺒـﺎل ﻛـﺮد، و ﻫـﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﺰارش ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ آﺳﻴﺐ را ﺑﺎ رادﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮد. اﺳﺘﻔﺎده روزاﻧﻪ SSRI، ﺑـﺎ اﻓﺰاﻳﺶ دو ﺑﺮاﺑﺮی ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ و ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻫﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان ران ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﻄـﺮ اﻓﺘـﺎدن ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ.

ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﻪ دوز دارو ﺑﺴﺘﮕﻲ دارﻧﺪ.

تداخلات دارویی:

رﻳﺴﻚ C (ﻣﺎﻧﻴﺘﻮرﺗﺮاﭘﻲ):

اریترومایسین , پروپرانولول , ترازودون , ترانیل سیپرومین , تریمی پرامین , تولترودین , جینکو بیلوبا , آمی تریپتیلین , ارگوتامین سی , ایپراتروپیوم بروماید , بوپروپیون , بوسپیرون , پرفنازین , میلناسیپران , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , فلیبانسرین , فنیل پروپانولامین , آکسیتینیب , مفلوکین , لورکاسرین , دکس فن فلورامین , دس ونلافاکسین , راساژیلین (رازاگیلین) , پالونوسترون , پتیدین , تاپنتادول , رمی فنتانیل , آپیکسابان , آسپرین , کوئتیاپین | کوتیاپین , بوپرنورفین , وندتانیب , آلفنتانیل , سوفنتانیل , متیلن بلو , فنتانیل , بیزوپرولول , دی سولفیرام , سیکلوبنزاپرین , پگ اینترفرون آلفا 2بی , فلوتیکازون پروپیونات , متوپرولول , مکلوبماید , نورتریپتیلین , ونلافاکسین , کلردیازپوکساید , ریسپریدون , زولپیدم , سربرولایزین , سوماتریپتان , سیبوترامین , سیلوستازول , پنتوپرازول , تامسولوسین , تیوریدازین , دسموپرسین , دکسترومتورفان , دیفن هیدرامین , گالانتامین , کارودیلول , کلاریترومایسین , کلوزاپین
ﺗﺪاﺧﻼت ﺑﺎ اﻟﻜﻞ، ﻣﻮادﻏﺬاﻳﻲ، ﮔﻴﺎﻫﺎن:

اﻟﻜﻞ: ﺳﺒﺐ اﻓﺰاﻳﺶ دﭘﺮﺳﻴﻮن CNS ﻣﻲﺷﻮد، از ﻣﺼﺮف اﺟﺘﻨﺎب ﮔﺮدد.

ﻏﺬا: اﮔﺮ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﺷﻮد، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﭘﻴﻚ ﺳﺮﻣﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.

ﮔﻴﺎﻫﺎن: ازﻣﺼﺮف Valerian، St John’s wort، kava kava، gotu kola ﺧﻮدداری ﺷﻮد.

توجهات پزشکی-پرستاری / آموزش به بیمار – خانواده:

قطع مصرف باید تدریجی باشد. دوز دریافتی در بیماران مبتلا به بیماری‌های کبدی باید کاهش یابد.

بدلیل احتمال بروز سر گیجه و مهارت‌های حرکتی هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که به هوشیاری نیاز دارند باید با احتیاط مصرف شود.

قبل از استفاده از سرترالین و هر بار شروع دوباره آن، بروشور اطلاعات بیمار و اطلاعات دارویی که توسط داروساز ارائه می‌شوند، را مطالعه کنید.

در صورت داشتن هر گونه سؤال، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

سرترالین از طریق دهان طبق دستور پزشک یا صبح و یا شب ، معمولاً یک بار در روز مصرف می‌شود.

شکل قرص این دارو ممکن است یا همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود.

شکل کپسول آن معمولاً همراه با غذا پس از صرف صبحانه و یا پس از شام مصرف می‌شود.

اگر سرترالین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می‌کنید، پزشک شما ممکن است دستور دهد این دارو را هر روز از ماه یا فقط ۲ هفته قبل از قاعدگی تا شروع دوره قاعدگی خود مصرف کنید.
دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود.

برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد.

دستورالعمل پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

برای دریافت بیشترین فایده این دارو، آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک برای یادآوری، دارو را هر روز در همان زمان مصرف کنید.

ادامه مصرف این دارو طبق تجویز حائز اهمیت است حتی اگر احساس کنید حالتان خوب شده است.

مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید.

هنگامی که مصرف این دارو به صورت ناگهانی متوقف شود برخی از شرایط بدتر خواهند شد.

همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، مشکلات خواب، و احساسات مختصری مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید.

ممکن است برای کاهش عوارض جانبی، نیاز باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

هر گونه نشانه جدید یا بدتر شدن وضعیت خود را فورا گزارش دهید.
در صورتی که وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه کنید. می توانید از  از آزمون زیر تغییرات خلقی خود را مورد بررسی قرار دهید:

آزمون روانشناختی اختلالات خلقی

فارماکودینامیک / کینتیک:

ﺷﺮوع اﺛﺮ:

اﻓﺴﺮدﮔﻲ: ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ اﻟﺒﺘﻪ در اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ ﺗﺎ ۸-۱۲ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻨﻮز ﭘﺎﺳﺨﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﺟﺬب: آﻫﺴﺘﻪ

ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ ﺑﺎﻧﺪﻳﻨﮓ: %۹۸

ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ: ﻛﺒﺪی

ﻓﺮاﻫﻢ زﻳﺴﺘﻲ: ﻗﺮص و ﻣﺤﻠﻮل ﻳﻜﺴﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

ﻧﻴﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﺣﺬﻓﻲ: ۲۶ ﺳﺎﻋﺖ

زﻣﺎن ﭘﻴﻚ ﺳﺮﻣﻲ: ۴/۵ – ۸/۴ ﺳﺎﻋﺖ

دﻓﻊ: ادرار و ﻣﺪﻓﻮع

نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است.

غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می‌رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.

منبع:

کتاب فارماکوپه بیماری‌های اعصاب و روان

توجه : اطلاعات موجود در این پایگاه ‌داده، فقط جهت اهداف آموزشی و اطلاعات عمومی برای شما تامین شده است و برای توصیه پزشکی، تشخیص و درمان نباید در نظر گرفته ‌شود. قبل از مصرف هر گونه دارو، تغییر رژیم غذایی و یا شروع هر دوره درمانی، حتما با پزشک خود مشورت نمایید. هیچ گاه توصیه‌ای که توسط پزشک به شما داده می‌شود را نادیده نگیرید چرا که پزشک بر اساس قضاوت پزشکی خود برای بهبود شما ممکن است فارغ از اطلاعات بالا به شما درمان مناسب را تجویز کند.